Jesteś w: Ferdydurke

„Ferdydurke” - wielostylowość

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

---

Wielostylowość powieści Gombrowicza „Ferdydurke” wynika z faktu, że z założenia jest to utwór awangardowy. Jego nowatorstwo nie było dziełem przypadku.
Charakterystyczną cechą awangardy jest odrzucanie zastanych konwencji i stylów.

Gombrowicz zrobił to używając wszelkich dostępnych i utrwalonych sposobów czy środków literackich po to, by wykpić je, sparodiować, obrócić w żart. Tym sposobem pisarz udowodnił ich skostniałą sztuczność i niewystarczalność. Takiemu zabiegowi poddana została zarówno struktura powieści, jak i jej język.

W strukturę powieści autor włączył wiele gatunków prozy, mieszając je ze sobą. To, co przytrafia się głównemu bohaterowi możemy na wstępie potraktować jako powieść przygodową. Posuwając się jednak dalej odkrywamy powieść edukacyjną, przypowiastkę filozoficzną, powieść obyczajową, zalążki romansu, elementy powieści sensacyjnej i elementy gawędy szlacheckiej. Jan Błoński odnalazł w niej nawet sparodiowaną bajkę, co może potwierdzić zakończenie powieści: „Koniec i bomba. A kto czytał ten trąba”.

Posłużenie się przy tym przez pisarza poetyką snu zwaną oniryczną powoduje, że jego proza staje się bliższa poezji. Jednocześnie jest to racjonalne wytłumaczenie zaskakującej formy i treści utworu. Julian Przyboś nazwał Gombrowicza poetą prozy.

Podobnie rzecz się ma na płaszczyźnie językowej. Autor przemawia do czytelnika przy pomocy najróżniejszych figur stylistycznych. Jego bohaterowie wypowiadają się zgodnie z formą, jaką przyjęli. Styl wysoki pomieszany jest ze stylem niskim, uczniowski żargon miesza się z literacką polszczyzną, skomplikowane pod względem konstrukcji zdania wypełnia banał lub kompletna bzdura.
strona:   - 1 -  - 2 - 

Dowiedz się więcej

„Ferdydurke” - Filibert dzieckiem podszyty – streszczenie „Ferdydurke” - Filidor dzieckiem podszyty – streszczenie „Ferdydurke” jako uniwersalne dzieło filozoficzno – psychologiczne Ferdydurke – forma jako wynik relacji międzyludzkich „Ferdydurke” - koncepcja człowieka „Ferdydurke” - złamanie konwencji literackich „Ferdydurke” - „Jak zachwyca, kiedy nie zachwyca?” - dylemat ucznia związany z lekturą Ferdydurke – motyw dworku Ferdydurke – pojedynek na miny – opis Ferdydurke – wizja szkoły Ferdydurke – motyw nauczyciela Ferdydurke – lekcja łaciny Ferdydurke – motyw szkoły Ferdydurke – zakończenie „Koniec i bomba. A kto czytał ten trąba” Ferdydurke jako powieść awangardowa Ferdydurke – groteska w powieści Ferdydurke – walka Józia z „gębą” i „pupą” Ferdydurke – pupa, gęba i łydka – słowa klucze Ferdydurke – koncepcja człowieka uwikłanego w formę Ferdydurke – walka z formą Ferdydurke – problematyka Ferdydurke – najważniejsze cytaty Ferdydurke – Rodzina Hurleckich – charakterystyka Ferdydurke – rodzina Młodziaków – charakterystyka Ferdydurke – charakterystyka głównych bohaterów Ferdydurke – losy Józia Witold Gombrowicz – notatka szkolna Ferdydurke – motyw dojrzałości Ferdydurke – streszczenie