Jesteś w:
Motyw miasta
Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy. Warto postarać się, by zakończenie nie zamykało i nie wyczerpywało danego tematu, a ukazywało inne możliwości interpretacji, dalsze kierunki poszukiwań.
A. Obrazy miasta jako przestrzeni życiowej. Zanalizuj temat, wykorzystując wybrane teksty kultury.
Przykład zakończenia:
Miasto odegrało ogromną rolę w tworzeniu literatury – zwłaszcza w XIX wieku, po wielkiej rewolucji przemysłowej i urbanizacji. Aglomeracja miejska zachwycała urodą wielkomiejskiego rytmu, rozmachu i perspektywy, pozytywnej organizacji życia. Częściej jednak zwracano uwagę na zawartość społeczno - dydaktyczną obrazów życia miejskiego: na ukazywanie zatrważającej biedy, na ujmowanie się za poniewieranymi, przydeptywanymi do bruku, zagubionymi w chaosie ulic, próżno żebrzącymi o ludzkie współczucie, bezradnymi i bezsilnymi. Miasto stało się też siedliskiem zła i rozpusty, tu szerzyła się prostytucja, grasowali złodzieje, przemytnicy, tu rozprzestrzeniały się choroby. Życie w takiej rzeczywistości okazywało się piekłem – to doprowadzało do tragicznych wyborów – co widzimy u Dostojewskiego, było upokarzające i poniżające – dla bohaterów powieści Balzaca. Świat nędzarzy, robotników współistnieje ze światem arystokracji w „Lalce” czy „Ludziach bezdomnych”. Ale jest to świat, którego się nie dostrzega. Czasem lepiej uważać, że miasta to arkadia, to możliwości, ale trzeba pamiętać, że gdzieś w sąsiedniej kamienicy żyje ktoś, kogo miasto odarło z wszelkich złudzeń i nadziei...
B. Obraz Warszawy w literaturze i sztuce. Omów na wybranych przykładach.
Przykład zakończenia:
Na przestrzeni wieków poznajemy Warszawę. Najpierw w epoce stanisławowskiej - miasto pełne kontrastów: bogate w centralnych częściach, na obrzeżach jeszcze wieś. Jednocześnie Warszawa jest pełna życia i gwaru. Tu przybywają kupcy i rzemieślnicy. Tworzą światowej sławy malarze i architekci. W teatrach występują znakomici aktorzy i muzycy. Warszawa jest stolicą europejską i ważnym ośrodkiem kultury. Warszawa Prusa to prowincjonalne miasto zaboru rosyjskiego, którego zabudowa pięła się w górę. Rozwijał się handel i przemysł. Tworzyły się nowe klasy: proletariat i burżuazja. Warszawa Grzesiuka to wolne i niepodległe miasto, w którym rozwijał się przemysł metalowy i chemiczny. Rosła ilość robotników i pracowników przemysłowych. Jednocześnie wszyscy artyści ukazali inny rejon „królewskiego” miasta – Powiśle. Jego obraz niewiele się zmienił na przełomie wieków. To miejsce nadal jest biedne. Omijali i omijają je mieszkańcy bogatej Warszawy. Obraz Warszawy w literaturze i sztuce na przestrzeni wieków jest wielowarstwowy. Zarówno pod względem architektonicznym i terytorialnym, jak i życia codziennego jej mieszkańców.
Lista najpopularniejszych tekstów kultury odwołujących się do motywu miasta:
Książka:
1. Balzac H., Ojciec Goriot, przeł. Boy-Żeleński T., Czytelnik, Warszawa 1973.
2. Barańczak S., Widokówka z tego świata, [w:] tegoż, Wiersze zebrane, Kraków 2006.
3. Białoszewski M., Pamiętnik z powstania warszawskiego, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2003.
4. Biblia Starego i Nowego Testamentu, Pallotinum, Opole 2005.
5. Bułhakow M., Mistrz i Małgorzata przeł. Lewandowska I., Dąbrowski W., Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, Warszawa 2006.
6. Camus A., Dżuma, przeł. Joanna Gize, PIW, Warszawa 1995.
7. Dąbrowska M., Noce i dnie, Warszawa, Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, 1977.
8. Dick P., Trzy stygmaty Palmera Eldritcha, przeł. Zbigniew Królicki, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2004.
9. Dostojewski F., Zbrodnia i kara, tłum. Podgórzec Z., Wydawnictwo Greg, Kraków 2007.
10. Gałczyński K. I., Zaczarowana dorożka, [w:] tegoż, Zaczarowana dorożka czyli liryki najpiękniejsze, Wydawnictwo Algo, Toruń 2004.
11. Gibson W., Neuromancer, Książnica, Katowice 2009.
12. Głowacki J., Antygona z Nowego Jorku, „Dialog”, nr 10/1992.
13. Gogol M., Szynel, Newski Prospekt, [w:] tegoż, Opowiadania petersburskie, Książka i Wiedza, Warszawa 1980.
14. Golden A.,Wyznania gejszy, Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”, Szczecin 2006.
15. Grzesiuk S., Boso, ale w ostrogach, Książka i Wiedza, Warszawa 1982.
16. Herbert Z., Siena,[w:] tegoż, Barbarzyńca w ogrodzie, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1998.
17. Hugo V., Nędznicy, Prószyński Media, Warszawa 2009.
18. Konwicki T., Mała Apokalipsa, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2005.
19. Mickiewicz A., Pan Tadeusz, wyd. „MEA”, Warszawa 2001, Księga II, w. 597-610.
20. Mickiewicz A., Petersburg, Pomnik Piotra Wielkiego, [w;] tegoż, Dziadów części III - Ustęp, wyd. „MEA”, Warszawa 2000.
21. Mickiewicz A., Reduta Ordona, [w:] tegoż, Poezje, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006.
22. Nałkowska Z., Granica, Wydawnictwo „Kanon”, Warszawa 1995.
23. Norwid C. K., Larwa, dostęp online 18 listopada 2009: http://norwid.klp.pl/a-2497.html.
24. Oppman A., Moja Warszawa, Czytelnik, Warszawa 1975.
25. Pamuk O., Stambuł, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006.
26. Pierre la M. , Moulin Rouge, Wydawnictwo MUZA, Warszawa 2006.
27. Pratchett T., Świat Dysku, przeł. Cholewa P., Prószyński i S-ka, Warszawa 2001.
28. Prus B., Lalka, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 1998.
29. Reymont St. W., Ziemia obiecana, Wydawnictwo Zielona Sowa, Warszawa 2009.
30. Saramago J., Miasto Ślepców, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2009.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 -
Motyw miasta
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMotyw miasta - propozycje zakończeń
Najważniejszym elementem zakończenia są wnioski nawiązujące do postawionej tezy. Jest ono także podsumowaniem całej pracy. Warto postarać się, by zakończenie nie zamykało i nie wyczerpywało danego tematu, a ukazywało inne możliwości interpretacji, dalsze kierunki poszukiwań.
A. Obrazy miasta jako przestrzeni życiowej. Zanalizuj temat, wykorzystując wybrane teksty kultury.
Przykład zakończenia:
Miasto odegrało ogromną rolę w tworzeniu literatury – zwłaszcza w XIX wieku, po wielkiej rewolucji przemysłowej i urbanizacji. Aglomeracja miejska zachwycała urodą wielkomiejskiego rytmu, rozmachu i perspektywy, pozytywnej organizacji życia. Częściej jednak zwracano uwagę na zawartość społeczno - dydaktyczną obrazów życia miejskiego: na ukazywanie zatrważającej biedy, na ujmowanie się za poniewieranymi, przydeptywanymi do bruku, zagubionymi w chaosie ulic, próżno żebrzącymi o ludzkie współczucie, bezradnymi i bezsilnymi. Miasto stało się też siedliskiem zła i rozpusty, tu szerzyła się prostytucja, grasowali złodzieje, przemytnicy, tu rozprzestrzeniały się choroby. Życie w takiej rzeczywistości okazywało się piekłem – to doprowadzało do tragicznych wyborów – co widzimy u Dostojewskiego, było upokarzające i poniżające – dla bohaterów powieści Balzaca. Świat nędzarzy, robotników współistnieje ze światem arystokracji w „Lalce” czy „Ludziach bezdomnych”. Ale jest to świat, którego się nie dostrzega. Czasem lepiej uważać, że miasta to arkadia, to możliwości, ale trzeba pamiętać, że gdzieś w sąsiedniej kamienicy żyje ktoś, kogo miasto odarło z wszelkich złudzeń i nadziei...
B. Obraz Warszawy w literaturze i sztuce. Omów na wybranych przykładach.
Przykład zakończenia:
Na przestrzeni wieków poznajemy Warszawę. Najpierw w epoce stanisławowskiej - miasto pełne kontrastów: bogate w centralnych częściach, na obrzeżach jeszcze wieś. Jednocześnie Warszawa jest pełna życia i gwaru. Tu przybywają kupcy i rzemieślnicy. Tworzą światowej sławy malarze i architekci. W teatrach występują znakomici aktorzy i muzycy. Warszawa jest stolicą europejską i ważnym ośrodkiem kultury. Warszawa Prusa to prowincjonalne miasto zaboru rosyjskiego, którego zabudowa pięła się w górę. Rozwijał się handel i przemysł. Tworzyły się nowe klasy: proletariat i burżuazja. Warszawa Grzesiuka to wolne i niepodległe miasto, w którym rozwijał się przemysł metalowy i chemiczny. Rosła ilość robotników i pracowników przemysłowych. Jednocześnie wszyscy artyści ukazali inny rejon „królewskiego” miasta – Powiśle. Jego obraz niewiele się zmienił na przełomie wieków. To miejsce nadal jest biedne. Omijali i omijają je mieszkańcy bogatej Warszawy. Obraz Warszawy w literaturze i sztuce na przestrzeni wieków jest wielowarstwowy. Zarówno pod względem architektonicznym i terytorialnym, jak i życia codziennego jej mieszkańców.
Motyw miasta - literatura podmiotowa
Lista najpopularniejszych tekstów kultury odwołujących się do motywu miasta:
Książka:
1. Balzac H., Ojciec Goriot, przeł. Boy-Żeleński T., Czytelnik, Warszawa 1973.
2. Barańczak S., Widokówka z tego świata, [w:] tegoż, Wiersze zebrane, Kraków 2006.
3. Białoszewski M., Pamiętnik z powstania warszawskiego, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2003.
4. Biblia Starego i Nowego Testamentu, Pallotinum, Opole 2005.
5. Bułhakow M., Mistrz i Małgorzata przeł. Lewandowska I., Dąbrowski W., Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, Warszawa 2006.
6. Camus A., Dżuma, przeł. Joanna Gize, PIW, Warszawa 1995.
7. Dąbrowska M., Noce i dnie, Warszawa, Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, 1977.
8. Dick P., Trzy stygmaty Palmera Eldritcha, przeł. Zbigniew Królicki, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2004.
9. Dostojewski F., Zbrodnia i kara, tłum. Podgórzec Z., Wydawnictwo Greg, Kraków 2007.
10. Gałczyński K. I., Zaczarowana dorożka, [w:] tegoż, Zaczarowana dorożka czyli liryki najpiękniejsze, Wydawnictwo Algo, Toruń 2004.
11. Gibson W., Neuromancer, Książnica, Katowice 2009.
12. Głowacki J., Antygona z Nowego Jorku, „Dialog”, nr 10/1992.
13. Gogol M., Szynel, Newski Prospekt, [w:] tegoż, Opowiadania petersburskie, Książka i Wiedza, Warszawa 1980.
14. Golden A.,Wyznania gejszy, Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”, Szczecin 2006.
15. Grzesiuk S., Boso, ale w ostrogach, Książka i Wiedza, Warszawa 1982.
16. Herbert Z., Siena,[w:] tegoż, Barbarzyńca w ogrodzie, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1998.
17. Hugo V., Nędznicy, Prószyński Media, Warszawa 2009.
18. Konwicki T., Mała Apokalipsa, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2005.
19. Mickiewicz A., Pan Tadeusz, wyd. „MEA”, Warszawa 2001, Księga II, w. 597-610.
20. Mickiewicz A., Petersburg, Pomnik Piotra Wielkiego, [w;] tegoż, Dziadów części III - Ustęp, wyd. „MEA”, Warszawa 2000.
21. Mickiewicz A., Reduta Ordona, [w:] tegoż, Poezje, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006.
22. Nałkowska Z., Granica, Wydawnictwo „Kanon”, Warszawa 1995.
23. Norwid C. K., Larwa, dostęp online 18 listopada 2009: http://norwid.klp.pl/a-2497.html.
24. Oppman A., Moja Warszawa, Czytelnik, Warszawa 1975.
25. Pamuk O., Stambuł, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006.
26. Pierre la M. , Moulin Rouge, Wydawnictwo MUZA, Warszawa 2006.
27. Pratchett T., Świat Dysku, przeł. Cholewa P., Prószyński i S-ka, Warszawa 2001.
28. Prus B., Lalka, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 1998.
29. Reymont St. W., Ziemia obiecana, Wydawnictwo Zielona Sowa, Warszawa 2009.
30. Saramago J., Miasto Ślepców, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2009.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 -