Jesteś w:
Tango
Dramat Sławomira Mrożka „Tango” nawiązuje również do modernistycznego dramatu Stanisława Wyspiańskiego „Wesele”. W obu sztukach momentem przemiany, wkroczenia w nowe życie jest ślub. Razem z nim ma nastąpić wyjście z chaosu, przywrócenie ładu i zasad, które zostały zatracone. Zarówno w „Tangu” jak i w „Weselu” trwa dyskusja o ideologii i ujawnia się marazm środowiska inteligenckiego. Stomil i Eleonora nie wierzą w przemiany ale zgadzają się na uczestnictwo w tym eksperymencie. W „Weselu” chłopi z podkrakowskiej wsi również uczestniczą bez większego przekonania w inteligenckim eksperymencie jakim jest „chłopomania”.
Inteligencji przeciwstawiony jest prosty człowiek. U Wyspiańskiego są to wyżej wspomniani chłopi z Bronowic związani ze swoją tradycją. W sztuce Mrożka prostym człowiekiem jest Edek. Jego kulturą jest kultura masowa. Edek wydaje się być usłużnym prostakiem ale drzemie w nim agresja, która ujawnia się przy starciu z inteligentem Arturem. Po śmierci Artura przejmuje po nim władzę i wprowadza „rządy twardej ręki”.
W obu sztukach sceną finałową jest taniec. U Wyspiańskiego pokazany jest obezwładniający chocholi taniec wszystkich uczestników wesela. U Mrożka sztukę kończy tango „La Cumparsita”. Edek zaprasza do niego kulturalnego Eugeniusza jako najsłabszego przedstawiciela inteligenckiej grupy. Eugeniusz bez protestu daje się prowadzić w tym tańcu.
„Tango” Mrożka wobec „Wesela” Wyspiańskiego
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimDramat Sławomira Mrożka „Tango” nawiązuje również do modernistycznego dramatu Stanisława Wyspiańskiego „Wesele”. W obu sztukach momentem przemiany, wkroczenia w nowe życie jest ślub. Razem z nim ma nastąpić wyjście z chaosu, przywrócenie ładu i zasad, które zostały zatracone. Zarówno w „Tangu” jak i w „Weselu” trwa dyskusja o ideologii i ujawnia się marazm środowiska inteligenckiego. Stomil i Eleonora nie wierzą w przemiany ale zgadzają się na uczestnictwo w tym eksperymencie. W „Weselu” chłopi z podkrakowskiej wsi również uczestniczą bez większego przekonania w inteligenckim eksperymencie jakim jest „chłopomania”.
Inteligencji przeciwstawiony jest prosty człowiek. U Wyspiańskiego są to wyżej wspomniani chłopi z Bronowic związani ze swoją tradycją. W sztuce Mrożka prostym człowiekiem jest Edek. Jego kulturą jest kultura masowa. Edek wydaje się być usłużnym prostakiem ale drzemie w nim agresja, która ujawnia się przy starciu z inteligentem Arturem. Po śmierci Artura przejmuje po nim władzę i wprowadza „rządy twardej ręki”.
W obu sztukach sceną finałową jest taniec. U Wyspiańskiego pokazany jest obezwładniający chocholi taniec wszystkich uczestników wesela. U Mrożka sztukę kończy tango „La Cumparsita”. Edek zaprasza do niego kulturalnego Eugeniusza jako najsłabszego przedstawiciela inteligenckiej grupy. Eugeniusz bez protestu daje się prowadzić w tym tańcu.