Jesteś w:
Antygona
Akcja dzieje się w Tebach, którymi włada Kreon. Po zwycięskiej bitwie wydał on zakaz grzebania ciał wodzów wrogiej armii. Wśród nich był brat Antygony i Ismeny – Polinejkes. Drugi brat – Eteokles miał godziwy pogrzeb, ponieważ walczył w obronie Teb.
PROLOGOS
Utwór zaczyna się w momencie, w którym Antygona powiadamia siostre o zarządzeniu Kreona i nakłania ja do złamania go, tzn. do pochowania brata. Ismena nie zgadza się, Antygona postanawia dokonać tego sama.
PARODOS
Opowiada o bitwie
EPEJSODION I
Kreon oznajmia swą decyzję. Dowiadujemy się też, że władza i państwo są dla niego ważniejsze od rodziny. Prosi radę starszych o pomoc w egzekwowaniu jego postanowienia. Wtem przybiega strażnik, który oznajmia, że ktoś pochował ciało zdrajcy.
STASIMON I
Pieśń znana jako pochwała ludzkiego rozumu. W istocie chór popiera rządzenie w duchu demokracji ateńskiej. Bo kto przestrzega praw przyczynia się do umocnienia potęgi państwa. Kto prawo łamie, zostaje wykluczony ze społeczności.
EPEJSODION II
Jest południe. Okazuje się, że to Antygona złamała prawo. Dowiaduje się o tym Kreon. Strażnik opowiada o okolicznościach schwytania winnej. Antygona przyznaje się. Wiedziała o wydanym zakazie, miała więc świadomość, że łamie prawo. Zasłania się prawem boskim, które nakazuje grzebać zmarłych. Dla niej jest ono ważniejsze od ludzkich zakazów. Gotowa jest na karę śmierci. Nie wykazuje skruchy, jest dumna ze swojego czynu. Kreon podejrzewa Ismenę o współudział. Ta chce wziąć na siebie część winy, chociaż nic nie zrobiła. Zależy jej na losie siostry. Antygona nie zgadza się na to. Ismena jednak próbuje ratować jej życie. W rozmowie z Kreonem powołuje się na związek Antygony z jego synem Hajmonem, są zaręczeni. Czy Kreon unieszczęśliwi syna zabijając jego przyszłą żonę? Tak. A póki co władca zarządza dla obu kobiet areszt domowy.
STASIMON II
Starcy biadają nad nieszczęściami prześladującymi rodzinę królewską. Przestrzegają też przed zbytnią pychą – aluzja do postępowania Kreona i sposobu, w jaki egzekwuje swoje prawa. (zapowiedź tragedii)
EPEJSODION III
Pojawia się Hajmon, wie już o losie narzeczonej. Kreon radzi mu, żeby znalazł sobie inną kobietę, godną jego. Ta jest zła. Hajmon opowiada ojcu, jak lud komentuje jego postępowanie. Ludzie żałują Antygony, uważają, że władca nie powinien wydawać takiego zakazu. Kreon złości się. Wydaje mu się, że syn jest przeciwko niemu i że będzie próbował ratować ukochaną.
Władca nie chce splamić się zabójstwem krewnej i tym samym sciągnąć na miasto nieszczęście. Dlatego postanawia zamurować ją żywcem, pozostawiając trochę jedzenia. Normalnie takie nieposłuszeństwo karało się ukamienowaniem.
STASIMON III
Hymn na cześć Erosa. Ta pieśń miała zastąpić scenę spotkania Antygony z Hajmonem, której nie ma w utworze.
EPEJSODION IV
Antygona jest prowadzona na stracenie. Ta scena to skarga, lament bohaterki – kommos. Jest ona dość długa. Może Kreon nie przerwał jej, bo liczył, że w ostatniej chwili Antygona wykaże skruchę i poprosi o przebaczenie. Tak się jednak nie stało. Wkońcu Kreon każe przyspieszyć wyprowadzenie.
STASIMON IV
Chór wspomina innych, którzy cierpieli i zginęli podobnie jak Antygona.
EPEJSODION V
Pojawia się wieszcz Tejrezjasz. Namawia Kreona do zmiany decyzji (ułaskawić Antygonę, pochować Polinejkesa). Jeśli tego nie zrobi, ściągnie nieszczęście na siebie i miasto. Władca zgadza się.
STASIMON V
Modlitwa z prośbą o pomoc do Dionizosa-Bakchusa, patrona Teb.
EKSODOS
Posłaniec oznajmia, że Hajmon z rozpaczy popełnił samobójstwo a Antygona się powiesiła. Na wieść o śmierci Hajmona zabija się Eurydyka – żona Kreona. Ten rozpacza.
Na koniec chór podkreśla, że należy pełnić wolę bożą i wystrzegać się dumy.
Antygona - streszczenie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimAkcja dzieje się w Tebach, którymi włada Kreon. Po zwycięskiej bitwie wydał on zakaz grzebania ciał wodzów wrogiej armii. Wśród nich był brat Antygony i Ismeny – Polinejkes. Drugi brat – Eteokles miał godziwy pogrzeb, ponieważ walczył w obronie Teb.
PROLOGOS
Utwór zaczyna się w momencie, w którym Antygona powiadamia siostre o zarządzeniu Kreona i nakłania ja do złamania go, tzn. do pochowania brata. Ismena nie zgadza się, Antygona postanawia dokonać tego sama.
PARODOS
Opowiada o bitwie
EPEJSODION I
Kreon oznajmia swą decyzję. Dowiadujemy się też, że władza i państwo są dla niego ważniejsze od rodziny. Prosi radę starszych o pomoc w egzekwowaniu jego postanowienia. Wtem przybiega strażnik, który oznajmia, że ktoś pochował ciało zdrajcy.
STASIMON I
Pieśń znana jako pochwała ludzkiego rozumu. W istocie chór popiera rządzenie w duchu demokracji ateńskiej. Bo kto przestrzega praw przyczynia się do umocnienia potęgi państwa. Kto prawo łamie, zostaje wykluczony ze społeczności.
EPEJSODION II
Jest południe. Okazuje się, że to Antygona złamała prawo. Dowiaduje się o tym Kreon. Strażnik opowiada o okolicznościach schwytania winnej. Antygona przyznaje się. Wiedziała o wydanym zakazie, miała więc świadomość, że łamie prawo. Zasłania się prawem boskim, które nakazuje grzebać zmarłych. Dla niej jest ono ważniejsze od ludzkich zakazów. Gotowa jest na karę śmierci. Nie wykazuje skruchy, jest dumna ze swojego czynu. Kreon podejrzewa Ismenę o współudział. Ta chce wziąć na siebie część winy, chociaż nic nie zrobiła. Zależy jej na losie siostry. Antygona nie zgadza się na to. Ismena jednak próbuje ratować jej życie. W rozmowie z Kreonem powołuje się na związek Antygony z jego synem Hajmonem, są zaręczeni. Czy Kreon unieszczęśliwi syna zabijając jego przyszłą żonę? Tak. A póki co władca zarządza dla obu kobiet areszt domowy.
STASIMON II
Starcy biadają nad nieszczęściami prześladującymi rodzinę królewską. Przestrzegają też przed zbytnią pychą – aluzja do postępowania Kreona i sposobu, w jaki egzekwuje swoje prawa. (zapowiedź tragedii)
EPEJSODION III
Pojawia się Hajmon, wie już o losie narzeczonej. Kreon radzi mu, żeby znalazł sobie inną kobietę, godną jego. Ta jest zła. Hajmon opowiada ojcu, jak lud komentuje jego postępowanie. Ludzie żałują Antygony, uważają, że władca nie powinien wydawać takiego zakazu. Kreon złości się. Wydaje mu się, że syn jest przeciwko niemu i że będzie próbował ratować ukochaną.
Władca nie chce splamić się zabójstwem krewnej i tym samym sciągnąć na miasto nieszczęście. Dlatego postanawia zamurować ją żywcem, pozostawiając trochę jedzenia. Normalnie takie nieposłuszeństwo karało się ukamienowaniem.
STASIMON III
Hymn na cześć Erosa. Ta pieśń miała zastąpić scenę spotkania Antygony z Hajmonem, której nie ma w utworze.
EPEJSODION IV
Antygona jest prowadzona na stracenie. Ta scena to skarga, lament bohaterki – kommos. Jest ona dość długa. Może Kreon nie przerwał jej, bo liczył, że w ostatniej chwili Antygona wykaże skruchę i poprosi o przebaczenie. Tak się jednak nie stało. Wkońcu Kreon każe przyspieszyć wyprowadzenie.
STASIMON IV
Chór wspomina innych, którzy cierpieli i zginęli podobnie jak Antygona.
EPEJSODION V
Pojawia się wieszcz Tejrezjasz. Namawia Kreona do zmiany decyzji (ułaskawić Antygonę, pochować Polinejkesa). Jeśli tego nie zrobi, ściągnie nieszczęście na siebie i miasto. Władca zgadza się.
STASIMON V
Modlitwa z prośbą o pomoc do Dionizosa-Bakchusa, patrona Teb.
EKSODOS
Posłaniec oznajmia, że Hajmon z rozpaczy popełnił samobójstwo a Antygona się powiesiła. Na wieść o śmierci Hajmona zabija się Eurydyka – żona Kreona. Ten rozpacza.
Na koniec chór podkreśla, że należy pełnić wolę bożą i wystrzegać się dumy.