Jesteś w:
Chłopcy z Placu Broni
Najważniejszym bohaterem powieści „Chłopcy z Placu Broni” jest jedenastoletni Erno Nemeczek. Pochodził z ubogiej rodziny. Ojciec był krawcem, jego matka zajmowała się domem. Był to chłopiec niewielki, o delikatnej budowie i równie delikatnych rysach. Był chorowity i bardzo nieśmiały. Często w jego oczach pojawiały się łzy, co sprawiało wrażenie, że jest również słaby psychicznie. Jednak Erno Nemeczek wykazał się ważnymi cechami charakteru, które całkowicie zmieniły jego obraz w oczach kolegów.
Nemeczek w grupie chłopców z Placu Broni był najniższym stopniem żołnierzem. Był jedynym szeregowcem w grupie, ale cały czas starał się pokazać, że zasługuje na awans na porucznika. Miał wewnętrzny żal, że wciąż nie awansował. Aby zasłużyć na awans zgłosił się na wyprawę do Ogrodu Botanicznego. O wiele ważniejszą funkcję pełnił w tajnym stowarzyszeniu - Związku Kitowców, był jego sekretarzem. Trzeba jednak powiedzieć, że koledzy lekceważyli go i traktowali często jak powietrze.
Nemeczek okazał się być lojalnym kolegą. Zdrada Gereba stała się wspólną tajemnicą Janosza Boki oraz Nemeczka. Poproszony przez Bokę o zachowanie tajemnicy dotrzymuje słowa. Mimo, że kosztuje go to posądzenie o zdradę i tchórzostwo nikomu nie wyjawia tego, co widział w Ogrodzie Botanicznym i na Placu Broni, gdzie Deżo Gereb usiłował przekupić stróża Jano. Lojalnością wykazał się również w chwili, kiedy na Plac przyszedł ojciec Deżo, by dowiedzieć się czy jego syn jest faktycznie zdrajcą. Mimo tego, że koledzy okrzyknęli go kłamcą, nie potwierdza obaw ojca Gereba.
Wyprawa do Ogrodu Botanicznego, to tylko jedna z trzech sytuacji, kiedy Erno Wykazuje się wielką odwagą. Tylko on na ochotnika wraz z Boką oraz Czonakoszem udaje się do siedziby Czerwonych Koszul, by pokazać, że chłopcy z Placu Broni są odważni. Odwagą również wykazał się w chwili, kiedy kolejny raz zakrada się do Ogrodu Botanicznego i kiedy tam podczas zebrania Czerwonych Koszul, Gereb nazywa swoich byłych kolegów tchórzami. Mimo grożącego mu niebezpieczeństwa schodzi z drzewa, na którym był ukryty i zadaje kłam twierdzeniom Deżo. Ten akt męstwa i jego niezłomność została doceniona przez Czerwone Koszule, a będąc wrażeniem jego czynu Gereb zaczyna się zastanawiać nad swoim postępowaniem.
Nemeczek ukochał miejsce swoich zabaw. To była jego mała ojczyzna, dla której gotów był zrobić wszystko, dla której poświęcił swoje życie. Ta miłość, swoisty patriotyzm sprawił, że mimo swojej choroby pojawia się na Placu Broni, by walczyć w jego obronie. To poświęcenie przyniosło efekt. To dzięki temu, że ostatkiem sił powalił wodza Czerwonych Koszul Feriego Acza, jego koledzy wygrali batalię o swoją małą ojczyznę.
Erno Nemeczek jest postacią na wskroś pozytywną i prostoliniową. Jest to chłopiec na którym się można wzorować w codziennym życiu. Pokazał, że takie wartości jak miłość do ojczyzny, męstwo, oddanie i lojalność, a również przyjaźń są cały czas w cenie.
Nemeczek jest jednym z bohaterów powieści Ferenca Molnara „Chłopcy z Placu Broni”. To postać, która z drugoplanowej staje się nagle jedna z głównych osób tego dramatu jaki się rozgrywa na ulicach Budapesztu końca XIX wieku.
Nemeczek jest postacią, która początkowo jawi się jako popychadło. Jego koledzy niewiele z niego sobie robią, często wyręczają się nim. W grupie bawiącej się na Placu Broni jest jedynym szeregowcem. Jedynie w Związku Zbieraczy Kitu pełni rolę sekretarza, jednak i tam koledzy nie traktują go dobrze. Erno Nemeczek, z rzadka się uskarża na swój los, ale ma poczucie niesprawiedliwości jakie go dotknęły. Chce zrobić wszystko, by zasłużyć na awans. W tym celu zgłasza się na ochotnika na wyprawę do Ogrodu Botanicznego, a wkrótce staje się jednym z głównych bohaterów rozgrywek o Plac Broni.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Erno Nemeczek – charakterystyka, postawa
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimErno Nemeczek – charakterystyka
Najważniejszym bohaterem powieści „Chłopcy z Placu Broni” jest jedenastoletni Erno Nemeczek. Pochodził z ubogiej rodziny. Ojciec był krawcem, jego matka zajmowała się domem. Był to chłopiec niewielki, o delikatnej budowie i równie delikatnych rysach. Był chorowity i bardzo nieśmiały. Często w jego oczach pojawiały się łzy, co sprawiało wrażenie, że jest również słaby psychicznie. Jednak Erno Nemeczek wykazał się ważnymi cechami charakteru, które całkowicie zmieniły jego obraz w oczach kolegów.
