Jesteś w:
Nie-Boska komedia
Dramat Zygmunta Krasińskiego „Nie-Boska komedia” składa się z czterech części. Poprzedza je podwójne motto. Ponieważ jest to dramat romantyczny, jego budowa jest luźna. Autor nie przestrzega klasycznej jedności miejsca, czasu i akcji – wręcz przeciwnie. Akcja sztuki rozciągnięta jest w czasie, rozgrywa się w wielu miejscach i dotyczy różnych spraw. W jedną całość łączy sztukę postać głównego bohatera, hrabiego Henryka i jego romantyczna wizja rzeczywistości.
Na poszczególne części dramatu składają się różne epizody. Rozgrywają się one w różnych miejscach. Dwie pierwsze części dotyczą życia rodzinnego hrabiego Henryka. Pozostałe dwie są obrazem rewolucji i starcia się wrogich sobie obozów / hrabia Henryk stoi na czele arystokratów /. Każda z części poprzedzona jest wstępem wprowadzającym w akcję. Pisany on jest zrytmizowaną prozą.
W „Nie-Boskiej komedii” świat realny miesza się ze światem fantastycznym. Pojawiają się w nim zjawy niewiadomego pochodzenia – Dziewica, Orzeł symbolizujący walkę i sławę, Mefisto, opiekuńczy Anioł Stróż, Złe duchy, niezwykłe pejzaże, najróżniejsze głosy dobiegające z różnych stron.
W trzeciej i czwartej części autor wprowadza sceny masowe. W obrazie obozu rewolucjonistów mamy pokazany cały przekrój społeczny tego obozu. Wydaje się, że są tam wszyscy oprócz zwolenników absolutystycznej monarchii.
Świat przedstawiony autor kreuje przy użyciu elementów grozy i ekspresyjnej poetyki. Jest to tzw. frenetyzm romantyczny.
strona: - 1 - - 2 -
„Nie-Boska komedia” - budowa dramatu
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimDramat Zygmunta Krasińskiego „Nie-Boska komedia” składa się z czterech części. Poprzedza je podwójne motto. Ponieważ jest to dramat romantyczny, jego budowa jest luźna. Autor nie przestrzega klasycznej jedności miejsca, czasu i akcji – wręcz przeciwnie. Akcja sztuki rozciągnięta jest w czasie, rozgrywa się w wielu miejscach i dotyczy różnych spraw. W jedną całość łączy sztukę postać głównego bohatera, hrabiego Henryka i jego romantyczna wizja rzeczywistości.
Na poszczególne części dramatu składają się różne epizody. Rozgrywają się one w różnych miejscach. Dwie pierwsze części dotyczą życia rodzinnego hrabiego Henryka. Pozostałe dwie są obrazem rewolucji i starcia się wrogich sobie obozów / hrabia Henryk stoi na czele arystokratów /. Każda z części poprzedzona jest wstępem wprowadzającym w akcję. Pisany on jest zrytmizowaną prozą.
W „Nie-Boskiej komedii” świat realny miesza się ze światem fantastycznym. Pojawiają się w nim zjawy niewiadomego pochodzenia – Dziewica, Orzeł symbolizujący walkę i sławę, Mefisto, opiekuńczy Anioł Stróż, Złe duchy, niezwykłe pejzaże, najróżniejsze głosy dobiegające z różnych stron.
W trzeciej i czwartej części autor wprowadza sceny masowe. W obrazie obozu rewolucjonistów mamy pokazany cały przekrój społeczny tego obozu. Wydaje się, że są tam wszyscy oprócz zwolenników absolutystycznej monarchii.
Świat przedstawiony autor kreuje przy użyciu elementów grozy i ekspresyjnej poetyki. Jest to tzw. frenetyzm romantyczny.
strona: - 1 - - 2 -