Jesteś w:
Wesele
W rolach głównych wystąpiła ówczesna absolutna czołówka gwiazd polskiego aktorstwa: Daniel Olbrychski jako Pan Młody, Marek Walczewski jak Gospodarz, Wojciech Pszoniak jako Dziennikarz i Stańczyk, Franciszek Pieczka jako Czepiec, Marek Perepeczko jako Jasiek, Olgierd Łukasiewicz jako Widmo, Maja Komorowska jako Rachela, Emilia Krakowska jako Gospodyni. Rolę Panny Młodej Wajda powierzył młodziutkiej i nieznanej wówczas Ewie Ziętek, dla której były to drzwi do wielkiej kariery. Ponadto warto zwrócić uwagę na głos Chochoła, którego użyczył niezapomniany Czesław Niemen. Film przyniósł Andrzejowi Wajdzie główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian w 1973 roku.
1. A. Łempicka, O „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego, Wrocław 1955
2. A. Łempicka, Wyspiański pisarz dramatyczny: idee iformy, Kraków 1973
3. D. Wilczycka, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, „Biblioteczka opracowań” 2006, nr 20
4. K. Wyka, Legenda i prawda „Wesela”, Warszawa 1950
5. M Prusak., Wyspiański w labiryncie teatru, Warszawa 2005
6. M. Wojtak, O języku i stylu „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, Lublin 1988
7. R. Węgrzyniak, Wokół „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, Wrocław 1991
8. S. Skwarczyńska, „Chocholi taniec” Wyspiańskiego jako obraz-symbol w języku późniejszej sztuki polskiej, Kraków 1969
9. S. Skwarczyńska, Wyspiańskiego symboliczny dramat narodowy jako nowa odmiana rodzajowa polskiego dramatu narodowego, Warszawa 1972
10. T. Terlecki, Stanisław Wyspiański, Boston 1983
11. T. Weiss, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, w: Literatura polska w szkole średniej, pod red. Stanisława Grzeszczuka, Warszawa 1990
12. W. Natanson, Stanisław Wyspiański, Warszawa 1982
Nowakowski J., Wyspiański Stanisław, w: Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. 2, Warszawa 1985
13. Wyspiański i teatr: 1907 – 1957, red. Alfred Woycicki, Kraków 1957
14. Wyspiański w oczach współczesnych, oprac. Leon Płoszewski, Kraków 1971
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -
W wiejskiej chacie, przepełnionej polskim folklorem, widzimy świetnie bawiących się gości weselnych. Na zewnątrz panuje chłód, ponieważ akcja rozgrywa się w listopadzie. Mamy rok 1900. W pierwszej scenie utworu widzimy bogatego chłopa nazwiskiem Czepiec, bardzo inteligentnego i oczytanego człowieka, który ... wiecej
2. Rozmowa Czepca z Dziennikarzem. Czepiec wykazuje się wiedzą o polityce i wydarzeniach na świecie.
3. Dziennikarz flirtuje z Zosią
4. Haneczka i Zosia upraszają Radczynię o pozwolenie na tańce z parobkami.
5. Radczyni dystansuje się od Kliminy.
6. Taniec Zosi ... wiecej
Pan Młody – charakterystyka
Wzorowany na Lucjanie Rydlu bohater „Wesela” przypomina bardziej swoją karykaturę. Jego jedyną rolą w dramacie wydaje się być ukazanie pustki postawy chłopomańskiej. Postać ta ma wiele komicznych atrybutów, wśród których prym wiedzie gadulstw... wiecej
Tym, co od pierwszego dialogu charakteryzuje inteligencję w utworze jest poczucie wyższości nad chłopami. Wielu z nich nie ukrywa, że nie bawią się najlepiej na weselu i są w Bronowicach jedynie z obowiązku. Niektórzy z nich ulegli modzie tak zwanej chłopomanii, lecz pozostali czuli s... wiecej
„Wesele” Stanisława Wyspiańskiego jest dramatem poruszającym wiele zagadnień uniwersalnych, ale także i tych charakterystycznych dla danego momentu historycznego, w jakim znajdował się polski lud. Utwór koncentruje się głównie wokół tematów polityczno-społecznych, stanowi�... wiecej
Dramat narodowy z założenia poświęcony jest tematyce narodowo-wyzwoleńczej lub diagnozie stanu społeczeństwa. Elementy te pojawiają się we wszystkich aktach „Wesela”, jednak przyjęło się uważać akt trzeci jako zdominowany przez dramat tego typu.
Właśnie w akcie trzecim ... wiecej
W trzeciej scenie drugiego aktu w... wiecej
Wesele
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim
Spis treści
- Geneza „Wesela”
- „Wesele” – czas i miejsce akcji
- „Wesele” – interpretacja tytułu
- Stylizacja językowa w „Weselu”
- „Plotka o weselu” Tadeusza Boya-Żeleńskiego
- Wydarzenia historyczne poruszone w „Weselu”
- Ludomania na przykładzie „Wesela”
- Wymowa „Wesela”
- Kompozycja „Wesela”
- Artyzm „Wesela” Wyspiańskiego
- Realizm i fantastyka w „Weselu”
- Stanisław Wyspiański – notatka szkolna
- Narodowe mity i ich krytyka w „Weselu”
- Rola didaskaliów w „Weselu” Wyspiańskiego
- Adaptacja filmowa „Wesela” według Andrzeja Wajdy
- Bibliografia do „Wesela” Wyspiańskiego
W rolach głównych wystąpiła ówczesna absolutna czołówka gwiazd polskiego aktorstwa: Daniel Olbrychski jako Pan Młody, Marek Walczewski jak Gospodarz, Wojciech Pszoniak jako Dziennikarz i Stańczyk, Franciszek Pieczka jako Czepiec, Marek Perepeczko jako Jasiek, Olgierd Łukasiewicz jako Widmo, Maja Komorowska jako Rachela, Emilia Krakowska jako Gospodyni. Rolę Panny Młodej Wajda powierzył młodziutkiej i nieznanej wówczas Ewie Ziętek, dla której były to drzwi do wielkiej kariery. Ponadto warto zwrócić uwagę na głos Chochoła, którego użyczył niezapomniany Czesław Niemen. Film przyniósł Andrzejowi Wajdzie główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian w 1973 roku.
Bibliografia do „Wesela” Wyspiańskiego
1. A. Łempicka, O „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego, Wrocław 1955
2. A. Łempicka, Wyspiański pisarz dramatyczny: idee iformy, Kraków 1973
3. D. Wilczycka, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, „Biblioteczka opracowań” 2006, nr 20
4. K. Wyka, Legenda i prawda „Wesela”, Warszawa 1950
5. M Prusak., Wyspiański w labiryncie teatru, Warszawa 2005
6. M. Wojtak, O języku i stylu „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, Lublin 1988
7. R. Węgrzyniak, Wokół „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, Wrocław 1991
8. S. Skwarczyńska, „Chocholi taniec” Wyspiańskiego jako obraz-symbol w języku późniejszej sztuki polskiej, Kraków 1969
9. S. Skwarczyńska, Wyspiańskiego symboliczny dramat narodowy jako nowa odmiana rodzajowa polskiego dramatu narodowego, Warszawa 1972
10. T. Terlecki, Stanisław Wyspiański, Boston 1983
11. T. Weiss, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, w: Literatura polska w szkole średniej, pod red. Stanisława Grzeszczuka, Warszawa 1990
12. W. Natanson, Stanisław Wyspiański, Warszawa 1982
Nowakowski J., Wyspiański Stanisław, w: Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. 2, Warszawa 1985
13. Wyspiański i teatr: 1907 – 1957, red. Alfred Woycicki, Kraków 1957
14. Wyspiański w oczach współczesnych, oprac. Leon Płoszewski, Kraków 1971
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -
Wesele - streszczenie
Akt IW wiejskiej chacie, przepełnionej polskim folklorem, widzimy świetnie bawiących się gości weselnych. Na zewnątrz panuje chłód, ponieważ akcja rozgrywa się w listopadzie. Mamy rok 1900. W pierwszej scenie utworu widzimy bogatego chłopa nazwiskiem Czepiec, bardzo inteligentnego i oczytanego człowieka, który ... wiecej
„Wesele” – plan wydarzeń
1. Nakreślenie czasu i miejsca akcji2. Rozmowa Czepca z Dziennikarzem. Czepiec wykazuje się wiedzą o polityce i wydarzeniach na świecie.
3. Dziennikarz flirtuje z Zosią
4. Haneczka i Zosia upraszają Radczynię o pozwolenie na tańce z parobkami.
5. Radczyni dystansuje się od Kliminy.
6. Taniec Zosi ... wiecej
Wesele - bohaterowie
Pierwowzory postaci dramatu w „Weselu”Pan Młody – charakterystyka
Wzorowany na Lucjanie Rydlu bohater „Wesela” przypomina bardziej swoją karykaturę. Jego jedyną rolą w dramacie wydaje się być ukazanie pustki postawy chłopomańskiej. Postać ta ma wiele komicznych atrybutów, wśród których prym wiedzie gadulstw... wiecej
Symbole w „Weselu”
Symbolika „Wesela” jest bardzo bogata. Symbole w utworze można podzielić na trzy główne grupy. Pierwszą z nich stanowią rekwizyty i elementy scenografii. Pierwszym z nich jest sama chata, w której odbywa się tytułowe wesele. Symbolizuje ona całą Polskę, pełniąc podobną rolę do Soplicowa w „Panu Tadeuszu” ... wiecejCharakterystyka chłopów i inteligencji w „Weselu”
Charakterystyka inteligencji w „Weselu”Tym, co od pierwszego dialogu charakteryzuje inteligencję w utworze jest poczucie wyższości nad chłopami. Wielu z nich nie ukrywa, że nie bawią się najlepiej na weselu i są w Bronowicach jedynie z obowiązku. Niektórzy z nich ulegli modzie tak zwanej chłopomanii, lecz pozostali czuli s... wiecej
Motyw wsi w „Weselu”
Wieś odgrywa istotną rolę w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego. Nie stanowi ona jedynie tła dla akcji dramatu, ale pod pewnym względem jest jego bohaterem. Bronowice, jako symbol, reprezentują nie tylko koloryt i polską tradycję, ale przede wszystkim niezłomny charakter, miłość do ojczyzny oraz jedyną drogę do odzyskania wolnoś... wiecejChocholi taniec w „Weselu” – symbolika
Końcowa scena „Wesela”, czyli tak zwany chocholi taniec jest najbardziej wymowną puentą utworu, na jaką Wyspiański mógł się zdecydować. Dramat, w którym wraz z rozwojem akcji narastało napięcie i nadzieja na szczęśliwe zakończenie – odzyskanie wolności przez Polskę – kończy się w pesymistyczny i nie da... wiecejProblematyka „Wesela”
Problematyka polityczno-społeczna „Wesela”„Wesele” Stanisława Wyspiańskiego jest dramatem poruszającym wiele zagadnień uniwersalnych, ale także i tych charakterystycznych dla danego momentu historycznego, w jakim znajdował się polski lud. Utwór koncentruje się głównie wokół tematów polityczno-społecznych, stanowi�... wiecej
„Wesele” jako dramat...
„Wesele” jako dramat narodowyDramat narodowy z założenia poświęcony jest tematyce narodowo-wyzwoleńczej lub diagnozie stanu społeczeństwa. Elementy te pojawiają się we wszystkich aktach „Wesela”, jednak przyjęło się uważać akt trzeci jako zdominowany przez dramat tego typu.
Właśnie w akcie trzecim ... wiecej
Motyw tańca w „Weselu” Wyspiańskiego
Taniec, a zwłaszcza ten weselny, kojarzy się zazwyczaj z celebracją szczęścia, dobrą zabawą i brataniem się. Pozornie jest tak również w „Weselu” Wyspiańskiego. Widzimy przecież wirujące pary w rytm wiejskiej, żwawej muzyki. Nie są to zwykłe pary, ponieważ najczęściej jedna osoba pochodzi ze wsi, a druga z miasta.... wiecejCharakterystyka fantastycznych osób dramatu
Widmo ukazuje się Marysi. Scena ta jest wyraźnym nawiązaniem do ballady „Romantyczność” Adama Mickiewicza. W „Weselu” jest to duch malarza Ludwika de Laveaux, który nawiedza swoją dawną narzeczoną, obecnie już poślubioną z Wojtkiem. Inaczej niż w utworze narodowego wieszcza, widok ducha dawnego ukochanego po... wiecejPoglądy Nosa jako typowego dekadenta i stosunek do niego innych bohaterów
Nos nie odgrywa ważnej roli dla akcji „Wesela”. Ciężko nawet go dostrzec wśród gości. Bohater pojawia się tylko na chwilę. Reprezentuje on jednak sobą popularną postawę, która była bardzo groźna dla społeczeństwa polskiego, które marzyło o odzyskaniu niepodległości.W trzeciej scenie drugiego aktu w... wiecej