Jesteś w: Potop

Wątek romansowo-przygodowy w „Potopie”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Zarówno „Potop”, jak i pozostałe części „Trylogii” oparł Sienkiewicz na podobnym modelu kompozycyjnym, wzorując się na awanturniczej, przygodowej prozie historycznej Aleksandra Dumasa oraz wprowadzeniu wątku romansowego.

W powieści wątek romansowy bezpośrednio wiąże się z wątkiem wojenno-politycznym. Oba wątki przeplatają się i warunkują. Połączone są osobą głównego bohatera – szlachcica-rycerza – Andrzeja Kmicica. Przygody Kmicica i jego wewnętrzna przemiana wiążą się bezpośrednio z wydarzeniami historycznymi. Uczestniczymy wraz z bohaterem w bitwach, podjazdach, rokowaniach, spiskach. Do najbardziej rozpoznawalnych należy obrona Częstochowy, powrót króla – Jana Kazimierza do kraju, bitwa o Warszawę czy zdrada księcia Janusza Radziwiłła.

Postaci historyczne (Jan Kazimierz, Karol Gustaw, Sapieha, Czarnecki, Radziwiłłowie, Gosiewski) biorące udział w wydarzeniach mieszają się z postaciami fikcyjnymi (Kmicic, Zagłoba, Skrzetuski, Kiemlicze). Losy postaci fikcyjnych tworzą fabułę opartą na schemacie miłości z przeszkodami. To właśnie uczucie Aleksandry Billewiczówny i Andrzeja Kmicica, które przechodzi burzliwe koleje od pierwszych stron powieści do ostatnich stanowi kanwę utworu. Sienkiewicz w wątku romansowym odwołuje się do schematu trójkąta miłosnego – obok Oleńki i Kmicica pojawia się podstępny Bogusław Radziwiłł. Porwana przez księcia panna opiera się mu jednak i wszystkie perypetie, dzięki bohaterstwu głównego bohatera kończą się pomyślnie. Walka o dobro ojczyzny wiąże się z walką o serce ukochanej kobiety.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej