Jesteś w:
Cierpienia młodego Wertera
Moim zdaniem każda jednostka zasługuje na szacunek i swoje miejsce w społeczeństwie, jednak życie na skraju rzeczywistości, poza cywilizacją nie jest możliwe. By godnie egzystować jednostka musi przyjąć przynajmniej podstawowe wartości i zasady funkcjonujące w świecie, inaczej będzie skazana na wykluczenie. Werter pragnął pełnej, niczym nieskrępowanej wolności, która w społeczeństwie nie jest możliwa. Klęska jego idealistycznej i indywidualistycznej wizji świata przyczyniła się do jego samobójstwa, które także jest złamaniem norm przyjętych w cywilizowanym społeczeństwie.
Johan Wolfgang Goethe nadał swemu utworowi „Cierpienia młodego Wertera” formę powieści epistolarnej, czyli prozy zapisanej w listach. Łącznie składają się na nią osiemdziesiąt cztery listy napisane przez Wertera. List jako forma wypowiedzi literackiej znany jest od antyku. Gatunek powieści epistolarnej był znany już wcześniej, swój rozwój zawdzięcza epoce oświecenia, w której list i list poetycki były modnymi formami literackimi. Za prekursorów gatunku uznaje się Jana Jakuba Rousseau („Nowa Heloiza”) oraz Samuela Richarda. Powieść Goethego przyczyniła się do spopularyzowania tego gatunku.
„Cierpienia młodego Wertera” są zbiorem listów tytułowego bohatera do przyjaciela – Wilhelma. Znajdziemy tam także trzy listy skierowane do Lotty oraz dwa do Alberta. Powieść epistolarną cechuje pierwszoosobowa narracja prowadzona przez autora listów. Wszystkie listy są datowane i ułożone w kolejności chronologicznej. Dzięki temu bieg wydarzeń jest uporządkowany, jednak akcja zostaje odsunięta na dalszy plan. Listy cechuje wielka emocjonalność – ich nastrój zmienia się w zależności od samopoczucia autora – czasem są żarliwe, czasem nerwowe, innym razem melancholijne i liryczne. Werter analizuje własne stany emocjonalne, zwierza się z najdrobniejszych porywów serca.
Dzięki formie powieści epistolarnej możliwe jest przekazanie subiektywnego punktu widzenia naznaczonego silnymi emocjami. Główny bohater opisuje otaczający go świat – przyrodę, napotkanych ludzi, stosunki społeczne, ale głównie wspomina o własnych uczuciach od momentu poznania Lotty do swej samobójczej śmierci. Dzięki temu widzimy ewolucję, jakiej ulega bohater.
Dzięki formie listowej możliwe jest dokładne poznanie psychiki głównego bohatera oraz jego stosunku do otoczenia. Obserwujemy zmienne nastroje Wertera, jego przemyślenia na temat natury miłości i świata. Forma powieści epistolarnej umożliwia sprawienie złudzenia autentyzmu opisywanych zdarzeń.
W powieści Goethego „Cierpienia młodego Wertera” ukazane zostały na zasadzie kontrastu postawy dwóch bohaterów Wertera i Alberta. Pierwszy to zanurzony w świecie wyobraźni, kierujący się emocjami i uczuciami młodzieniec, drugi starszy od niego mężczyzna w życiu kieruje się rozsądkiem i pracowitością.
Albert i Werter kochają tę samą kobietę – Lottę. Narzeczony, a później mąż dziewczyny nie okazuje publicznie swych uczuć. Zna Lottę od dawna, szanuje ją i kocha. Sra się zapewnić jej bezpieczeństwo, dlatego często poświęca się pracy. Traktuje ją z oddaniem, ufa jej w pełni, dlatego początkowo nie jest zazdrosny o jej spotkania z Werterem. Z kolei Werter kocha miłością absolutną, często okazuje swoje emocje, wpada w rozpacz, jest niespokojny, nadpobudliwy brak mu równowagi. Jego miłość jest najświętszą wartością, pogrąża się w niej całkowicie.
Główne różnice pomiędzy Albertem i Werterem polegają na odmiennym podejściu do życia – Albert to racjonalista. Jest człowiekiem czynu, chętnie poświęca się pracy. Swoje opinie o świecie opiera na racjach rozumu. Jest zdystansowany, wyraża dojrzałe i przemyślane sądy, twardo stąpa po ziemi. Werter to jego przeciwieństwo. To porywczy młodzieniec żyjący w świecie poezji i fantazji. Jest wrażliwy na piękno przyrody, wzruszają go dzieci, z którymi często spędza czas. Kieruje się w życiu sercem i uczuciem. Czas poświęca na lektury i kontemplacje, unika rzetelnej pracy. Czuje się wyobcowany.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -
„Cierpienia młodego Wertera” – opracowanie, problematyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim
Spis treści
- Znaczenie tytułu „Cierpienia młodego Wertera”
- „Cierpienia młodego Wertera” – problematyka
- Problematyka społeczna w „Cierpieniach młodego Wertera”
- Czy ważniejsze są prawa jednostki czy społeczeństwa? Przeanalizuj na przykładzie „Cierpień młodego Wertera”
- „Cierpienia młodego Wertera” jako powieść epistolarna
- Racjonalizm czy marzycielstwo – porównanie postaw Alberta i Wertera
Moim zdaniem każda jednostka zasługuje na szacunek i swoje miejsce w społeczeństwie, jednak życie na skraju rzeczywistości, poza cywilizacją nie jest możliwe. By godnie egzystować jednostka musi przyjąć przynajmniej podstawowe wartości i zasady funkcjonujące w świecie, inaczej będzie skazana na wykluczenie. Werter pragnął pełnej, niczym nieskrępowanej wolności, która w społeczeństwie nie jest możliwa. Klęska jego idealistycznej i indywidualistycznej wizji świata przyczyniła się do jego samobójstwa, które także jest złamaniem norm przyjętych w cywilizowanym społeczeństwie.
„Cierpienia młodego Wertera” jako powieść epistolarna
Johan Wolfgang Goethe nadał swemu utworowi „Cierpienia młodego Wertera” formę powieści epistolarnej, czyli prozy zapisanej w listach. Łącznie składają się na nią osiemdziesiąt cztery listy napisane przez Wertera. List jako forma wypowiedzi literackiej znany jest od antyku. Gatunek powieści epistolarnej był znany już wcześniej, swój rozwój zawdzięcza epoce oświecenia, w której list i list poetycki były modnymi formami literackimi. Za prekursorów gatunku uznaje się Jana Jakuba Rousseau („Nowa Heloiza”) oraz Samuela Richarda. Powieść Goethego przyczyniła się do spopularyzowania tego gatunku.
„Cierpienia młodego Wertera” są zbiorem listów tytułowego bohatera do przyjaciela – Wilhelma. Znajdziemy tam także trzy listy skierowane do Lotty oraz dwa do Alberta. Powieść epistolarną cechuje pierwszoosobowa narracja prowadzona przez autora listów. Wszystkie listy są datowane i ułożone w kolejności chronologicznej. Dzięki temu bieg wydarzeń jest uporządkowany, jednak akcja zostaje odsunięta na dalszy plan. Listy cechuje wielka emocjonalność – ich nastrój zmienia się w zależności od samopoczucia autora – czasem są żarliwe, czasem nerwowe, innym razem melancholijne i liryczne. Werter analizuje własne stany emocjonalne, zwierza się z najdrobniejszych porywów serca.
Dzięki formie powieści epistolarnej możliwe jest przekazanie subiektywnego punktu widzenia naznaczonego silnymi emocjami. Główny bohater opisuje otaczający go świat – przyrodę, napotkanych ludzi, stosunki społeczne, ale głównie wspomina o własnych uczuciach od momentu poznania Lotty do swej samobójczej śmierci. Dzięki temu widzimy ewolucję, jakiej ulega bohater.
Dzięki formie listowej możliwe jest dokładne poznanie psychiki głównego bohatera oraz jego stosunku do otoczenia. Obserwujemy zmienne nastroje Wertera, jego przemyślenia na temat natury miłości i świata. Forma powieści epistolarnej umożliwia sprawienie złudzenia autentyzmu opisywanych zdarzeń.
Racjonalizm czy marzycielstwo – porównanie postaw Alberta i Wertera
W powieści Goethego „Cierpienia młodego Wertera” ukazane zostały na zasadzie kontrastu postawy dwóch bohaterów Wertera i Alberta. Pierwszy to zanurzony w świecie wyobraźni, kierujący się emocjami i uczuciami młodzieniec, drugi starszy od niego mężczyzna w życiu kieruje się rozsądkiem i pracowitością.
Albert i Werter kochają tę samą kobietę – Lottę. Narzeczony, a później mąż dziewczyny nie okazuje publicznie swych uczuć. Zna Lottę od dawna, szanuje ją i kocha. Sra się zapewnić jej bezpieczeństwo, dlatego często poświęca się pracy. Traktuje ją z oddaniem, ufa jej w pełni, dlatego początkowo nie jest zazdrosny o jej spotkania z Werterem. Z kolei Werter kocha miłością absolutną, często okazuje swoje emocje, wpada w rozpacz, jest niespokojny, nadpobudliwy brak mu równowagi. Jego miłość jest najświętszą wartością, pogrąża się w niej całkowicie.
Główne różnice pomiędzy Albertem i Werterem polegają na odmiennym podejściu do życia – Albert to racjonalista. Jest człowiekiem czynu, chętnie poświęca się pracy. Swoje opinie o świecie opiera na racjach rozumu. Jest zdystansowany, wyraża dojrzałe i przemyślane sądy, twardo stąpa po ziemi. Werter to jego przeciwieństwo. To porywczy młodzieniec żyjący w świecie poezji i fantazji. Jest wrażliwy na piękno przyrody, wzruszają go dzieci, z którymi często spędza czas. Kieruje się w życiu sercem i uczuciem. Czas poświęca na lektury i kontemplacje, unika rzetelnej pracy. Czuje się wyobcowany.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -