Jesteś w:
Mistrz i Małgorzata
Kolejną pokusą stają się pojawiające się na scenie modne, paryskie stroje, buciki i perfumy. Każda z pań na widowni w zamian za stary ubiór może włożyć którąś z pięknych kreacji. Kobiety bardzo chętnie dokonują zamiany. Okazuje się próżność doprowadza kobiety do hańby. Po wyjściu z teatru stroje znikają, a zostaje jedynie bielizna, a jeszcze przed chwilą modnie ubrane damy zostają narażone na drwiny i przykre komentarze. Szatan w podstępny sposób odsłania ludzkie wady: pychę i chciwość. Ludzie nawet nie zastanawiają się nad tym czy ulec pokusie, obrazuje to jak bardzo są zepsuci wewnętrznie.
Powieść została napisana gdy w Rosji panował system totalitarny, który powodował upadek moralny społeczeństwa. Ludzie podczas spektaklu pokazują swa głupotę, naiwność i niskie wartości jakimi się kierują. Chęć zysku, pięknego wyglądu niszczy zdolność do trzeźwej i krytycznej oceny sytuacji. W dość groteskowy sposób ukazane zostało ówczesne Bułhakowowi społeczeństwo. Jednak to zachowanie można usprawiedliwić tym jakie warunki życia panowały w czasach komunizmu. Ludzie nie mieli tak szerokiego jak dziś wyboru artykułów. Kupowali to co było w sklepach, dlatego paryskie perfumy wydawały się tak cenne i kuszące.
Diabły Bułhakowa są zeświecczone i uczłowieczone, paradoksalnie czynią wiele dobrego: wymierzają Moskwie sprawiedliwość, pomagają Mistrzowi i Małgorzacie, pokazują prawdę o człowieku. Diabeł nie stwarza nowego, złego świata, ale tylko odpowiednio kieruje światem moskiewskim, aby wyszły z niego jego ciemne strony. Podstawową kategorią chrześcijańską, występującą w powieści jest miłosierdzie.
Bohaterowie stają się wolni pomagając innym. Bóg współdziała z szatanem na rzecz dobra i szczęścia w myśl motta powieści „Więc kimże w końcu jesteś? - Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro.” Podobnie, jak Bóg współdziałał z szatanem w Fauście, skąd pochodzi cytat. Zbrodniarze cierpią wyrzuty sumienia również po śmierci, ale konsekwencją ofiary Chrystusa jest możliwość korzystania z miłosierdzia. Ma ono niezwykłą moc i jest największą nadzieją człowieka.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -
Motywy literackie w „Mistrzu i Małgorzacie”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim
Spis treści
- Motyw szatana w „Mistrzu i Małgorzacie”
- Motyw miasta w „Mistrzu i Małgorzacie”
- Motyw miłości w „Mistrzu i Małgorzacie”
- Motyw dobra i zła w „Mistrzu i Małgorzacie”
- Motyw kobiety w „Mistrzu i Małgorzacie”
- Motyw szpitala psychiatrycznego w „Mistrzu i Małgorzacie”
- Motywy biblijne w „Mistrzu i Małgorzacie”
- Motyw balu w „Mistrzu i Małgorzacie”
- Motyw kuszenia w „Mistrzu i Małgorzacie” – przedstawienie w teatrze Varietes
- Motyw miłosierdzia w „Mistrzu i Małgorzacie”
Kolejną pokusą stają się pojawiające się na scenie modne, paryskie stroje, buciki i perfumy. Każda z pań na widowni w zamian za stary ubiór może włożyć którąś z pięknych kreacji. Kobiety bardzo chętnie dokonują zamiany. Okazuje się próżność doprowadza kobiety do hańby. Po wyjściu z teatru stroje znikają, a zostaje jedynie bielizna, a jeszcze przed chwilą modnie ubrane damy zostają narażone na drwiny i przykre komentarze. Szatan w podstępny sposób odsłania ludzkie wady: pychę i chciwość. Ludzie nawet nie zastanawiają się nad tym czy ulec pokusie, obrazuje to jak bardzo są zepsuci wewnętrznie.
Powieść została napisana gdy w Rosji panował system totalitarny, który powodował upadek moralny społeczeństwa. Ludzie podczas spektaklu pokazują swa głupotę, naiwność i niskie wartości jakimi się kierują. Chęć zysku, pięknego wyglądu niszczy zdolność do trzeźwej i krytycznej oceny sytuacji. W dość groteskowy sposób ukazane zostało ówczesne Bułhakowowi społeczeństwo. Jednak to zachowanie można usprawiedliwić tym jakie warunki życia panowały w czasach komunizmu. Ludzie nie mieli tak szerokiego jak dziś wyboru artykułów. Kupowali to co było w sklepach, dlatego paryskie perfumy wydawały się tak cenne i kuszące.
Motyw miłosierdzia w „Mistrzu i Małgorzacie”
Diabły Bułhakowa są zeświecczone i uczłowieczone, paradoksalnie czynią wiele dobrego: wymierzają Moskwie sprawiedliwość, pomagają Mistrzowi i Małgorzacie, pokazują prawdę o człowieku. Diabeł nie stwarza nowego, złego świata, ale tylko odpowiednio kieruje światem moskiewskim, aby wyszły z niego jego ciemne strony. Podstawową kategorią chrześcijańską, występującą w powieści jest miłosierdzie.
Bohaterowie stają się wolni pomagając innym. Bóg współdziała z szatanem na rzecz dobra i szczęścia w myśl motta powieści „Więc kimże w końcu jesteś? - Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro.” Podobnie, jak Bóg współdziałał z szatanem w Fauście, skąd pochodzi cytat. Zbrodniarze cierpią wyrzuty sumienia również po śmierci, ale konsekwencją ofiary Chrystusa jest możliwość korzystania z miłosierdzia. Ma ono niezwykłą moc i jest największą nadzieją człowieka.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -