Jesteś w:
Nie-Boska komedia
Autor dramatu umieścił na wstępie motto:
„Do błędów, nagromadzonych przez przodków,
dodali to, czego nie znali ich przodkowie -
wahanie się i bojaźń, i stało się zatem,
że zniknęli z powierzchni ziemi i wielkie milczenie jest po nich.”
Bezimienny
Motto odnosi się do klasy arystokratów, która odchodzi.
Jest jeszcze drugie motto:
„To be or not to be, that is the question”
Hamlet
To motto odnosi się do hrabiego Henryka i jego egzystencjalnego dylematu.
Część pierwsza
Hrabia Henryk jest romantycznym poetą. Zostaje on wystawiony na pokusy zwodniczej poezji. Chór złych duchów przysyła zjawy symbolizujące zniekształcone ideały romantyzmu. Jest to widmo kochanki / ożywiony trup kobiety / wzywające do wiecznej miłości i do tworzenia poezji; Sława – eksponująca romantyczny indywidualizm i pogardę dla innych ludzi; Eden – wypaczony obraz natury.
Nad hrabią Henrykiem czuwa Anioł Stróż. Daje mu dobrą żonę. Obiecuje opiekę i łaskę jeśli hrabia Henryk dotrzyma przysięgi małżeńskiej. Ksiądz udziela ślubu młodej parze. Hrabia Henryk sam przed sobą zobowiązuje się pozostać wiernym żonie. W czasie uczty weselnej podziwia urodę tańczącej Panny Młodej. Cały czas czuwają jednak złe duchy.
W nocy Męża nawiedza zjawa Dziewicy. Mąż pozostawia żonę w sypialni i wychodzi do ogrodu. Dziewica oskarża go o zdradę jej i ideałów. Mąż wątpi w słuszność swojego działania, przeklina dzień ślubu. Obiecuje Dziewicy, że pójdzie za nią. Jednocześnie słyszy z sypialni wołanie żony.
Następną sceną jest scena w salonie. Żona rozmawia z mężem o przygotowaniach do chrztu ich
dziecka. Pyta czy jeszcze ją kocha, ponieważ widzi, że jego uczucia do niej stały się chłodne. Mąż
bez przekonania zapewnia ją o swojej miłości. Żona chce wymusić na nim obietnicę, że nie porzuci rodziny. Mąż przyrzeka jej to ale w tym samym momencie ukazuje się zjawa Dziewicy. Jego żona, Maria widzi, że jest to trup / czuje diabelski zapach siarki / lecz mąż dostrzega jedynie złudne piękno. Odchodzi za Dziewicą a żona pada zemdlona.
Przychodzi dzień chrztu. Hrabia Henryk jest nieobecny. Chrzest odbywa się bez niego. Dziecko dostaje imiona Jerzy Stanisław. Matka błogosławi je i wyraża życzenie, by jej syn był poetą a wtedy jego ojciec będzie mógł go kochać. Na koniec mdleje i wynoszą ją z sali.
Mąż, tymczasem podąża przez piękne okolice za Dziewicą. Widzi nagle, że oddziela go od niej przepaść. Dziewica zmienia się w trupa. On jednak obiecał jej, że będzie szedł za nią. Złe Duchy natrząsają się z hrabiego Henryka, chcą strącić go w przepaść. Czuwa nad nim Anioł Stróż. Każe mu wrócić do domu i kochać syna. Dzieje się to w momencie, gdy Orcio zostaje ochrzczony.
Po powrocie do domu mąż nie znajduje w nim żony. Dowiaduje się, że odwieziono ją do domu obłąkanych. Jedzie tam.
W domu obłąkanych mąż próbuje porozmawiać z żoną. Towarzyszą temu głosy obłąkanych. Maria umiera. Przedtem wyznaje mężowi, że błagała Boga, by mogła zostać poetką i aby ich syn był poetą.
Część druga
Opisana jest najpierw osoba kilkuletniego Orcia. Chłopiec często jest zamyślony, o czymś marzy. Wszyscy wróżą mu wspaniałą przyszłość – Ojciec Chrzestny, lekarz, profesor, wojskowy. Są jednak tacy, w których chłopiec budzi niepokój – cyganka wróżąca mu z ręki i malarz, który przedstawia go jako szatana.
W dziesiątą rocznicę śmierci Marii hrabia Henryk i Orci odwiedzają cmentarz. Razem modlą się przy grobie. Orcio dziwnie zmienia słowa modlitwy. Ojciec upomina go, by tego nie robił. Orcio tłumaczy, że słowa przychodzą same, a poza tym wyznaje, że często widuje matkę. Ta poetyckość
syna przeraża ojca. Widzi w tych wizjach śmiertelne zagrożenie. Prosi Boga, by nie zabierał mu dziecka.
Mąż w towarzystwie Filozofa oraz dam i kawalerów prowadzi dysputę. Filozof mówi o przemianach w świecie, jakie zachodzą pod wpływem rewolucji. Mąż próbuje obalić jego teorie.
Samotnie w wąwozie Mąż zastanawia się nad swoimi poszukiwaniami i dociekaniami. Zaczyna wątpić w sens tego wszystkiego. Anioł Stróż próbuje wskazać mu właściwą drogę / biedni ludzie /. Pojawia się jednak Mefisto, który zagłusza głos Anioła. Po nim pojawia się czarny Orzeł, który zachęca hrabiego do walki obiecując mu chwałę i zwycięstwo. Hrabia Henryk ulega tej pokusie.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
„Nie-Boska komedia” - streszczenie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimAutor dramatu umieścił na wstępie motto:
„Do błędów, nagromadzonych przez przodków,
dodali to, czego nie znali ich przodkowie -
wahanie się i bojaźń, i stało się zatem,
że zniknęli z powierzchni ziemi i wielkie milczenie jest po nich.”
Bezimienny
Motto odnosi się do klasy arystokratów, która odchodzi.
Jest jeszcze drugie motto:
„To be or not to be, that is the question”
Hamlet
To motto odnosi się do hrabiego Henryka i jego egzystencjalnego dylematu.
Część pierwsza
Hrabia Henryk jest romantycznym poetą. Zostaje on wystawiony na pokusy zwodniczej poezji. Chór złych duchów przysyła zjawy symbolizujące zniekształcone ideały romantyzmu. Jest to widmo kochanki / ożywiony trup kobiety / wzywające do wiecznej miłości i do tworzenia poezji; Sława – eksponująca romantyczny indywidualizm i pogardę dla innych ludzi; Eden – wypaczony obraz natury.
Nad hrabią Henrykiem czuwa Anioł Stróż. Daje mu dobrą żonę. Obiecuje opiekę i łaskę jeśli hrabia Henryk dotrzyma przysięgi małżeńskiej. Ksiądz udziela ślubu młodej parze. Hrabia Henryk sam przed sobą zobowiązuje się pozostać wiernym żonie. W czasie uczty weselnej podziwia urodę tańczącej Panny Młodej. Cały czas czuwają jednak złe duchy.
W nocy Męża nawiedza zjawa Dziewicy. Mąż pozostawia żonę w sypialni i wychodzi do ogrodu. Dziewica oskarża go o zdradę jej i ideałów. Mąż wątpi w słuszność swojego działania, przeklina dzień ślubu. Obiecuje Dziewicy, że pójdzie za nią. Jednocześnie słyszy z sypialni wołanie żony.
Następną sceną jest scena w salonie. Żona rozmawia z mężem o przygotowaniach do chrztu ich
dziecka. Pyta czy jeszcze ją kocha, ponieważ widzi, że jego uczucia do niej stały się chłodne. Mąż
bez przekonania zapewnia ją o swojej miłości. Żona chce wymusić na nim obietnicę, że nie porzuci rodziny. Mąż przyrzeka jej to ale w tym samym momencie ukazuje się zjawa Dziewicy. Jego żona, Maria widzi, że jest to trup / czuje diabelski zapach siarki / lecz mąż dostrzega jedynie złudne piękno. Odchodzi za Dziewicą a żona pada zemdlona.
Przychodzi dzień chrztu. Hrabia Henryk jest nieobecny. Chrzest odbywa się bez niego. Dziecko dostaje imiona Jerzy Stanisław. Matka błogosławi je i wyraża życzenie, by jej syn był poetą a wtedy jego ojciec będzie mógł go kochać. Na koniec mdleje i wynoszą ją z sali.
Mąż, tymczasem podąża przez piękne okolice za Dziewicą. Widzi nagle, że oddziela go od niej przepaść. Dziewica zmienia się w trupa. On jednak obiecał jej, że będzie szedł za nią. Złe Duchy natrząsają się z hrabiego Henryka, chcą strącić go w przepaść. Czuwa nad nim Anioł Stróż. Każe mu wrócić do domu i kochać syna. Dzieje się to w momencie, gdy Orcio zostaje ochrzczony.
Po powrocie do domu mąż nie znajduje w nim żony. Dowiaduje się, że odwieziono ją do domu obłąkanych. Jedzie tam.
W domu obłąkanych mąż próbuje porozmawiać z żoną. Towarzyszą temu głosy obłąkanych. Maria umiera. Przedtem wyznaje mężowi, że błagała Boga, by mogła zostać poetką i aby ich syn był poetą.
Część druga
Opisana jest najpierw osoba kilkuletniego Orcia. Chłopiec często jest zamyślony, o czymś marzy. Wszyscy wróżą mu wspaniałą przyszłość – Ojciec Chrzestny, lekarz, profesor, wojskowy. Są jednak tacy, w których chłopiec budzi niepokój – cyganka wróżąca mu z ręki i malarz, który przedstawia go jako szatana.
W dziesiątą rocznicę śmierci Marii hrabia Henryk i Orci odwiedzają cmentarz. Razem modlą się przy grobie. Orcio dziwnie zmienia słowa modlitwy. Ojciec upomina go, by tego nie robił. Orcio tłumaczy, że słowa przychodzą same, a poza tym wyznaje, że często widuje matkę. Ta poetyckość
syna przeraża ojca. Widzi w tych wizjach śmiertelne zagrożenie. Prosi Boga, by nie zabierał mu dziecka.
Mąż w towarzystwie Filozofa oraz dam i kawalerów prowadzi dysputę. Filozof mówi o przemianach w świecie, jakie zachodzą pod wpływem rewolucji. Mąż próbuje obalić jego teorie.
Samotnie w wąwozie Mąż zastanawia się nad swoimi poszukiwaniami i dociekaniami. Zaczyna wątpić w sens tego wszystkiego. Anioł Stróż próbuje wskazać mu właściwą drogę / biedni ludzie /. Pojawia się jednak Mefisto, który zagłusza głos Anioła. Po nim pojawia się czarny Orzeł, który zachęca hrabiego do walki obiecując mu chwałę i zwycięstwo. Hrabia Henryk ulega tej pokusie.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -