Jesteś w:
Balladyna
Fon Kostryn – cudzoziemiec, dowódca straży zamkowej. Intrygant zmierzający do podniesienia swojej pozycji. Szybko zostaje wspólnikiem Balladyny / zabójstwo Gralona i Grabca / oraz jej kochankiem. Ginie otruty przez Balladynę.
Gralon – rycerz, posłaniec Kirkora przynoszący zapieczętowaną skrzynię.
Dziejopis Wawel – komiczna postać erudyty rozważającego dzieje Balladyny.
Osoby fantastyczne
Goplana – nimfa wodna, królowa fal na jeziorze Gopło obdarzona czarodziejską mocą. Zajmuje się światem przyrody. Lubi podziwiać i upiększać swoją urodę. Zakochana w wieśniaku Grabcu ingeruje w sprawy ludzi. Na koniec ucieka od świata ludzi przerażona ich czynami.
Chochlik i Skierka – dwa diabliki usługujące Goplanie. Niechętne do pracy. Posłuszne swojej pani, gdyż ta potrafi je ukarać korzystając ze swoich czarodziejskich mocy.
W „Balladynie” Słowackiego, jak w każdej baśni, pojawiają się przedmioty symboliczne, które mają swoje ukryte znaczenie. Działają one na wyobraźnię i emocje odbiorcy.
Korona Lecha – jest insygnium królewskim. Symbolizuje początek i ciągłość państwowości polskiej. Wiąże się z nią upoważnienie do sprawowania władzy. Jest drogocennym przedmiotem, z którym wiąże się legenda o jego pochodzeniu. Brak korony oznacza nieszczęścia i klęski.
Dzban malin – miał być symbolem spełnionego szczęścia. W rzeczywistości stał się symbolem sporu między siostrami i zabójstwa.
Wierzba płacząca – jest symbolem cierpienia i żalu. Po cienkich, opadających gałęziach tego drzewa krople wody spływają jak łzy.
Nóż – określony w dramacie jako „krwawe żelazo” jest narzędziem zbrodni. Balladyna używa noża do zabicia Aliny, Grabca i do otrucia Kostryna.
Piętno na czole – to piętno zabójcy. Według Biblii takim piętnem Bóg naznaczył Kaina po zabiciu Abla.
Zapieczętowana skrzynia – oznacza sekret, dochowanie tajemnicy, trzymanie się przyjętych zasad postępowania.
Piorun – według ludowych wierzeń jest dowodem obecności Stwórcy i bronią w jego rękach oraz sposobem ingerowania w ludzkie sprawy.
Przy tym wszystkim występuje w dramacie symbolika kolorów.
Czarny kolor – oznacza mroczne tajemnice, śmierć.
Złoto – jest symbolem bogactwa i władzy.
Czerwień, szkarłat i purpura – są również symbolami władzy ale obok tego oznaczają krew, zbrodnię, nieszczęście.
Biały czy też siwy kolor włosów – wiąże się z podeszłym wiekiem oraz z szacunkiem i nietykalnością przysługującą temu wiekowi.
Dramat Juliusza Słowackiego „Balladyna” powstał na emigracji, w czasie pobytu poety w Genewie w 1834 roku. Był reakcją na stosunki i nastroje panujące wśród polskich emigrantów po upadku powstania listopadowego / 1830- 1831 /. Słowacki napisał dramat o władzy a jego akcję umieścił w
czasach legendarnych i pozahistorycznych. Współcześni jednak mogli dopatrzeć się w nim aluzji do aktualnych wydarzeń politycznych.
Zaborcza Balladyna mogła uchodzić za alegoryczny portret cara Rosji, który przemocą i represjami utrzymuje swoją władzę. Przedstawiony baśniowy świat miał przedstawiać obraz skłóconej polskiej emigracji, jej bezskuteczne działania, zabieganie o coś, co zostało utracone, wzajemne oskarżenia. Słowacki upatrywał źródła zła w feudalnych strukturach społecznych. W zaborze rosyjskim pańszczyzna miała być zniesiona dopiero po powstaniu styczniowym.
Zaproponowane przez Grabca reformy, gdy został królem dzwonkowym odbierano jako aluzję do reform cara Mikołaja I, jakie zamierzał przeprowadzić po stłumieniu powstania listopadowego. Ironiczne uwagi odnosiły się też do innych absolutnych monarchii / mowa tronowa Grabca, jego propozycja wprowadzenia paszportów dla obywateli /.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
Balladyna - problematyka, opracowanie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim
Spis treści
- Konflikty moralne w „Balladynie”
- „Balladyna” - bohaterowie
- Symbolika w „Balladynie”
- „Balladyna” - wątek polityczny
- „Balladyna” - komizm i ironia w tragedii
- „Balladyna” - budowa dramatu
- Problematyka władzy w „Balladynie”
- Ironiczny obraz historii w „Balladynie”
- Elementy powieści gotyckiej w „Balladynie”
- „Balladyna” jako antybaśń i antydramat
- „Balladyna” dramatem namiętności i zbrodni
- Świat rzeczywisty i świat fantastyczny w „Balladynie”
- Związek „Balladyny” z dramatem szekspirowskim
- Elementy baśniowe w „Balladynie”
Fon Kostryn – cudzoziemiec, dowódca straży zamkowej. Intrygant zmierzający do podniesienia swojej pozycji. Szybko zostaje wspólnikiem Balladyny / zabójstwo Gralona i Grabca / oraz jej kochankiem. Ginie otruty przez Balladynę.
Gralon – rycerz, posłaniec Kirkora przynoszący zapieczętowaną skrzynię.
Dziejopis Wawel – komiczna postać erudyty rozważającego dzieje Balladyny.
Osoby fantastyczne
Goplana – nimfa wodna, królowa fal na jeziorze Gopło obdarzona czarodziejską mocą. Zajmuje się światem przyrody. Lubi podziwiać i upiększać swoją urodę. Zakochana w wieśniaku Grabcu ingeruje w sprawy ludzi. Na koniec ucieka od świata ludzi przerażona ich czynami.
Chochlik i Skierka – dwa diabliki usługujące Goplanie. Niechętne do pracy. Posłuszne swojej pani, gdyż ta potrafi je ukarać korzystając ze swoich czarodziejskich mocy.
Symbolika w „Balladynie”
W „Balladynie” Słowackiego, jak w każdej baśni, pojawiają się przedmioty symboliczne, które mają swoje ukryte znaczenie. Działają one na wyobraźnię i emocje odbiorcy.
Korona Lecha – jest insygnium królewskim. Symbolizuje początek i ciągłość państwowości polskiej. Wiąże się z nią upoważnienie do sprawowania władzy. Jest drogocennym przedmiotem, z którym wiąże się legenda o jego pochodzeniu. Brak korony oznacza nieszczęścia i klęski.
Dzban malin – miał być symbolem spełnionego szczęścia. W rzeczywistości stał się symbolem sporu między siostrami i zabójstwa.
Wierzba płacząca – jest symbolem cierpienia i żalu. Po cienkich, opadających gałęziach tego drzewa krople wody spływają jak łzy.
Nóż – określony w dramacie jako „krwawe żelazo” jest narzędziem zbrodni. Balladyna używa noża do zabicia Aliny, Grabca i do otrucia Kostryna.
Piętno na czole – to piętno zabójcy. Według Biblii takim piętnem Bóg naznaczył Kaina po zabiciu Abla.
Zapieczętowana skrzynia – oznacza sekret, dochowanie tajemnicy, trzymanie się przyjętych zasad postępowania.
Piorun – według ludowych wierzeń jest dowodem obecności Stwórcy i bronią w jego rękach oraz sposobem ingerowania w ludzkie sprawy.
Przy tym wszystkim występuje w dramacie symbolika kolorów.
Czarny kolor – oznacza mroczne tajemnice, śmierć.
Złoto – jest symbolem bogactwa i władzy.
Czerwień, szkarłat i purpura – są również symbolami władzy ale obok tego oznaczają krew, zbrodnię, nieszczęście.
Biały czy też siwy kolor włosów – wiąże się z podeszłym wiekiem oraz z szacunkiem i nietykalnością przysługującą temu wiekowi.
„Balladyna” - wątek polityczny
Dramat Juliusza Słowackiego „Balladyna” powstał na emigracji, w czasie pobytu poety w Genewie w 1834 roku. Był reakcją na stosunki i nastroje panujące wśród polskich emigrantów po upadku powstania listopadowego / 1830- 1831 /. Słowacki napisał dramat o władzy a jego akcję umieścił w
czasach legendarnych i pozahistorycznych. Współcześni jednak mogli dopatrzeć się w nim aluzji do aktualnych wydarzeń politycznych.
Zaborcza Balladyna mogła uchodzić za alegoryczny portret cara Rosji, który przemocą i represjami utrzymuje swoją władzę. Przedstawiony baśniowy świat miał przedstawiać obraz skłóconej polskiej emigracji, jej bezskuteczne działania, zabieganie o coś, co zostało utracone, wzajemne oskarżenia. Słowacki upatrywał źródła zła w feudalnych strukturach społecznych. W zaborze rosyjskim pańszczyzna miała być zniesiona dopiero po powstaniu styczniowym.
Zaproponowane przez Grabca reformy, gdy został królem dzwonkowym odbierano jako aluzję do reform cara Mikołaja I, jakie zamierzał przeprowadzić po stłumieniu powstania listopadowego. Ironiczne uwagi odnosiły się też do innych absolutnych monarchii / mowa tronowa Grabca, jego propozycja wprowadzenia paszportów dla obywateli /.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -