Jesteś w:
Wesele
Z czasem jego pozytywny wizerunek w oczach czytelnika przechodzi drastyczną przemianę. Gospodarz okazuje się bowiem być tchórzem i pantoflarzem, który zbyt często zagląda do kieliszka. Powierzoną mu przez Wernyhorę misję przerzuca na Jaśka, za namową żony zataja swoje arcyważne spotkanie z ukraińskim jasnowidzem, a następnie zasypia. Po przebudzeniu nie pamiętał o spotkaniu z Wernyhorą. Gospodarz zawiódł pokładane w nim nadzieje.
Gospodyni – Anna Tetmajer w roku 1900, w którym rozgrywa się akcja „Wesela” miała dwadzieścia siedem lat. Kobieta była żoną Włodzimierza Tetmajera, matką jego dzieci, a także starszą siostrą panny młodej – Jadwigi.
Poeta – Kazimierz Przerwa-Tetmajer był po Wyspiańskim najbardziej znanym gościem wesela Rydla (warto zauważyć, że poeta zmarł w 1940 roku przeżywając niemal wszystkich gości zabawy). Zasłynął nie tylko jako poeta, ale i dramaturg, nowelista i powieściopisarz. Był on przyrodnim bratem Włodzimierza. Ludzie którzy znali go osobiście uważali, że Wyspiański w doskonały sposób sportretował go jako dekadenta, flirciarza i wagabunda.
Dziennikarz – Rudolf Starzewski był znanym krakowskim publicystom kojarzonym głównie z poglądami konserwatywnymi. Współpracował między innymi z popularnym czasopismem „Czas”. Starzewski był wielkim miłośnikiem teatru – często recenzował sztuki wystawiane w krakowskich teatrach. Na kartach „Wesela” widzimy jak zaleca się do Zosi (Zofia Pareńska), uważa się, że właśnie z jej powodu dziennikarz popełnił samobójstwo w 1920 roku.
Radczyni – Antonina Domańska była stryjeczną siostrą matki pana młodego, a także żoną profesora UJ. Jednak w świadomości wielu czytelników zapisała się jako autorka książek dla dzieci, z których najsłynniejszą jest „Historia żółtej ciżemki”.
Rachel – Pepa Singer była córką Hersza Singera, który prowadził karczmę w Bronowicach. Kobieta niemal w niczym nie przypominała postaci opisanej w „Weselu”. Wyspiański posłużył się stereotypem Żydówki jako kobiety wyemancypowanej, dlatego w taki właśnie sposób sportretował Pepę. W dniu wesela Rydlów dziewczyna miała zaledwie piętnaście lat. Dzięki „Weselu” Żydówka stała się stałą bywalczynią krakowskich salonów, przyjęła nawet imię Rachela.
Czepiec – Błażej Czepiec był nie tylko wujem panny młodej, ale także gminny pisarzem Bronowic. Razem z Wyspiańskim świadkował na ślubie Rydlów. Nie był wójtem Bronowic, a był nim jego brat Maciej (ojciec znanego z „Wesela” Kaspra). Rzeczywiście był rosłym i porywistym mężczyzną i faktycznie wszczął awanturę z muzykami na weseli Rydlów, co Wyspiański opisał później w swoim dramacie.
Marysia – Maria Susuł z domu Mikołajczyk była starszą siostrą Panny Młodej (Jadwigi) i młodszą siostrą Gospodyni (Anny). Na weselu Rydlów pojawiła się jako żona Wojciecha. Jednak za młodu zaręczona była ze znanym francuskim malarzem polskiego pochodzenia Ludwikiem de Laveauv, który jednak zmarł na gruźlicę w Paryżu.
Nos – Tadeusz Nosowski był znanym malarzem. Postać ta w utworze symbolizuje „przybyszewszczyznę”, czyli środowisko artystyczne skupione wokół Stacha Przybyszewskiego, określanego także mianem cyganerii.
Ojciec – Jacek Mikołajczyk był ojcem Panny Młodej, Gospodyni, a także Jaśka, Kuby i Marysi.
Haneczka, Maryna, Zosia – pierwsza z nich była młodszą siostrą Lucjana Rydla, pozostałe zaś córkami Elizy Pareńskiej.
