Jesteś w:
Bracia Lwie Serce
Utwór Astrid Lindgren „Bracia Lwie Serce” w bardzo wielkiej mierze traktuje o przyjaźni, miłości braterskiej. Przyjaźń jaką widzi się na kartach tej książki jest niezwykła. To przyjaźń dwóch chłopców, dwóch braci – starszego Jonatana, który jest odważnym, pięknym i inteligentnym trzynastoletnim młodzieńcem i dziesięcioletniego schorowanego Karola. Chłopcy różnią się od siebie niemal wszystkim.
Karol jest zlęknionym, śmiertelnie chorym chłopcem, a Jonatan – jest pełen energii, posiada autorytet, jest ogólnie lubianym. Mimo wszystkiego, Jonatan kocha nade wszystko swojego brata ze wzajemnością. Nie opuszcza go w chorobie, opiekuje się nim, przygotowuje mikstury uśmierzające ból i ułatwiające oddychanie. Kiedy Karol dowiaduje się, że jest umierający, nie pozostawia go samemu sobie, tylko pociesza go opowiadając o wspaniałej krainie Nagiliji.
Przyjaźń jaka Jonatan darzy swojego brata jest zdolna do poświęceń. Jonatan, nie patrząc na niebezpieczeństwo ratuje swojego brata z pożaru, sam oddając za niego życie. Karol również kocha swojego brata. Jest pełen podziwu dla niego, chce być taki jak on. Jest dumny z tego, że Jonatan jest jego bratem. Miłość braterska sprawia, że Karol się zmienia. Podejmuje ryzyko, by pomóc swojemu bratu. Podobnie jak Jonatan również Karol jest zdolny do poświęcenia swojego życia w imię przyjaźni i miłości braterskiej. Kiedy Jonatan zostaje sparaliżowany przez trujący oddech smoczycy Katli i chce się przenieść do Nangilimy, bierze go na plecy i skacze w przepaść.
Przyjaźń pomiędzy tymi chłopcami przedstawiona przez Astrid Lindgren, jest przyjaźnią doskonałą. Astrid Lindgren pokazuje przyjaźń jako wartość, o którą należy dbać, ale ma to być przyjaźń, w której można powiedzieć, że się zna swojego przyjaciela. Kiedy jesteśmy skłonni poświęcić coś ważnego w imię przyjaźni i jest się pewnym, że druga strona jest gotowa zrobić to samo. „Nawet w obliczu śmierci, przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela” mówi Jonatan do swojego brata i te słowa pokazują jaka ma być prawdziwa przyjaźń.
Miłość braterska w powieści Astrid Lindgren jest bardzo ważnym motywem. Można się zastanawiać, co można zrobić w imię prawdziwej miłości. Miłość jaka łączy braci Lew – Jonatana oraz Karola, jest na pewno prawdziwa. Jest wielka i bezwarunkowa, żaden z braci Lwie Serce nie oczekuje niczego od drugiej osoby, jedynie chce dawać siebie. Nie sprawia im radości branie, ale dawanie. Cieszy ich sama obecność ukochanego brata.
Co więc można zrobić w imię prawdziwej miłości? Jeśli popatrzeć na miłość, która jest na kartach książki Astrid Lindgren, to można sobie uzmysłowić, ze można zrobić wszystko. Nie ma żadnych ograniczeń, ani wiekowych, ani fizycznych. Jonatan nie jest dorosły. Jest dzieckiem. Wprawdzie ma trzynaście lat, ale jest jeszcze dzieckiem, który zapewne lubi się bawić z kolegami, lubi pewnie robić różne psikusy. Ale to dziecko kocha nad życie swojego braciszka, młodszego o trzy lata Karola. Ta miłość sprawia, że Jonatan całkowicie się poświęca opiece nad Sucharkiem. Przygotowuje dla niego specyfiku, które pozwalają Karolowi łatwiej oddychać, pociesza go w najcięższych chwilach, nie opuszcza go nigdy. Największym poświęceniem było uratowanie Karola z pożaru. Jonatan, ratując swojego brata poświęcił to, co miał najcenniejszego – swoje życie.
Nie można powiedzieć, że Karol mniej kochał swojego Jonatana. Jonatan był dla niego wzorem. Podziwiał go, chciał być taki jak on. Miłość jaką żywił dla Jonatana sprawiła, że Karol się zmieniał wewnętrznie. Stawał się męski. Był oczywiście cały czas małym dzieckiem, zalęknionym i wątłym, ale w imię miłości do swojego brata, potrafił pokonać swoje lęki i wyruszyć samotnie na wyprawę by ratować Jonatana. Na kartach powieści czuć strach jaki ogarnia Karola, kiedy wyrusza w podróż, ale i czuć ten ogromny ładunek miłości, jaki ma w sobie mały Sucharek. Karol mimo swojego bardzo młodego wieku, również potrafi się w imię tej prawdziwej miłości posunąć do wielkich poświęceń. W chwili, kiedy rażony trującym oddechem smoczycy Katli Jonatan jest sparaliżowany i pragnie odejść do Nangilimy, Sucharek pomaga mu w tym, biorąc go na swoje wątłe plecy i skacząc w przepaść.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -
„Bracia Lwie Serce” – problematyka, opracowanie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimRola przyjaźni na przykładzie „Braci Lwie Serce”
Utwór Astrid Lindgren „Bracia Lwie Serce” w bardzo wielkiej mierze traktuje o przyjaźni, miłości braterskiej. Przyjaźń jaką widzi się na kartach tej książki jest niezwykła. To przyjaźń dwóch chłopców, dwóch braci – starszego Jonatana, który jest odważnym, pięknym i inteligentnym trzynastoletnim młodzieńcem i dziesięcioletniego schorowanego Karola. Chłopcy różnią się od siebie niemal wszystkim.
Karol jest zlęknionym, śmiertelnie chorym chłopcem, a Jonatan – jest pełen energii, posiada autorytet, jest ogólnie lubianym. Mimo wszystkiego, Jonatan kocha nade wszystko swojego brata ze wzajemnością. Nie opuszcza go w chorobie, opiekuje się nim, przygotowuje mikstury uśmierzające ból i ułatwiające oddychanie. Kiedy Karol dowiaduje się, że jest umierający, nie pozostawia go samemu sobie, tylko pociesza go opowiadając o wspaniałej krainie Nagiliji.
Przyjaźń jaka Jonatan darzy swojego brata jest zdolna do poświęceń. Jonatan, nie patrząc na niebezpieczeństwo ratuje swojego brata z pożaru, sam oddając za niego życie. Karol również kocha swojego brata. Jest pełen podziwu dla niego, chce być taki jak on. Jest dumny z tego, że Jonatan jest jego bratem. Miłość braterska sprawia, że Karol się zmienia. Podejmuje ryzyko, by pomóc swojemu bratu. Podobnie jak Jonatan również Karol jest zdolny do poświęcenia swojego życia w imię przyjaźni i miłości braterskiej. Kiedy Jonatan zostaje sparaliżowany przez trujący oddech smoczycy Katli i chce się przenieść do Nangilimy, bierze go na plecy i skacze w przepaść.
Przyjaźń pomiędzy tymi chłopcami przedstawiona przez Astrid Lindgren, jest przyjaźnią doskonałą. Astrid Lindgren pokazuje przyjaźń jako wartość, o którą należy dbać, ale ma to być przyjaźń, w której można powiedzieć, że się zna swojego przyjaciela. Kiedy jesteśmy skłonni poświęcić coś ważnego w imię przyjaźni i jest się pewnym, że druga strona jest gotowa zrobić to samo. „Nawet w obliczu śmierci, przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela” mówi Jonatan do swojego brata i te słowa pokazują jaka ma być prawdziwa przyjaźń.
Co można zrobić w imię miłości na przykładzie utworu „Bracia Lwie Serce”?
Miłość braterska w powieści Astrid Lindgren jest bardzo ważnym motywem. Można się zastanawiać, co można zrobić w imię prawdziwej miłości. Miłość jaka łączy braci Lew – Jonatana oraz Karola, jest na pewno prawdziwa. Jest wielka i bezwarunkowa, żaden z braci Lwie Serce nie oczekuje niczego od drugiej osoby, jedynie chce dawać siebie. Nie sprawia im radości branie, ale dawanie. Cieszy ich sama obecność ukochanego brata.
Co więc można zrobić w imię prawdziwej miłości? Jeśli popatrzeć na miłość, która jest na kartach książki Astrid Lindgren, to można sobie uzmysłowić, ze można zrobić wszystko. Nie ma żadnych ograniczeń, ani wiekowych, ani fizycznych. Jonatan nie jest dorosły. Jest dzieckiem. Wprawdzie ma trzynaście lat, ale jest jeszcze dzieckiem, który zapewne lubi się bawić z kolegami, lubi pewnie robić różne psikusy. Ale to dziecko kocha nad życie swojego braciszka, młodszego o trzy lata Karola. Ta miłość sprawia, że Jonatan całkowicie się poświęca opiece nad Sucharkiem. Przygotowuje dla niego specyfiku, które pozwalają Karolowi łatwiej oddychać, pociesza go w najcięższych chwilach, nie opuszcza go nigdy. Największym poświęceniem było uratowanie Karola z pożaru. Jonatan, ratując swojego brata poświęcił to, co miał najcenniejszego – swoje życie.
Nie można powiedzieć, że Karol mniej kochał swojego Jonatana. Jonatan był dla niego wzorem. Podziwiał go, chciał być taki jak on. Miłość jaką żywił dla Jonatana sprawiła, że Karol się zmieniał wewnętrznie. Stawał się męski. Był oczywiście cały czas małym dzieckiem, zalęknionym i wątłym, ale w imię miłości do swojego brata, potrafił pokonać swoje lęki i wyruszyć samotnie na wyprawę by ratować Jonatana. Na kartach powieści czuć strach jaki ogarnia Karola, kiedy wyrusza w podróż, ale i czuć ten ogromny ładunek miłości, jaki ma w sobie mały Sucharek. Karol mimo swojego bardzo młodego wieku, również potrafi się w imię tej prawdziwej miłości posunąć do wielkich poświęceń. W chwili, kiedy rażony trującym oddechem smoczycy Katli Jonatan jest sparaliżowany i pragnie odejść do Nangilimy, Sucharek pomaga mu w tym, biorąc go na swoje wątłe plecy i skacząc w przepaść.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -