Jesteś w:
Cierpienia młodego Wertera
„Cierpienia młodego Wertera” Johanna Wolfganga Goethego to historia życia i samobójczej śmierci romantycznego kochanka, który doświadczony nieszczęśliwą miłością, poddał się, ponieważ nie znalazł w sobie dość odwagi by walczyć o swoje uczucie. Autor kreuje tu postać młodzieńca o wyostrzonej wrażliwości, o wiecznie niespokojnym i nienasyconym sercu, skłonnego do egzaltacji. To artysta kreujący siebie i swoje życie. Jest wrażliwy na naturę i sztukę (dzieła Homera, „Pieśni Osjana”).
Werter to wrażliwy i czuły młodzieniec, który ma skłonność do rozpamiętywania przeszłości. Swoje uczucia wyraża w sposób teatralny i demonstracyjny, wewnętrznie jest rozchwiany. Werter jest nieszczęśliwie zakochanym człowiekiem, przeżywa wielką miłość do Lotty. Niezwykle wrażliwy, cierpi głęboko poetycko i melancholijnie. Czuje się osamotniony, niezrozumiany przez otaczających go ludzi. Przepełnia go głęboki ból istnienia i nie będąc w stanie odnaleźć się w świecie realnym, ucieka do sfery duchowej. Swoją egzystencję utożsamia jedynie z cierpieniem, źródłem którego jest nieszczęśliwa miłość. Życie, według niego, to niekończące się pasmo nieszczęść.
Świat jest dla Wertera więzieniem, które ogranicza człowieka, niszczy jego indywidualność. Sposobem ucieczki od cierpienie duszy i formą wyzwolenia staje się dla niego samobójstwo. Jest ono wyrazem buntu wobec otaczającej go rzeczywistości i niezgody na świat. Popełnia je, gdyż zabrakło mu odwagi by podjąć wyzwanie i stawić czoła przeciwnościom losu. Nie umiał w inny sposób poradzić sobie z bólem istnienia i niespełnioną miłością, która okazała się być dlań prawdziwym przekleństwem i życiową porażką.
Powieść Goethego „Cierpienia młodego Wertera” ukazuje jak miłość determinuje ludzkie życie. Autor przekazuje także prawdę, że miłość może zarówno dawać szczęście, jak i przynosić ból. Tytułowy bohater był osobą wrażliwą, dostrzegającą nierówność społeczną, można nawet powiedzieć, że był buntownikiem. Zupełnie nagle spadło na niego uczucie, które przybrało niewyobrażalną siłę. Zakochał się w Lotcie, mimo że ona miała już narzeczonego i poinformowała o tym wcześniej Wertera.
Młodzieniec nie był jednak w stanie pohamować uczuć i rozstać się z ukochaną. Podporządkował jej wszystkie swoje myśli. Przebudził go nieco dopiero przyjazd Alberta, mężczyzny, z którym Lotta miała wziąć ślub. Jednak również i to nie sprawiło, żeby Werter odsunął się od niej. Wręcz zaprzyjaźnił się z rywalem, starając się ukryć, jak głęboko przeżywał tą trudną sytuację. Sam powiedział: Zaciskam zęby i szydzę z mego cierpienia. Kiedy w końcu zdecydował się na wyjazd, tam spotkało go kolejne rozczarowanie. Nie odnalazł się w pracy w poselstwie, nie interesowało go robienie kariery za wszelką cenę. Poniósł także klęskę natury towarzyskiej – podczas przyjęcia u zaprzyjaźnionego arystokraty wyraźnie dano mu do zrozumienia, że nie pasuje do tamtejszego środowiska i nie jest tam mile widziany. Czuł się odosobniony, odrzucony, a wręcz poniżony. Postanowił opuścić to miejsce i udał się jak najbliżej Lotty. Żywił chyba jeszcze wciąż nadzieję, że z nią będzie. Pewnego wieczoru oddali się namiętnym pocałunkom, jednak dziewczyna wyrwała się z jego objęć. Musiała pozostać lojalna wobec swojego wówczas już męża Alberta. Dała do zrozumienia Wertepowi, że lepiej byłoby, gdyby nie przychodził już do nich.
Wszystkie te wydarzenia – odrzucenie, zetknięcie z nieczułym światem, a przede wszystkim tragiczna miłość mają decydujący wpływ na decyzję bohatera. Zaczyna on coraz częściej myśleć o swojej śmierci, wini się za to, że zburzył porządek życia Lotcie i Albertowi. Negatywne przeżycia czynią z niego osobowość targaną przez skrajne emocje: od uniesienia, egzaltacji po utratę panowania nad sobą, drażliwość i skłonność do stanów depresyjnych. W rezultacie Werter strzela sobie w głowę, załatwiając uprzednio wszystkie sprawy. Długo cierpi, zanim ostatecznie umiera.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Werter – charakterystyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimCechy bohatera werterycznego
„Cierpienia młodego Wertera” Johanna Wolfganga Goethego to historia życia i samobójczej śmierci romantycznego kochanka, który doświadczony nieszczęśliwą miłością, poddał się, ponieważ nie znalazł w sobie dość odwagi by walczyć o swoje uczucie. Autor kreuje tu postać młodzieńca o wyostrzonej wrażliwości, o wiecznie niespokojnym i nienasyconym sercu, skłonnego do egzaltacji. To artysta kreujący siebie i swoje życie. Jest wrażliwy na naturę i sztukę (dzieła Homera, „Pieśni Osjana”).
