Jesteś w:
Nie-Boska komedia
Bohaterowie „Nie-Boskiej komedii” to postacie tragiczne. Uwikłani są w bieg zdarzeń i zdeterminowani swoim sposobem myślenia. Jest to związane z ich pochodzeniem społecznym, wpojonymi im zasadami, sposobem odczuwania oraz z ich ambicjami.
Maria poślubiając hrabiego Henryka nie przewiduje, że życie z człowiekiem, który swoje ambicje ulokował w poezji może być tak trudne. Hrabia Henryk również nie przewiduje, że zabraknie mu uczuć dla żony, która szybko zaczyna wydawać mu się zbyt pospolita. Ten brak więzi między małżonkami doprowadza Żonę do obłędu i do śmierci.
Tragiczną postacią jest również ich syn Orcio. Chłopiec o słabym zdrowiu, wychowywany bez matki, pogrąża się w jakimś własnym, dziwnym świecie, w którym nawiedza go duch zmarłej Marii. Jego stan pogarsza utrata wzroku. Widać, że życie Orcia jest ciągle zagrożone. Tak odbiera to hrabia Henryk.
Rozwijająca się rewolucja pogłębia tragiczną sytuację. Hrabia Henryk jako arystokrata z definicji jest jej wrogiem. Widzi konieczność podjęcia walki, chociaż wydaje się ona beznadziejna. Stając na czele obozu arystokratów, siłą musi nakłaniać ich do stawienia oporu. Jego duma nie pozwala na układy z rewolucjonistami. Po utracie syna, który ginie od kuli na murach Świętej Trójcy, hrabia w obliczu nieodwracalnej klęski, by zachować godność, rzuca się z murów i ginie śmiercią
samobójczą, przeklinając przy tym poezję i siebie.
Ale i główni bohaterowie obozu rewolucjonistów nie długo cieszą się swoim zwycięstwem. Wódz i ideolog rewolucji Pankracy głęboko przekonany o swoich racjach z powodu silnego poczucia krzywdy społecznej, umiera porażony wizją Chrystusa – Mściciela. Fanatyczny Leonard zostaje sam, bez wodza, który był jego mistrzem. Wiadomo też, że w ich obozie grupa Przechrztów przygotowuje rozłam. Nikt nie jest w stanie przewidzieć, co zamierza uczynić Stwórca, który wykonał już pierwszy krok, by zaingerować w bieg zdarzeń.
Dramatyzm bohaterów „Nie-Boskiej komedii”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimBohaterowie „Nie-Boskiej komedii” to postacie tragiczne. Uwikłani są w bieg zdarzeń i zdeterminowani swoim sposobem myślenia. Jest to związane z ich pochodzeniem społecznym, wpojonymi im zasadami, sposobem odczuwania oraz z ich ambicjami.
Maria poślubiając hrabiego Henryka nie przewiduje, że życie z człowiekiem, który swoje ambicje ulokował w poezji może być tak trudne. Hrabia Henryk również nie przewiduje, że zabraknie mu uczuć dla żony, która szybko zaczyna wydawać mu się zbyt pospolita. Ten brak więzi między małżonkami doprowadza Żonę do obłędu i do śmierci.
Tragiczną postacią jest również ich syn Orcio. Chłopiec o słabym zdrowiu, wychowywany bez matki, pogrąża się w jakimś własnym, dziwnym świecie, w którym nawiedza go duch zmarłej Marii. Jego stan pogarsza utrata wzroku. Widać, że życie Orcia jest ciągle zagrożone. Tak odbiera to hrabia Henryk.
Rozwijająca się rewolucja pogłębia tragiczną sytuację. Hrabia Henryk jako arystokrata z definicji jest jej wrogiem. Widzi konieczność podjęcia walki, chociaż wydaje się ona beznadziejna. Stając na czele obozu arystokratów, siłą musi nakłaniać ich do stawienia oporu. Jego duma nie pozwala na układy z rewolucjonistami. Po utracie syna, który ginie od kuli na murach Świętej Trójcy, hrabia w obliczu nieodwracalnej klęski, by zachować godność, rzuca się z murów i ginie śmiercią
samobójczą, przeklinając przy tym poezję i siebie.
Ale i główni bohaterowie obozu rewolucjonistów nie długo cieszą się swoim zwycięstwem. Wódz i ideolog rewolucji Pankracy głęboko przekonany o swoich racjach z powodu silnego poczucia krzywdy społecznej, umiera porażony wizją Chrystusa – Mściciela. Fanatyczny Leonard zostaje sam, bez wodza, który był jego mistrzem. Wiadomo też, że w ich obozie grupa Przechrztów przygotowuje rozłam. Nikt nie jest w stanie przewidzieć, co zamierza uczynić Stwórca, który wykonał już pierwszy krok, by zaingerować w bieg zdarzeń.