Jesteś w:
Szatan z siódmej klasy
Kornel Makuszyński w roku 1937 opublikował powieść dla młodzieży pod tytułem „Szatan z siódmej klasy” Autor napisał tą powieść w tym samym roku. Jest to jeden z wielu utworów Makuszyńskiego, który jest skierowany do młodzieży. Jest to powieść detektywistyczna. Temat akcji książki to śledztwo, które jest prowadzone przez głównego bohatera Adasia Cisowskiego.
Bohater wykazuje wiele cech dobrego detektywa – jest bardzo bystry ma analityczny rozum. W treści czytelnik znajduje również ofiarę, która jest wieloosobowa – rodzina Gąsowskich oraz oczywiście przestępców, którzy dokonują włamań do domu Gąsowskich, napadają na Cisowskiego, w końcu zabierają wykopaną skrzynię, myśląc że to skarb ukryty przez Kamila de Berier.
Autor zakończył pisanie książki w Zakopanem. W książce można znaleźć odniesienia do poprzedniej książki Makuszyńskiego „Złamany miecz”. Jak twierdził Makuszyński, książka zawiera trzy czwarte prawdy i jedną czwartą zmyślenia. Nazwiska głównych bohaterów profesor Gąsowski oraz Adam Cisowski są autentyczne – jest to forma żartu i autoreklamy autora.
„Szatan z siódmej klasy” - geneza
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimKornel Makuszyński w roku 1937 opublikował powieść dla młodzieży pod tytułem „Szatan z siódmej klasy” Autor napisał tą powieść w tym samym roku. Jest to jeden z wielu utworów Makuszyńskiego, który jest skierowany do młodzieży. Jest to powieść detektywistyczna. Temat akcji książki to śledztwo, które jest prowadzone przez głównego bohatera Adasia Cisowskiego.
Bohater wykazuje wiele cech dobrego detektywa – jest bardzo bystry ma analityczny rozum. W treści czytelnik znajduje również ofiarę, która jest wieloosobowa – rodzina Gąsowskich oraz oczywiście przestępców, którzy dokonują włamań do domu Gąsowskich, napadają na Cisowskiego, w końcu zabierają wykopaną skrzynię, myśląc że to skarb ukryty przez Kamila de Berier.
Autor zakończył pisanie książki w Zakopanem. W książce można znaleźć odniesienia do poprzedniej książki Makuszyńskiego „Złamany miecz”. Jak twierdził Makuszyński, książka zawiera trzy czwarte prawdy i jedną czwartą zmyślenia. Nazwiska głównych bohaterów profesor Gąsowski oraz Adam Cisowski są autentyczne – jest to forma żartu i autoreklamy autora.