Jesteś w:
Wesele
Mianem ludomanii, czy też chłopomanii, określa się nurt artystyczny charakterystyczny dla Młodej Polski, przejawiający się fascynacją ludycznością, folklorem, ale także codziennością życia na wsi. Nurt ten nasilił się na przełomie XIX i XX wieku jako reakcja inteligencji na coraz bardziej nużące życie w miastach. Jednym z objawów chłopomanii były małżeństwa artystów z zamożnych i szanowanych rodzin szlacheckich z młodymi kobietami ze wsi.
W życiu chłopów poeci, pisarze czy malarze doszukiwali się harmonii z naturą, życia w zgodzie z jej cyklami, a przede wszystkim spokoju i ukojenia. Artyści odnajdowali na wsi źródło twórczej kreatywności. Z czasem jednak ludomania stała się pustą pozą, modą, której uleganie było postrzegane jako obowiązkowe.
Ludomania na przykładzie „Wesela”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMianem ludomanii, czy też chłopomanii, określa się nurt artystyczny charakterystyczny dla Młodej Polski, przejawiający się fascynacją ludycznością, folklorem, ale także codziennością życia na wsi. Nurt ten nasilił się na przełomie XIX i XX wieku jako reakcja inteligencji na coraz bardziej nużące życie w miastach. Jednym z objawów chłopomanii były małżeństwa artystów z zamożnych i szanowanych rodzin szlacheckich z młodymi kobietami ze wsi.
W życiu chłopów poeci, pisarze czy malarze doszukiwali się harmonii z naturą, życia w zgodzie z jej cyklami, a przede wszystkim spokoju i ukojenia. Artyści odnajdowali na wsi źródło twórczej kreatywności. Z czasem jednak ludomania stała się pustą pozą, modą, której uleganie było postrzegane jako obowiązkowe.