Chłopcy z Placu Broni - najważniejsze informacje o lekturze

Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim

Spis treści

Ekranizacje i adaptacje „Chłopców z Placu Broni”

Powieść Ferenca Molnara „Chłopcy z Placu Broni” z powodów uniwersalnych wartości, jakie zawierała była wielokrotnie ekranizowana. Już przed II wojną światową na ekranach kin pojawiała się trzykrotnie, niejeden raz również pojawiała się na scenach teatralnych całego świata.

Pierwszą ekranizacją powieści Molnara był węgierski film z 1929 roku „A Pal utcai fiuk”. Był to film niemy w reżyserii Beli Balogha. W cztery lata później książka została przeniesiona na ekrany w Stanach Zjednoczonych. Film pod tytułem „No Greater Glory” wyreżyserował Frank Borgaze, a scenariusz na podstawie książki napisał Jo Swerling. Pośród aktorów można wymienić Ralpha Morgana w roli ojca Nemeczka, czy Franka Darro w roli Feriego Acza. Film otrzymał nagrodę na festiwalu filmowym w Wenecji. Już w rok później na ekrany weszła włoska ekranizacja książki „Chłopcy z Placu Broni” Film pod tytułem „I ragazzi della via Pall” wyreżyserowana została przez Alberto Mondadori oraz bardzo młodego, bo dziewiętnastoletniego Mario Monicelli. W rolach głównych można było zobaczyć Giulio Tamagninni w roli Nemeczka, Antonio Vigevani w roli Boki. Co ciekawe, właściciel włoskich praw do tego filmu Alberto Mondadori został jako członek faszystowskiego ugrupowania GUF rozstrzelany w Mediolanie.

Już po wojnie w roku 1969 pojawiła się kolejna węgiersko - amerykańska produkcja, będąca ekranizacją powieści Ferenca Molnara „A Pal utcaik Fiuk”. Reżyserem filmu był Zoltan Fabri, który zresztą był współautorem scenariusza do filmu. Jest to obecnie najbardziej znana ekranizacja bestseleru Molnara z doskonałymi rolami zagranymi przez młodych amerykańskich i węgierskich aktorów Marka Colleano w roli Nemeczka, Johna Mulder-Brown w roli Gereba czy też Williama Burleigh w roli Boki.

W roku 2003 pojawiła się kolejna ekranizacja książki „Chłopcy z Placu Broni” . Była to włoska produkcja telewizyjna „I Ragazzi Della via Pall”. To luźna adaptacja powieści Molnara wyreżyserowana przez Maurizzio Zaccaro. Ostatnią ekranizacją tej powieści jest węgierski film w reżyserii Ferenca Torok „A pal utcaik Fiuk”. Film jest wierną adaptacją książki. W rolach głównych można zobaczyć młodych zdolnych węgierskich aktorów Balazs Bojtar w roli Nemeczka czy też Krisztiana Fekete w roli Boki. Jest to film nakręcony na potrzeby węgierskiej telewizji, w plenerach można podziwiać budapesztańskie ulice i place.

W 1995 roku na scenie polskiego teatru pojawiła się sceniczna adaptacja powieści Ferenca Molnara „Chłopcy z Placu Broni” Reżyserem sztuki był Maciej Dejczer. Na scenie można było podziwiać młodego Bartosza Obuchowicza w roli Nemeczka. W 2007 roku miał premierę spektakl „Chłopcy z Placu Broni” w reżyserii Michała Zadary wystawiony w Teatrze Narodowym w Warszawie.

Ferenc Molnar – notatka szkolna.

Ferenc Molnar urodził się 12 stycznia 1878 roku w Budapeszcie, w zamożnej rodzinie żydowskiego lekarza Maurycego Neumanna. Jego matka Józefa z domu Wallfisch, była wielką miłośniczką literatury i tą miłość zaszczepiła swojemu synowi.

Ferenc Molnar, uczęszczał do Kalwińskiego Gimnazjum w Budapeszcie, który zdał z wyróżnieniem. Pracę jako dziennikarz rozpoczął już w wieku lat osiemnastu. W tym czasie również chciał studiować w szkole wojskowej, jednak po namowie swojego ojca rozpoczął studia prawnicze początkowo w rodzinnym Budapeszcie, a następnie w Genewie. Po dołączeniu do zespołu dziennikarzy w budapesztańskiej gazecie „Budapesti Hirlan” zmienił swoje nazwisko z Neumann na Molnar. Jak wyjaśniał chciał być znany jako pisarz węgierski. Już w tym czasie Molnar zasłynął jako błyskotliwy reportażysta. W swoich reportażach opisywał wydarzenia ze świata polityki, kultury, nauki. Zasłynął swoimi relacjami z procesu zabójcy cesarzowej Sissi – Luccheniego.

Po zakończeniu nauki w 1900 roku wrócił do Budapesztu i rozpoczął pracę jako dziennikarz. W gazecie zaczęły się pojawiać jego reportaże, a jednocześnie rozpoczął pisać również nowele – zadebiutował w roku 1902 nowelą „A Doctor Ur”. W roku 1906 na zamówienie jego swojego byłego nauczyciela z gimnazjum rozpoczął pisać powieść w odcinkach „Chłopcy z Placu Pawła”. Utwór był pisany z tygodnia na tydzień i skierowany był do młodych czytelników gazety „Tanulok Lapja”.

„Chłopcy z Placu Pawła” przyniosły Molnarowi sławę. Jednak wskutek hulaszczego trybu życia, Molnar był zmuszony sprzedać prawa do książki wydawcy, który dzięki temu zdobył wielki majątek. Idąc za popularnością, jaką przyniosła mu książka, Molnar napisał wkrótce sztukę „Diabeł” która wkrótce zdobyła wielką popularność nie tylko na scenie budapesztańskiego teatru „Magyar Szinhaz”, ale również w Niemczech oraz Włoszech. Molnar napisał jeszcze osiem sztuk scenicznych, w tym uznawaną za jego najwybitniejsze dzieło, tragikomedię „Liliom”. Wybuch I wojny światowej przerwał karierę pisarza i dramaturga. W trakcie działań wojennych pracował jako korespondent i przesyłał wiadomości z pierwszej linii frontu. Swoje spostrzeżenia i refleksje z okresu wojennego ujął w książce „Dziennik korespondenta wojennego” W uznaniu zasług w 1918 roku został powołany w skład Węgierskiej Akademii Nauk.

Po wojnie w dalszym ciągu pisał sztuki teatralne, które przynosiły mu wiele wyróżnień. Między innymi za wystawione we Francji sztuki „Łabędź” oraz „Odeon” został oznaczony orderem Legii Honorowej, a w 1927 roku, podczas jego wizyty w Stanach Zjednoczonych został przyjęty przez ówczesnego prezydenta Coolidge`a. Po dojściu do władzy Hitlera w Niemczech, zdecydował się na emigrację. Powodem był zakaz wystawiania jego sztuk z uwagi na żydowskie pochodzenie. Początkowo wyjechał do Szwajcarii, a w roku 1940 emigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie zaczął ponownie tworzyć. Nie wrócił do kraju po zakończeniu wojny i zmarł na emigracji 2 kwietnia 1952 roku.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -

„Chłopcy z Placu Broni” - streszczenie
„Chłopcy z Placu Broni” to pierwsza i najbardziej znana powieść Ferenca Molnara. Opowiada o grupie młodzieży mieszkających i uczących się w jednej ze szkół w Budapeszcie okresu przełomu XIX i XX w. Akcja książki toczy się w Budapeszcie w okresie dwunastu dni marca 1899 roku.

Pod koniec lekcji, chłopcy nu... wiecej

Plan wydarzeń „Chłopców z Placu Broni”
1. Lekcja i nerwowe oczekiwanie na jej koniec.
2. Opowieść Nemeczka o kradzieży kulek przez braci Pastorów.
3. Kradzież chorągwi przez Feriego Acza.
4. Relacja Nemeczka o zdarzeniu.
5. Wybory na wodza, zwycięstwo Boki.

6. Opracowanie planu wyprawy do Ogrodu Botanicznego.
7. Wyprawa chłopców do... wiecej

Czym kierowali się bohaterowie utworu „Chłopcy z Placu Broni”
Utwór Ferenca Molnara – „Chłopcy z Placu Broni” to przejmująca opowieść o grupie chłopców mieszkających w Budapeszcie. Tych chłopców oprócz wspólnego miejsca zamieszkania i miejsca nauki, łączy jeszcze coś więcej - wspólne zainteresowania, wspólne wartości.

Jedną z najważniejszych wartości, ... wiecej

Problematyka „Chłopców z Placu Broni”
Problematykę poruszaną przez Ferenca Molnara można rozpatrywać w kilku płaszczyznach. Autor pokazuje wiele postaw, z których jedne zasługują na podziw, inne z kolei wyłącznie na potępienie. Przyjaźń i zdrada, bohaterstwo i samolubstwo, to tylko niektóre ważne sprawy, na których się opiera akcja „Chłopców z Placu Broni&#... wiecej

Plac Broni – opis miejsca
Główne miejsce, o który toczy się bój w książce Ferenca Molnara Plac Broni, położony jest w Budapeszcie na tyłach placu Pawła. To był niewielki skrawek ziemi, z jednej strony ogrodzony płotem, który już był w stanie rozpadu, a trzech pozostałych, ścianami kamienic.

W chwili, kiedy dzieje się na nim akcja,... wiecej

Feri Acz i Janosz Boka jako wodzowie – ocena
Feri Acz oraz Janosz Boka, to przywódcy dwóch grup chłopców, którzy bawili się na ulicach dziewiętnastowiecznego Budapesztu. Byli to chłopcy, z pozoru zupełnie odmienni charakterem, ale było coś, co ich łączyło.

