Jesteś w: Nie-Boska komedia

Historia i historiozofia w „Nie-Boskiej komedii”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Zygmunt Krasiński napisał „Nie-Boską komedię” w kilka lat po powstaniu listopadowym. Niewątpliwie jego dramat ma związek z tym historycznym wydarzeniem. Jednak obraz rewolucji ukształtowany został na wzór Wielkiej Rewolucji Francuskiej / 1789 – 1799 /, ponieważ był to pewien cykl historyczny, który został zamknięty – otworzyło go obalenie monarchii i dynastii Burbonów a zamknęła restauracja tejże monarchii i zwrócenie tronu Burbonom.

Oba te zdarzenia autor przytacza jako wielkie porażki ludzkości. Szczególnie Rewolucję Francuską widzi jako pogwałcenie porządku świata i przejęcie władzy przez motłoch. Dla pisarza wynikało to z pewnej koncepcji filozofii historii / historiozofii /.

Historiozofia zajmuje się przewidywaniem przebiegu procesów historycznych. Zygmunt Krasiński odwoływał się do historiozofii św. Augustyna. Ten chrześcijański myśliciel uważał, że losem świata kieruje Bóg / prowidencjalizm /. Człowiek w tym procesie może uczestniczyć w niewielkim stopniu. Tę koncepcję wzbogacili dziewiętnastowieczni myśliciele / narody wybierane przez Boga i przydzielane im zadania /.

Widząc w ten sposób historię Krasiński uważał, że rewolucja jest najgorszym sposobem rozwiązywania skomplikowanych spraw społecznych. Dostrzegał problemy i niesprawiedliwość ale był przeciwny wprowadzanym gwałtem, przy rozlewie krwi przemianom. Jego główny bohater, hrabia Henryk mówi do przywódcy rewolucji Pankracego: „Tyś młodszym bratem szatana”.



  Dowiedz się więcej