Jesteś w:
Potop
Karol Gustaw nie wierzy, by Polacy mogli choćby próbować zbliżyć się do Warszawy w celu jej odbicia. A jednak 15 czerwca król polski atakuje Warszawę, pierwszy szturm został odparty, ale w rękach Polaków został dobrze umocniony fort ziemny.
Rozdział XIII
Przybywają Zamojski i Czarniecki. Polacy chcą przeprowadzić ostateczny szturm. Kmicic spotyka się z Hasslingiem, który opowiada mu, co się działo w Taurogach. Otóż Bogusław, by zdobyć serce Oleńki organizował liczne uczty i turnieje. Na początku Oleńka myślała, ze to zwykła gościnność, ale dość szybko odkryła, że to ona stoi w centrum zainteresowania księcia. Bogusław oświadczył się Oleńce, ale ona go nie przyjęła. Chciał ją nawet wziąć siłą, ale kiedy zamierzał zrealizować swe niecne plany, wówczas zachorował. Niedługo po tym wyjechał pod Tykocin, tam porwał Anusię, a potem udał się do pruskiego elektora. Obie panny zaprzyjaźniły się ze sobą i rozkochały wszystkich oficerów.
Rozdział XIV
Pierwszego lipca nastąpił szturm, Polacy atakują z kilu stron równocześnie. Wśród polskich żołnierzy męstwem wyróżnił się Zagłoba. Rozjuszona szlachta prawie zasiekała Wittenberga i innych generałów. Dostają się oni pod nadzór Zamojskiemu - mają być więzieni w Zamościu. Kmicic wyrusza na Litwę, gdzie ma prowadzić wojnę podjazdową.
Rozdział XV
Bogusław pożąda Oleńki i chce ją zdobyć poprzez otoczenie jej licznymi kosztownościami. Oleńka przechodzi wewnętrzny kryzys – z jednej strony nienawidzi Kmicica, jest on przecież zdrajcą ojczyzny, ale z drugiej strony wciąż darzy go głębokim uczuciem. Po kilku miesiącach Oleńka dowiaduje się, ze Bogusław jest sprzymierzeńcem Szwedów i postanawia uciec do Puszczy Białowieskiej.
Rozdział XVI
Plan ucieczki pokrzyżował nagły powrót Bogusława, który dowiedział się, ze Billewiczowie mają ukryte kosztowności. Tomasz chce po nie jechać wraz z Oleńką, ale Książę domyśla się, ze to jest podstęp. Dochodzi do sprzeczki między Tomaszem a Bogusławem.
Rozdział XVII
Następnego dnia Bogusław przeprasza Tomasza; prosi o rękę Oleńki, ta jednak przypomina opiekunowi, że nie może mieć męża księcia zgodnie z testamentem swego dziadka. Wiadomość tę przekazuje Tomasz Bogusławowi, za co zostaje uderzony. Książę biegnie do komnaty Oleńki, tam doznaje ataku choroby.
Rozdział XVIII
Dwa dni później Bogusław odzyskuje przytomność, a trzeciego wyrusza na Podlesie. Wykopuje po drodze Billewiczowskie pieniądze, o czym listownie ich powiadamia.
Rozdział XIX
Oleńka nakłania Hesslinga, by pomógł jej w ucieczce. Najwyższą wartością dla żołnierza jest honor, dlatego odmawia pomocy dziewczynie (pilnowanie uwięzionych należało do jego obowiązków).
Rozdział XX
W Taurogach zjawia się Anusia. Zaprzyjaźnia się z Billewiczami i urzeka wszystkich oficerów. Zostaje także powiadomiona o planach ucieczki i choć może pomóc w jej realizacji, wszyscy podejmują decyzję, że należy z nią poczekać przynajmniej do momentu, gdy w pobliżu będzie stacjonował jakiś większy polski oddział. Do Taurog dobiegają wieści o nowym bohaterze – Babiniczu.
Rozdział XXI
Dwa tygodnie później powracają pobite wojska Bogusława. Książę podąża dalej do Prus. W Taurogach zostawia Sakowicza, który chce się starać o rękę Anusi.
Rozdział XXII
Po wyjeździe Bogusława dowodzenie przejmuje Sakowicz, który traci zupełnie głowę dla Anusi. Tomasz wymyka się z Taurogów i wraz z innymi Billewiczami organizuje oddział, który walczy ze Szwedami. Sakowicz zamierza wyjechać do Prus, na prośbę Anusi nie zabiera ze sobą więźniów. Dochodzą wieści o kapitulacji Warszawy. Sekowicz dowiaduje się, że Bogusław chce stoczyć ostateczną bitwę o stolicę polski. Anusia namawia oficera na pomoc w jej ucieczce.
Rozdział XXIII
Książę Bogusław wraz z Radziejowskim i generałem Duglasem polują na Kmicica i jego tatarski oddział. Jest on jednak nieuchwytny.
Rozdział XXIV
Kmicic napada na ziemie pruskie, gdzie jego żołnierze mogą ulżyć, w walce, swej brutalnej naturze. Przyłącza się on do Gosiewskiego, i z nim podąża pod Prostki. Do jego uszu dociera wieść o bohaterskiej śmierci Rocha Kowalskiego, który pod Warszawą starł się z samym królem Szwedów i kiedy miał już go zabić został został zastrzelony przez Bogusława.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 -
Potop – streszczenie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimKarol Gustaw nie wierzy, by Polacy mogli choćby próbować zbliżyć się do Warszawy w celu jej odbicia. A jednak 15 czerwca król polski atakuje Warszawę, pierwszy szturm został odparty, ale w rękach Polaków został dobrze umocniony fort ziemny.
Rozdział XIII
Przybywają Zamojski i Czarniecki. Polacy chcą przeprowadzić ostateczny szturm. Kmicic spotyka się z Hasslingiem, który opowiada mu, co się działo w Taurogach. Otóż Bogusław, by zdobyć serce Oleńki organizował liczne uczty i turnieje. Na początku Oleńka myślała, ze to zwykła gościnność, ale dość szybko odkryła, że to ona stoi w centrum zainteresowania księcia. Bogusław oświadczył się Oleńce, ale ona go nie przyjęła. Chciał ją nawet wziąć siłą, ale kiedy zamierzał zrealizować swe niecne plany, wówczas zachorował. Niedługo po tym wyjechał pod Tykocin, tam porwał Anusię, a potem udał się do pruskiego elektora. Obie panny zaprzyjaźniły się ze sobą i rozkochały wszystkich oficerów.
Rozdział XIV
Pierwszego lipca nastąpił szturm, Polacy atakują z kilu stron równocześnie. Wśród polskich żołnierzy męstwem wyróżnił się Zagłoba. Rozjuszona szlachta prawie zasiekała Wittenberga i innych generałów. Dostają się oni pod nadzór Zamojskiemu - mają być więzieni w Zamościu. Kmicic wyrusza na Litwę, gdzie ma prowadzić wojnę podjazdową.
Rozdział XV
Bogusław pożąda Oleńki i chce ją zdobyć poprzez otoczenie jej licznymi kosztownościami. Oleńka przechodzi wewnętrzny kryzys – z jednej strony nienawidzi Kmicica, jest on przecież zdrajcą ojczyzny, ale z drugiej strony wciąż darzy go głębokim uczuciem. Po kilku miesiącach Oleńka dowiaduje się, ze Bogusław jest sprzymierzeńcem Szwedów i postanawia uciec do Puszczy Białowieskiej.
Rozdział XVI
Plan ucieczki pokrzyżował nagły powrót Bogusława, który dowiedział się, ze Billewiczowie mają ukryte kosztowności. Tomasz chce po nie jechać wraz z Oleńką, ale Książę domyśla się, ze to jest podstęp. Dochodzi do sprzeczki między Tomaszem a Bogusławem.
Rozdział XVII
Następnego dnia Bogusław przeprasza Tomasza; prosi o rękę Oleńki, ta jednak przypomina opiekunowi, że nie może mieć męża księcia zgodnie z testamentem swego dziadka. Wiadomość tę przekazuje Tomasz Bogusławowi, za co zostaje uderzony. Książę biegnie do komnaty Oleńki, tam doznaje ataku choroby.
Rozdział XVIII
Dwa dni później Bogusław odzyskuje przytomność, a trzeciego wyrusza na Podlesie. Wykopuje po drodze Billewiczowskie pieniądze, o czym listownie ich powiadamia.
Rozdział XIX
Oleńka nakłania Hesslinga, by pomógł jej w ucieczce. Najwyższą wartością dla żołnierza jest honor, dlatego odmawia pomocy dziewczynie (pilnowanie uwięzionych należało do jego obowiązków).
Rozdział XX
W Taurogach zjawia się Anusia. Zaprzyjaźnia się z Billewiczami i urzeka wszystkich oficerów. Zostaje także powiadomiona o planach ucieczki i choć może pomóc w jej realizacji, wszyscy podejmują decyzję, że należy z nią poczekać przynajmniej do momentu, gdy w pobliżu będzie stacjonował jakiś większy polski oddział. Do Taurog dobiegają wieści o nowym bohaterze – Babiniczu.
Rozdział XXI
Dwa tygodnie później powracają pobite wojska Bogusława. Książę podąża dalej do Prus. W Taurogach zostawia Sakowicza, który chce się starać o rękę Anusi.
Rozdział XXII
Po wyjeździe Bogusława dowodzenie przejmuje Sakowicz, który traci zupełnie głowę dla Anusi. Tomasz wymyka się z Taurogów i wraz z innymi Billewiczami organizuje oddział, który walczy ze Szwedami. Sakowicz zamierza wyjechać do Prus, na prośbę Anusi nie zabiera ze sobą więźniów. Dochodzą wieści o kapitulacji Warszawy. Sekowicz dowiaduje się, że Bogusław chce stoczyć ostateczną bitwę o stolicę polski. Anusia namawia oficera na pomoc w jej ucieczce.
Rozdział XXIII
Książę Bogusław wraz z Radziejowskim i generałem Duglasem polują na Kmicica i jego tatarski oddział. Jest on jednak nieuchwytny.
Rozdział XXIV
Kmicic napada na ziemie pruskie, gdzie jego żołnierze mogą ulżyć, w walce, swej brutalnej naturze. Przyłącza się on do Gosiewskiego, i z nim podąża pod Prostki. Do jego uszu dociera wieść o bohaterskiej śmierci Rocha Kowalskiego, który pod Warszawą starł się z samym królem Szwedów i kiedy miał już go zabić został został zastrzelony przez Bogusława.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 -