Jesteś w: Zbrodnia i kara

Uniwersalność przesłania lektury Zbrodnia i kara

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Zbrodnia i kara zaliczana jest do klasyki powieści literatury powszechnej. Na czym polega jej uniwersalność i ponadczasowość?

Powieść opiera się na wydarzeniu morderstwa, jakiego dokonał Raskolnikow na Lizawietcie i jej siostrze. Dostojewski nie szczędzi czytelnikowi szczegółów tej drastycznej zbrodni, podając wszystkie jej detale. Śledzi przy tym zachowanie i zmiany w psychice bohatera, budując w sposób misterny studium zbrodni. Widzimy więc strach i lęk, podniecenie, euforię, wahanie, grozę, obawę przed karą. Są to wszystkie elementy, jakie występują w akcie morderstwa i tuż po nim.

Powieść pokazuje jednak nie tylko zbrodnię, jej etapy i przebieg. Jest również portretem Raskolnikowa – mądrego, młodego studenta, który z szeregu przyczyn decyduje się na zabicie starej lichwiarki. Dostojewski analizuje więc poziom jego moralności, etyczny rozwój, teoretyczny model zbrodni. Bada również to, w jaki sposób kłamstwo wpływa na życie bohatera, jak je zmienia i determinuje inne wybory.

Dostojewski analizuje ponadto złożone motywy zbrodni. W powieści nie chodzi bowiem tylko o mord na tle rabunkowym, choć niewątpliwie jest to ważny jego motyw, ale przede wszystkim o pozycję jednostki, która uważa się za stojącą ponad innymi, za kogoś, kogo nie dotyczą kary i nie dotykają wyrzuty sumienia.

Autor nie zapomina również o ukazaniu zmian, jakie dokonały się w życiu Raskolnikowa po dokonaniu zbrodni. Zbrodnia i kara jest wiec powieścią, w której widzimy reakcje mordercy, jego stany lękowe, uczucie osaczenia, niepewności, obawy przed karą i następstwami morderstwa. Jest to drobiazgowa analiza kary, motywów, stanu psychicznego po dokonaniu morderstwa.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej