Jesteś w: Wesele

Artyzm „Wesela” Wyspiańskiego

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Artyzm w „Weselu” Wyspiańskiego realizował się głównie poprzez jego wizję teatru opartej na syntezie sztuk. Krakowski artysta za życia zyskał sławę „człowieka renesansu”, czyli wybitnie uzdolnionego w wielu dziedzinach. Jego podejście do „Wesela” było niezwykle kompleksowe – nie ograniczył się jedynie do napisania tekstu, zaprojektował także scenografię, kostiumy, napisał piosenki i skomponował do nich muzykę.

Ponadto utwór jest przepełniony odniesieniami do malarskich dzieł sztuki. Wyspiański sam przecież uchodził za zdolnego impresjonistę. W „Weselu” odnajdziemy bardzo dużo przywołań do twórczości Jana Matejki: dwie reprodukcje jego obrazów wiszą w świetlicy, ponadto postacie Stańczyka i Wernyhory wydają się żywcem przeniesione z jego płócien. Innym malarzem, do którego twórczości nawiązał Wyspiański jest Jacek Malczewski. Jego obraz „Rycerz u studni” został opisany przez Poetę. Właśnie ten bohater przywołuje kolejne obrazy: „Cmentarz żydowski” Jakuba von Ruisdaela oraz dorobek artystyczny Edwarda Burne-Johnesa. Z kolei Pan Młody zachwyca się rzemiosłem Jana Stanisławskiego, który specjalizował się w malutkich obrazach przedstawiających polską przyrodę.



  Dowiedz się więcej