Janosz Boka był to czternastoletni chłopak, który potrafił wpływać na swoich kolegów. Nie robił teg... wiecej

Bitwa na Placu Broni – opis
Pogoda w dniu, kiedy odbywała się bitwa, była słoneczna. Przygotowując się do bitwy, chłopcy pod wodzą Janosza Boki zaczynali zajmować powoli swoje miejsca. Przed samą bitwą Boka zmienił taktykę bitwy. Część chłopców miała zająć miejsce w okopach, wykopanych przez Słowaka Jano, na prośbę Janosza. Wtedy do generała podsz... wiecej

Erno Nemeczek – charakterystyka, postawa
Erno Nemeczek – charakterystyka
Najważniejszym bohaterem powieści „Chłopcy z Placu Broni” jest jedenastoletni Erno Nemeczek. Pochodził z ubogiej rodziny. Ojciec był krawcem, jego matka zajmowała się domem. Był to chłopiec niewielki, o delikatnej budowie i równie delikatnych rysach. Był chorowity i bardzo nieśmiały. Czę... wiecej

Janosz Boka – charakterystyka
Janosz Boka, to czternastoletni chłopiec, który jednak nie wyglądał na swój wiek. Z wyglądu, a dokładnie z twarzy wyglądał na mniej. Dopiero jego głos dawał wskazówkę, ile faktycznie mógł mieć lat. Był to chłopiec bardzo spokojny i zrównoważony. Swoim spokojem wpływał na innych. Nie wdawał się w żadne konflikty, starał... wiecej

Feri Acz – charakterystyka
Feri Acz, był wodzem zaciętych wrogów chłopców z Placu Boni – Czerwonych Koszul. Już nazwa grupy wzięła się od koloru koszuli, w której chodził. Ten kolor koszuli podkreślał jego urodę, sprawiał, że wyglądał jak wojownik. Był to młodzieniec wysoki, przystojny, barczysty i bardzo silny. Dla małych chłopców, w tym ró... wiecej

Deżo Gereb – charakterystyka
Deżo Gereb, to postać co najmniej dwuznaczna. To jeden z bohaterów powieści Ferenca Molnara „Chłopcy z Placu Broni”. Pochodził z zamożnej rodziny. To rówieśnik Erno Nemeczka, uczęszczał z nim do jednej klasy. Był to chłopiec bardzo ambitny, zdolny do poświęcenia wszystkiego, by zrealizować swoje cele. Posiadał niezw... wiecej

Bracia Pastorowie – charakterystyka
Bracia Pastorowie byli członkami Czerwonych Koszul. To silni i wysocy chłopcy. Chodzili zawsze razem. Ich charakterystyczna postawa – byli pochyleni do przodu. Lekko zmrużone oczy przenikliwe i ponure spojrzenie oraz brak uśmiechu na ich ogorzałych twarzach, sprawiały, że młodsze dzieci się ich bały. Bracia Pastorowie lubili sto... wiecej

Zabawy chłopców w „Chłopcach z Placu Broni”
Chłopcy, którzy byli bohaterami powieści Ferenca Molnara „Chłopcy z Placu Broni”, to byli typowe dzieci, które lubiły się przede wszystkim bawić. Jedną z ulubionych zabaw była gra w palanta. Najlepszym miejscem do gry w był Plac Broni. Z tego właśnie powodu Czerwone Koszule chciały zająć ten plac. W palanta można by... wiecej

Wizyta w Ogrodzie Botanicznym („Chłopcy z Placu Broni”) – opis
Janosz Boka, przywódca chłopców bawiących się na Placu Broni, w odpowiedzi na kradzież chorągwi przez przywódcę Czerwonych Koszul Feriego Acza, postanawia udać się do Ogrodu Botanicznego i zostawić tam ślad, że oni, chłopcy z Placu Broni nie boją się Czerwonych Koszul. Boka sam postanawia udać się do siedziby Czerwonych Koszu... wiecej

Opis flagi i pieczęci w „Chłopcach z Placu Broni”
Część chłopców, którzy się bawili na Placu Broni, tworzyło Związek Zbieraczy Kitu. Do związku należeli między innymi Weiss, Kolnay, Barabasz, Nemeczek, Czele, Rychter oraz Lesik. Stowarzyszenie miało swoją pieczęć oraz chorągiew, która była wykonana przez siostrę Czelego. Pieczęć była okrągła i wykonana z kauczuku. Na p... wiecej

„Chłopcy z Placu Broni” – najważniejsze cytaty
• „Plac to nasz kraj, to całe nasze państwo! Nie możecie zrozumieć, czym dla nas jest ten Plac, bo nigdy nie walczyliście za Ojczyznę!”

• „- No i co, dobrze było?
Nemeczek podniósł na niego swoje duże, niebieskie oczy i odparł:
- Dobrze - powiedział cicho i już głośniej dod... wiecej