Jesteś w: W pustyni i w puszczy

Opis krajobrazów z powieści „W pustyni i w puszczy”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Przygody Stasia i Nel rozgrywają się na tle przepięknych, egzotycznych afrykańskich krajobrazów. Sienkiewicz, który podróżował po Afryce oddał je bardzo wiarygodnie. Poszczególne obrazy rozgrywają się głównie na pustyni (Sahara, Pustynia Libijska), a także w puszczy. Już sam Port Said i ujście do Kanału Sueskiego potrafi zachwycić, szczególnie gdy zbiorą się tam stada flamingów.

Dzieci przemierzają wiele obszarów klimatycznych. Najbardziej charakterystyczna jest pustynia z jej piaskami i wydmami. Pośród niej malowniczo położona jest oaza Medinet. Zachwycą szatą roślinną, skontrastowaną z otaczającymi ją piaskami. Zupełnie inna jest puszcza, do której niektórych fragmentów nie dotarł jeszcze nigdy biały człowiek. Możemy obserwować, jak wygląda step – równina pokryta trawą, a także sawanna – teren w strefie podzwrotnikowej, na której występują wysokie trawy, a także drzewa i krzewy. Widowiskowy jest wygasły wulkan Kilimandżaro. Przeżyć w takim miejscu mogą tylko odważni ludzie. . Ważnym elementem krajobrazu jest świat roślin i zwierząt. Przyroda wciąż otacza bohaterów. Na swej drodze spotykają dzikie zwierzęta, takie jak: lwy, słonie, małpy, krokodyle w Nilu czy mniejsze hieny i szakale oraz węże i skorpiony. Także drzewa są ważne – potrafią dać cień, jak dzikie figowce, czy udzielić schronienia, jak wielki baobab.

Oprócz tego Sienkiewicz zawarł wiele opisów zjawisk optycznych i meteorologicznych. Wśród nich najbardziej widowiskowa i niebezpieczna jest burza piaskowa, która zerwała się na pustyni. Zjawisko to przeraża, ale i fascynuje. Nie mniej spektakularne są fatamorgany (na pustyni, w gorący dzień dzieciom wydaje się, że na horyzoncie widzą Medinet), a także „śpiewające piaski” czy piorun kulisty.



  Dowiedz się więcej