Jesteś w:
Mistrz i Małgorzata
Jego postać wprowadzone zostaje do utworu za sprawą opowieści Wolanda, a o kolejnych jej losach dowiadujemy się z powieści mistrza. Poncjusza Piłata poznajemy, gdy ma wydać skazujący wyrok na oskarżonego o podburzanie ludu do buntu i obrazę cesarskiego majestatu Jeszuę Ha – Nocri. Piąty procurator Judei nie znajduje jednak w nim winy. Nie może jednak sprzeciwić się woli Sanhedrynu, który pragnie by z czwórki oskarżonych uwolnić Bar-Rabbana.
Wydając wyrok Piłat cierpi wewnętrzne rozterki. Pisarz z Pisma Świętego zaczerpnął gest umycia rąk, symbolicznego zrzucenia z siebie odpowiedzialności i dręczących wyrzutów sumienia. Procurator to przedstawiciel panującej władzy, niepozbawiony jednak wrażliwości. Nie potrafi jednak aktywnie sprzeciwić się przed straceniem niewinnego człowieka.
Jego największą cechą jest tchórzostwo – przedstawione jako najgorsze zło. Powoduje ono, że Piłat dusi w sobie moralne odruchy, nakaz sprawiedliwości, prawdy, uczciwości i miłosierdzia. W obawie przed utratą łaski cesarza i gniewem tłumu hegemon pozostaje bierny. Za taką postawę zostaje skazany na wieczną samotność, z której uwalnia go dopiero po dwóch tysiącach lat mistrz.
Piłat z Pontu – charakterystyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimJego postać wprowadzone zostaje do utworu za sprawą opowieści Wolanda, a o kolejnych jej losach dowiadujemy się z powieści mistrza. Poncjusza Piłata poznajemy, gdy ma wydać skazujący wyrok na oskarżonego o podburzanie ludu do buntu i obrazę cesarskiego majestatu Jeszuę Ha – Nocri. Piąty procurator Judei nie znajduje jednak w nim winy. Nie może jednak sprzeciwić się woli Sanhedrynu, który pragnie by z czwórki oskarżonych uwolnić Bar-Rabbana.
Wydając wyrok Piłat cierpi wewnętrzne rozterki. Pisarz z Pisma Świętego zaczerpnął gest umycia rąk, symbolicznego zrzucenia z siebie odpowiedzialności i dręczących wyrzutów sumienia. Procurator to przedstawiciel panującej władzy, niepozbawiony jednak wrażliwości. Nie potrafi jednak aktywnie sprzeciwić się przed straceniem niewinnego człowieka.
Jego największą cechą jest tchórzostwo – przedstawione jako najgorsze zło. Powoduje ono, że Piłat dusi w sobie moralne odruchy, nakaz sprawiedliwości, prawdy, uczciwości i miłosierdzia. W obawie przed utratą łaski cesarza i gniewem tłumu hegemon pozostaje bierny. Za taką postawę zostaje skazany na wieczną samotność, z której uwalnia go dopiero po dwóch tysiącach lat mistrz.