Werter to wrażliwy i czuły młodzieniec, który ma skłonność do rozpamiętywania przeszłości. Swoje uczucia wyraża w sposób teatralny i demonstracyjny, wewnętrznie jest rozchwiany. Werter jest nieszczęśliwie zakochanym człowiekiem, przeżywa wielką miłość do Lotty. Niezwykle wrażliwy, cierpi głęboko poetycko i melancholijnie. Czuje się osamotniony, niezrozumiany przez otaczających go ludzi. Przepełnia go głęboki ból istnienia i nie będąc w stanie odnaleźć się w świecie realnym, ucieka do sfery duchowej. Swoją egzystencję utożsamia jedynie z cierpieniem, źródłem którego jest nieszczęśliwa miłość. Życie, według niego, to niekończące się pasmo nieszczęść.
Świat jest dla Wertera więzieniem, które ogranicza człowieka, niszczy jego indywidualność. Sposobem ucieczki od cierpienie duszy i formą wyzwolenia staje się dla niego samobójstwo. Jest ono wyrazem buntu wobec otaczającej go rzeczywistości i niezgody na świat. Popełnia je, gdyż zabrakło mu odwagi by podjąć wyzwanie i stawić czoła przeciwnościom losu. Nie umiał w inny sposób poradzić sobie z bólem istnienia i niespełnioną miłością, która okazała się być dlań prawdziwym przekleństwem i życiową porażką.
Czuć, kochać i cierpieć jak Werter
Powieść Goethego „Cierpienia młodego Wertera” ukazuje jak miłość determinuje ludzkie życie. Autor przekazuje także prawdę, że miłość może zarówno dawać szczęście, jak i przynosić ból. Tytułowy bohater był osobą wrażliwą, dostrzegającą nierówność społeczną, można nawet powiedzieć, że był buntownikiem. Zupełnie nagle spadło na niego uczucie, które przybrało niewyobrażalną siłę. Zakochał się w Lotcie, mimo że ona miała już narzeczonego i poinformowała o tym wcześniej Wertera.
Młodzieniec nie był jednak w stanie pohamować uczuć i rozstać się z ukochaną. Podporządkował jej wszystkie swoje myśli. Przebudził go nieco dopiero przyjazd Alberta, mężczyzny, z którym Lotta miała wziąć ślub. Jednak również i to nie sprawiło, żeby Werter odsunął się od niej. Wręcz zaprzyjaźnił się z rywalem, starając się ukryć, jak głęboko przeżywał tą trudną sytuację. Sam powiedział: Zaciskam zęby i szydzę z mego cierpienia. Kiedy w końcu zdecydował się na wyjazd, tam spotkało go kolejne rozczarowanie. Nie odnalazł się w pracy w poselstwie, nie interesowało go robienie kariery za wszelką cenę. Poniósł także klęskę natury towarzyskiej – podczas przyjęcia u zaprzyjaźnionego arystokraty wyraźnie dano mu do zrozumienia, że nie pasuje do tamtejszego środowiska i nie jest tam mile widziany. Czuł się odosobniony, odrzucony, a wręcz poniżony. Postanowił opuścić to miejsce i udał się jak najbliżej Lotty. Żywił chyba jeszcze wciąż nadzieję, że z nią będzie. Pewnego wieczoru oddali się namiętnym pocałunkom, jednak dziewczyna wyrwała się z jego objęć. Musiała pozostać lojalna wobec swojego wówczas już męża Alberta. Dała do zrozumienia Wertepowi, że lepiej byłoby, gdyby nie przychodził już do nich.
Wszystkie te wydarzenia – odrzucenie, zetknięcie z nieczułym światem, a przede wszystkim tragiczna miłość mają decydujący wpływ na decyzję bohatera. Zaczyna on coraz częściej myśleć o swojej śmierci, wini się za to, że zburzył porządek życia Lotcie i Albertowi. Negatywne przeżycia czynią z niego osobowość targaną przez skrajne emocje: od uniesienia, egzaltacji po utratę panowania nad sobą, drażliwość i skłonność do stanów depresyjnych. W rezultacie Werter strzela sobie w głowę, załatwiając uprzednio wszystkie sprawy. Długo cierpi, zanim ostatecznie umiera.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -