Jesteś w:
Bracia Lwie Serce
Po ucieczce Orwara z niewoli, Tengil zaczął się mścić na mieszkańcach Doliny Dzikich Róż. Nic dziwnego, że większość już z niecierpliwością czekała na chwilę, kiedy będą mogli zerwać kajdany i pozbyć się tyrana. Mieszkańcy Doliny Dzikich Róż spotykali się w chacie Mateusza, gdzie przygotowywali broń, za pomocą której chcieli pokonać wojska tyrana. W chacie pojawiali się również Sofia oraz Jonatan, który wraz z Orwarem oraz Mateuszem omawiali plan działania.
Karol w nocy przed bitwą nie mógł zasnąć. Leżał w chacie Mateusza i wsłuchiwał się w odgłosy burzy. W tym czasie jego brat wraz z Mateuszem i Orwarem omawiali taktykę walki. Zakładała ona, że trzeba uderzyć szybko w strażników przy bramie, by powstańcy pod wodzą Sofii oraz Huberta mogli przez nią wejść i pochwycić Tengila. Jonatan nie chciał nikogo zabijać, ale Orwar wytłumaczył mu, że obecność Karola i Jonatana w bitwie jest konieczna, by mieszkańców Doliny Dzikich Róż zmotywować do walki.
W dniu bitwy, Karol pozostał w chacie Mateusza i spoglądnął rzez okno. Malec obserwował jak ginęli powstańcy i bardzo z tego powodu cierpiał. Obserwował jak po polu walki na koniu jeździ jego brat i zachęca powstańców do rozprawy z Tengilem. Nagle Karol usłyszał ryk smoczycy Katli. Zauważył, jakie wrażenie to zrobiło na powstańcach, którzy stracili wszelką ochotę do bitwy.
Widząc to Sucharek zrozumiał, że jego miejsce jest przy bracie i nie bacząc na niebezpieczeństwo pojechał do Jonatana. Kiedy Karol jechał, zauważył, jak jego brat spina konia i jedzie na wprost Tengila, by po chwili wyrwać mu z ręki róg, za pomocą którego Tengil władał Katlą. Jonatan zadął w róg i uderzył na tyrana. Katla, która nie musiała już służyć Tengilowi runęła na swojego byłego pana i zabiła go. Walka była skończona. Wielu powstańców poległo w walce. Między innymi zginął Mateusz, Hubert i wielu innych. Mieszkańcy opłakiwali swoich bliskich, którzy oddali życie za wolność.
Walka z Tengilem – opis
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimPo ucieczce Orwara z niewoli, Tengil zaczął się mścić na mieszkańcach Doliny Dzikich Róż. Nic dziwnego, że większość już z niecierpliwością czekała na chwilę, kiedy będą mogli zerwać kajdany i pozbyć się tyrana. Mieszkańcy Doliny Dzikich Róż spotykali się w chacie Mateusza, gdzie przygotowywali broń, za pomocą której chcieli pokonać wojska tyrana. W chacie pojawiali się również Sofia oraz Jonatan, który wraz z Orwarem oraz Mateuszem omawiali plan działania.
Karol w nocy przed bitwą nie mógł zasnąć. Leżał w chacie Mateusza i wsłuchiwał się w odgłosy burzy. W tym czasie jego brat wraz z Mateuszem i Orwarem omawiali taktykę walki. Zakładała ona, że trzeba uderzyć szybko w strażników przy bramie, by powstańcy pod wodzą Sofii oraz Huberta mogli przez nią wejść i pochwycić Tengila. Jonatan nie chciał nikogo zabijać, ale Orwar wytłumaczył mu, że obecność Karola i Jonatana w bitwie jest konieczna, by mieszkańców Doliny Dzikich Róż zmotywować do walki.
W dniu bitwy, Karol pozostał w chacie Mateusza i spoglądnął rzez okno. Malec obserwował jak ginęli powstańcy i bardzo z tego powodu cierpiał. Obserwował jak po polu walki na koniu jeździ jego brat i zachęca powstańców do rozprawy z Tengilem. Nagle Karol usłyszał ryk smoczycy Katli. Zauważył, jakie wrażenie to zrobiło na powstańcach, którzy stracili wszelką ochotę do bitwy.
Widząc to Sucharek zrozumiał, że jego miejsce jest przy bracie i nie bacząc na niebezpieczeństwo pojechał do Jonatana. Kiedy Karol jechał, zauważył, jak jego brat spina konia i jedzie na wprost Tengila, by po chwili wyrwać mu z ręki róg, za pomocą którego Tengil władał Katlą. Jonatan zadął w róg i uderzył na tyrana. Katla, która nie musiała już służyć Tengilowi runęła na swojego byłego pana i zabiła go. Walka była skończona. Wielu powstańców poległo w walce. Między innymi zginął Mateusz, Hubert i wielu innych. Mieszkańcy opłakiwali swoich bliskich, którzy oddali życie za wolność.