Jesteś w:
Bracia Lwie Serce
Jonatan i Karol – bracia Lwie Serce - w Nangiliji mieszkali w Dolinie Wiśni w Zagrodzie Jeźdźców. Była to stara chatka, w kolorze białym z zielonymi narożnikami oraz zielonymi drzwiami. Chatka ta nie była zbyt duża, ale wystarczyła chłopcom w sam raz. Dookoła Zagrody Jeźdźców był skrawek ziemi, na której rosły przeróżne kwiatki takie jak stokrotki, pierwiosnki i skalnice. Wokół domu rosły również bzy i można było dostrzec wiśnie, które wspaniale kwitły. Dom z ogródkiem był otoczony murkiem. Nie był to zbyt wysoki murek. Nawet dziecko mogło go przeskoczyć, ale dawał poczucie ochrony przed tym co jest na zewnątrz niedobrego. Murek był szary i rosły na nim również kwiatki.
Do Zagrody Jeźdźców wchodziło się poprzez niewielką furtkę. Tak naprawdę to w Zagrodzie Jeźdźców były dwie chatki. Jedna z nich służyła jako mieszkanie, druga zaś spełniała funkcję stajni. Chatki te stykały się narożnikami, a przed nimi, w narożniku który tworzyły była ustawiona ławka, która była bardzo stara, niczym z epoki kamienia. Jednak trzeba powiedzieć, że była to bardzo wygodna ławka. Kącik w którym była ustawiona był bardzo przyjemny i chłopcy chętnie spędzali na niej czas.
W domu, który był stajnią były dwa konie, a za stajnią stała klatka w której chłopcy trzymali króliki. Dom mieszkalny składał się z wielkiej starej kuchni oraz pokoju. Kuchnia była bardzo stara. Posiadała otwarte palenisko, a na suficie były wielkie grube bale. Wszelkie posiłki trzeba było gotować właśnie nad tym paleniskiem jak za dawnych czasów. Na środku kuchni stał wielki drewniany stół, a przy nim stały olbrzymie długie ławy. Można było przypuszczać, ze swobodnie mogło na nich siedzieć przeszło dwadzieścia osób i wcale nie miały by ciasno.
Dolina Dzikich Róż była piękną doliną w Nangijali. Otoczona wielkimi górami, była zieloną krainą położoną niedaleko Doliny Wiśni i Karmaniaki. Do Doliny Dzikich Róż można było wjechać jedynie przez pilnie strzeżoną bramę, którą można przejść jedynie po podaniu hasła. Dolina Dzikich Róż była przepiękną zieloną krainą. Wielkością przypominała Dolinę Wiśni.
Dolina Dzikich Róż jaśniała w słońcu, w dolinie było mnóstwo chat oraz zagród. Na zielonych stokach było mnóstwo krzewów dzikich róż, które wspaniale kwitły. Krzewy tworzyły coś w rodzaju białych zasp z płatków różanych na górskich stokach.
Dolina Dzikich Róż mogła również przypominać morze z różowymi piankami na zielonych falach. Przed chatami i w zagrodach było można spotkać wielu pracujących ludzi. Jednak ich widok nie był tak wspaniały jak samej Doliny. Ludzi ci były wychudzeni, wygłodniali, sprawiali wrażenie nieszczęśliwych.
Dolina Wiśni, była miejscem, w którym Jonatan i Karol zamieszkali w Nangijali. Dla Karola dolina ta była jak najpiękniejsze miejsce na ziemi, mimo, że już nie znajdowali się na ziemi. Wszędzie było mnóstwo kwiatów.
Dolina była w kolorach białym i zielonym. Biała była od kwiatów wiśni, które kwitły na wspaniałych wiśniowych drzewkach. Zielona była od soczystej trawy. Pośród tego morza bieli i zieleni, srebrzyła się niewielka rzeka. Cała Dolina Wiśni była otoczona górami. Z ich stoków spływały potoki i widać było wodospady. Wszystko wyglądało wspaniale.
Wiosnę było czuć wszędzie. Również powietrze było cudowanie rześkie, wydawało się, że można je pić jak wodę ze strumienia. Przez Dolinę Wiśni prowadziła ścieżka. Ścieżka była usłana kwiatami wiśni. W całej dolinie wirowały płatki z wiśniowych kwiatów, niczym śnieg. Ścieżka się kończyła przed furtką Bracia Lwie Serce.