Isia – była córką Włodzimierza i Anny Tetmajerów. Dziewczynka jest najmłodszą bohaterką „Wesela”.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Wesele - bohaterowie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimZ czasem jego pozytywny wizerunek w oczach czytelnika przechodzi drastyczną przemianę. Gospodarz okazuje się bowiem być tchórzem i pantoflarzem, który zbyt często zagląda do kieliszka. Powierzoną mu przez Wernyhorę misję przerzuca na Jaśka, za namową żony zataja swoje arcyważne spotkanie z ukraińskim jasnowidzem, a następnie zasypia. Po przebudzeniu nie pamiętał o spotkaniu z Wernyhorą. Gospodarz zawiódł pokładane w nim nadzieje.
Pozostali bohaterowie
Gospodyni – Anna Tetmajer w roku 1900, w którym rozgrywa się akcja „Wesela” miała dwadzieścia siedem lat. Kobieta była żoną Włodzimierza Tetmajera, matką jego dzieci, a także starszą siostrą panny młodej – Jadwigi.
Poeta – Kazimierz Przerwa-Tetmajer był po Wyspiańskim najbardziej znanym gościem wesela Rydla (warto zauważyć, że poeta zmarł w 1940 roku przeżywając niemal wszystkich gości zabawy). Zasłynął nie tylko jako poeta, ale i dramaturg, nowelista i powieściopisarz. Był on przyrodnim bratem Włodzimierza. Ludzie którzy znali go osobiście uważali, że Wyspiański w doskonały sposób sportretował go jako dekadenta, flirciarza i wagabunda.
Dziennikarz – Rudolf Starzewski był znanym krakowskim publicystom kojarzonym głównie z poglądami konserwatywnymi. Współpracował między innymi z popularnym czasopismem „Czas”. Starzewski był wielkim miłośnikiem teatru – często recenzował sztuki wystawiane w krakowskich teatrach. Na kartach „Wesela” widzimy jak zaleca się do Zosi (Zofia Pareńska), uważa się, że właśnie z jej powodu dziennikarz popełnił samobójstwo w 1920 roku.
Radczyni – Antonina Domańska była stryjeczną siostrą matki pana młodego, a także żoną profesora UJ. Jednak w świadomości wielu czytelników zapisała się jako autorka książek dla dzieci, z których najsłynniejszą jest „Historia żółtej ciżemki”.
Rachel – Pepa Singer była córką Hersza Singera, który prowadził karczmę w Bronowicach. Kobieta niemal w niczym nie przypominała postaci opisanej w „Weselu”. Wyspiański posłużył się stereotypem Żydówki jako kobiety wyemancypowanej, dlatego w taki właśnie sposób sportretował Pepę. W dniu wesela Rydlów dziewczyna miała zaledwie piętnaście lat. Dzięki „Weselu” Żydówka stała się stałą bywalczynią krakowskich salonów, przyjęła nawet imię Rachela.
Czepiec – Błażej Czepiec był nie tylko wujem panny młodej, ale także gminny pisarzem Bronowic. Razem z Wyspiańskim świadkował na ślubie Rydlów. Nie był wójtem Bronowic, a był nim jego brat Maciej (ojciec znanego z „Wesela” Kaspra). Rzeczywiście był rosłym i porywistym mężczyzną i faktycznie wszczął awanturę z muzykami na weseli Rydlów, co Wyspiański opisał później w swoim dramacie.
Marysia – Maria Susuł z domu Mikołajczyk była starszą siostrą Panny Młodej (Jadwigi) i młodszą siostrą Gospodyni (Anny). Na weselu Rydlów pojawiła się jako żona Wojciecha. Jednak za młodu zaręczona była ze znanym francuskim malarzem polskiego pochodzenia Ludwikiem de Laveauv, który jednak zmarł na gruźlicę w Paryżu.
Nos – Tadeusz Nosowski był znanym malarzem. Postać ta w utworze symbolizuje „przybyszewszczyznę”, czyli środowisko artystyczne skupione wokół Stacha Przybyszewskiego, określanego także mianem cyganerii.
Ojciec – Jacek Mikołajczyk był ojcem Panny Młodej, Gospodyni, a także Jaśka, Kuby i Marysi.
Haneczka, Maryna, Zosia – pierwsza z nich była młodszą siostrą Lucjana Rydla, pozostałe zaś córkami Elizy Pareńskiej.
Isia – była córką Włodzimierza i Anny Tetmajerów. Dziewczynka jest najmłodszą bohaterką „Wesela”.
Pierwowzory duchów i zjaw w „Weselu”
strona: - 1 - - 2 - - 3 -