Jesteś w: Ferdydurke

Ferdydurke – geneza powieści

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim



Patrząc na ten utwór z perspektywy czasu , można powiedzieć, że Gombrowicz zawarł w nim własne koncepcje życiowe i literackie, których nigdy już nie zmienił. Będzie powracał do nich w dalszej twórczości i pozostanie im wierny do końca życia.

Trudno jednak uważać „Ferdydurke” za powieść autobiograficzną, chociaż rodzi się taka pokusa. Nie wszystkie przecież zapisane w niej obrazy autor zaczerpnął z wyobraźni. Obraz szkoły, obraz domu miejskiego oraz obraz domu wiejskiego są to trzy filary tego utworu, które powstały na podstawie ówczesnych doświadczeń życiowych pisarza. Jest w nich, bez wątpienia duży ładunek osobistych przeżyć i wspomnień. Zwłaszcza dwór ziemiański został znakomicie opisany. W takim właśnie dworze Gombrowicz spędził dzieciństwo. Wzorem dla domu Młodziaków były z pewnością warszawskie, czy jak kto woli, stołeczne domy mieszczańskie rówieśników Gombrowicza.

Celniejszym jednak będzie w przypadku tego utworu określenie – powieść autotematyczna.
Powieść Gombrowicza „Ferdydurke” wydana została jesienią 1937 roku przez wydawnictwo Rój z datą na okładce 1938. Okładkę przygotował Bruno Schulz, umieszczając na niej własną grafikę. Książka wreszcie przyniosła autorowi powieści rozgłos. Odbierana była różnie. Pierwsze recenzje można by podzielić na trzy rodzaje. Najczęściej traktowano ją jako trafną, złośliwą i zgryźliwą satyrę na stosunki społeczne w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym.
Drugi sposób widzenia to: awangardowe i absolutnie nowatorskie dzieło literackie stawiające Gombrowicza w czołówce współczesnych pisarzy.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 



  Dowiedz się więcej