Opis Zagrody Jeźdźców, Doliny Dzikich Róż i Doliny Wiśni
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimOpis Zagrody Jeźdźców
Jonatan i Karol – bracia Lwie Serce - w Nangiliji mieszkali w Dolinie Wiśni w Zagrodzie Jeźdźców. Była to stara chatka, w kolorze białym z zielonymi narożnikami oraz zielonymi drzwiami. Chatka ta nie była zbyt duża, ale wystarczyła chłopcom w sam raz. Dookoła Zagrody Jeźdźców był skrawek ziemi, na której rosły przeróżne kwiatki takie jak stokrotki, pierwiosnki i skalnice. Wokół domu rosły również bzy i można było dostrzec wiśnie, które wspaniale kwitły. Dom z ogródkiem był otoczony murkiem. Nie był to zbyt wysoki murek. Nawet dziecko mogło go przeskoczyć, ale dawał poczucie ochrony przed tym co jest na zewnątrz niedobrego. Murek był szary i rosły na nim również kwiatki.
Do Zagrody Jeźdźców wchodziło się poprzez niewielką furtkę. Tak naprawdę to w Zagrodzie Jeźdźców były dwie chatki. Jedna z nich służyła jako mieszkanie, druga zaś spełniała funkcję stajni. Chatki te stykały się narożnikami, a przed nimi, w narożniku który tworzyły była ustawiona ławka, która była bardzo stara, niczym z epoki kamienia. Jednak trzeba powiedzieć, że była to bardzo wygodna ławka. Kącik w którym była ustawiona był bardzo przyjemny i chłopcy chętnie spędzali na niej czas.
W domu, który był stajnią były dwa konie, a za stajnią stała klatka w której chłopcy trzymali króliki. Dom mieszkalny składał się z wielkiej starej kuchni oraz pokoju. Kuchnia była bardzo stara. Posiadała otwarte palenisko, a na suficie były wielkie grube bale. Wszelkie posiłki trzeba było gotować właśnie nad tym paleniskiem jak za dawnych czasów. Na środku kuchni stał wielki drewniany stół, a przy nim stały olbrzymie długie ławy. Można było przypuszczać, ze swobodnie mogło na nich siedzieć przeszło dwadzieścia osób i wcale nie miały by ciasno.
Opis Doliny Dzikich Róż
Dolina Dzikich Róż była piękną doliną w Nangijali. Otoczona wielkimi górami, była zieloną krainą położoną niedaleko Doliny Wiśni i Karmaniaki. Do Doliny Dzikich Róż można było wjechać jedynie przez pilnie strzeżoną bramę, którą można przejść jedynie po podaniu hasła. Dolina Dzikich Róż była przepiękną zieloną krainą. Wielkością przypominała Dolinę Wiśni.
Dolina Dzikich Róż jaśniała w słońcu, w dolinie było mnóstwo chat oraz zagród. Na zielonych stokach było mnóstwo krzewów dzikich róż, które wspaniale kwitły. Krzewy tworzyły coś w rodzaju białych zasp z płatków różanych na górskich stokach.
Dolina Dzikich Róż mogła również przypominać morze z różowymi piankami na zielonych falach. Przed chatami i w zagrodach było można spotkać wielu pracujących ludzi. Jednak ich widok nie był tak wspaniały jak samej Doliny. Ludzi ci były wychudzeni, wygłodniali, sprawiali wrażenie nieszczęśliwych.
Opis Doliny Wiśni
Dolina Wiśni, była miejscem, w którym Jonatan i Karol zamieszkali w Nangijali. Dla Karola dolina ta była jak najpiękniejsze miejsce na ziemi, mimo, że już nie znajdowali się na ziemi. Wszędzie było mnóstwo kwiatów.
Dolina była w kolorach białym i zielonym. Biała była od kwiatów wiśni, które kwitły na wspaniałych wiśniowych drzewkach. Zielona była od soczystej trawy. Pośród tego morza bieli i zieleni, srebrzyła się niewielka rzeka. Cała Dolina Wiśni była otoczona górami. Z ich stoków spływały potoki i widać było wodospady. Wszystko wyglądało wspaniale.
Wiosnę było czuć wszędzie. Również powietrze było cudowanie rześkie, wydawało się, że można je pić jak wodę ze strumienia. Przez Dolinę Wiśni prowadziła ścieżka. Ścieżka była usłana kwiatami wiśni. W całej dolinie wirowały płatki z wiśniowych kwiatów, niczym śnieg. Ścieżka się kończyła przed furtką Bracia Lwie Serce.