Jesteś w:
Potop
Ponadto w niektórych momentach Sienkiewicz w usta bohaterów wkłada słowa niemal bezpośrednio pochodzące z epoki (fragment pamiętnika Wydżgi w ustach królowej Marii Ludwiki). Cytaty te pełnią różnorodne role i różny jest stopień ich przetworzenia. W wypowiedziach Zagłoby pojawiają się fragmenty z Paska i Radziwiłła (np. żołnierskie zwroty), występuje też język z pamiętników z epoki, dzieł Kordeckiego czy Kochowskiego, jednak są one ściśle spojone z narracją autorską.
Wśród innych stylizacji na uwagę zasługują stylizacje – homerycka (porównania homeryckie), eposowa (podniosły styl), biblijna (odwzorowująca siedemnastowieczną sztukę kaznodziejską) czy też nawiązania do dzieł wielkich polskich romantyków. Wśród innych cech stylu należy wymienić umiejętne połączenie opisu i opowiadania cechujące się „logiczną wyobraźnią” i plastycznością przedstawień. Spotkamy także fragmenty o metaforyce nastrojotwórczej, fantastyczno-baśniowej czy lirycznej.
strona: - 1 - - 2 -
Style w „Potopie”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimPonadto w niektórych momentach Sienkiewicz w usta bohaterów wkłada słowa niemal bezpośrednio pochodzące z epoki (fragment pamiętnika Wydżgi w ustach królowej Marii Ludwiki). Cytaty te pełnią różnorodne role i różny jest stopień ich przetworzenia. W wypowiedziach Zagłoby pojawiają się fragmenty z Paska i Radziwiłła (np. żołnierskie zwroty), występuje też język z pamiętników z epoki, dzieł Kordeckiego czy Kochowskiego, jednak są one ściśle spojone z narracją autorską.
Wśród innych stylizacji na uwagę zasługują stylizacje – homerycka (porównania homeryckie), eposowa (podniosły styl), biblijna (odwzorowująca siedemnastowieczną sztukę kaznodziejską) czy też nawiązania do dzieł wielkich polskich romantyków. Wśród innych cech stylu należy wymienić umiejętne połączenie opisu i opowiadania cechujące się „logiczną wyobraźnią” i plastycznością przedstawień. Spotkamy także fragmenty o metaforyce nastrojotwórczej, fantastyczno-baśniowej czy lirycznej.
strona: - 1 - - 2 -