Nemeczek w grupie chłopców z Placu Broni był najniższym stopniem żołnierzem. Był jedynym szeregowcem w grupie, ale cały czas starał się pokazać, że zasługuje na awans na porucznika. Miał wewnętrzny żal, że wciąż nie awansował. Aby zasłużyć na awans zgłosił się na wyprawę do Ogrodu Botanicznego. O wiele ważniejszą funkcję pełnił w tajnym stowarzyszeniu - Związku Kitowców, był jego sekretarzem. Trzeba jednak powiedzieć, że koledzy lekceważyli go i traktowali często jak powietrze.
Nemeczek okazał się być lojalnym kolegą. Zdrada Gereba stała się wspólną tajemnicą Janosza Boki oraz Nemeczka. Poproszony przez Bokę o zachowanie tajemnicy dotrzymuje słowa. Mimo, że kosztuje go to posądzenie o zdradę i tchórzostwo nikomu nie wyjawia tego, co widział w Ogrodzie Botanicznym i na Placu Broni, gdzie Deżo Gereb usiłował przekupić stróża Jano. Lojalnością wykazał się również w chwili, kiedy na Plac przyszedł ojciec Deżo, by dowiedzieć się czy jego syn jest faktycznie zdrajcą. Mimo tego, że koledzy okrzyknęli go kłamcą, nie potwierdza obaw ojca Gereba.
Wyprawa do Ogrodu Botanicznego, to tylko jedna z trzech sytuacji, kiedy Erno Wykazuje się wielką odwagą. Tylko on na ochotnika wraz z Boką oraz Czonakoszem udaje się do siedziby Czerwonych Koszul, by pokazać, że chłopcy z Placu Broni są odważni. Odwagą również wykazał się w chwili, kiedy kolejny raz zakrada się do Ogrodu Botanicznego i kiedy tam podczas zebrania Czerwonych Koszul, Gereb nazywa swoich byłych kolegów tchórzami. Mimo grożącego mu niebezpieczeństwa schodzi z drzewa, na którym był ukryty i zadaje kłam twierdzeniom Deżo. Ten akt męstwa i jego niezłomność została doceniona przez Czerwone Koszule, a będąc wrażeniem jego czynu Gereb zaczyna się zastanawiać nad swoim postępowaniem.
Nemeczek ukochał miejsce swoich zabaw. To była jego mała ojczyzna, dla której gotów był zrobić wszystko, dla której poświęcił swoje życie. Ta miłość, swoisty patriotyzm sprawił, że mimo swojej choroby pojawia się na Placu Broni, by walczyć w jego obronie. To poświęcenie przyniosło efekt. To dzięki temu, że ostatkiem sił powalił wodza Czerwonych Koszul Feriego Acza, jego koledzy wygrali batalię o swoją małą ojczyznę.
Erno Nemeczek jest postacią na wskroś pozytywną i prostoliniową. Jest to chłopiec na którym się można wzorować w codziennym życiu. Pokazał, że takie wartości jak miłość do ojczyzny, męstwo, oddanie i lojalność, a również przyjaźń są cały czas w cenie.
Postawa Nemeczka
Nemeczek jest jednym z bohaterów powieści Ferenca Molnara „Chłopcy z Placu Broni”. To postać, która z drugoplanowej staje się nagle jedna z głównych osób tego dramatu jaki się rozgrywa na ulicach Budapesztu końca XIX wieku.
Nemeczek jest postacią, która początkowo jawi się jako popychadło. Jego koledzy niewiele z niego sobie robią, często wyręczają się nim. W grupie bawiącej się na Placu Broni jest jedynym szeregowcem. Jedynie w Związku Zbieraczy Kitu pełni rolę sekretarza, jednak i tam koledzy nie traktują go dobrze. Erno Nemeczek, z rzadka się uskarża na swój los, ale ma poczucie niesprawiedliwości jakie go dotknęły. Chce zrobić wszystko, by zasłużyć na awans. W tym celu zgłasza się na ochotnika na wyprawę do Ogrodu Botanicznego, a wkrótce staje się jednym z głównych bohaterów rozgrywek o Plac Broni.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -