Jesteś w:
Chłopi
Powieść Władysława Reymonta „Chłopi” zawiera opisy wielu obyczajów związanych z życiem polskich chłopów. Są to obyczaje przenoszone z pokolenia na pokolenie, świadczące o przywiązaniu do tradycji. Niektóre z nich wiążą się ze świętami w kościele katolickim.
Jednym z bogatszych opisów jest przedstawienie obyczajów i obrzędów związanych z zaślubinami. Poprzedzają je swaty. Po nich przychodzi dzień ślubu. W trakcie jego trwania odbywa się wiele rzeczy: przygotowanie izby weselnej, ścięcie włosów panny młodej / Jagna nie zgadza się na ścięcie warkoczy /, wprowadzenie weselników do domu panny młodej przez muzykantów i drużbów, przyprowadzenie pana młodego do domu panny młodej, błogosławieństwo od rodziców / tutaj błogosławieństwa udzieliła Dominikowa /, przejście weselnego orszaku do kościoła, uroczyste powitanie w domu, pierwszy taniec panny młodej, „przepijanie” pana młodego do gości, weselne zabawy, oczepiny, wkupywanie się panny młodej w łaski gospodyń, zbieranie na czepiec, przenosiny panny młodej do domu męża i powitanie panny młodej w nowym domu.
Mamy też w „Chłopach” opis obyczajów związanych ze świętami Bożego Narodzenia. Są to: przygotowania do świąt, robienie wypieków, roznoszenie opłatków, kolędnicy, wigilijna kolacja, pasterka.
Po nich jest kolejne święto: Wielkanoc. W obyczajach wielkanocnych Reymont opisuje malowanie pisanek, uroczystość poświęcenia ognia i wody, lany poniedziałek, chodzenie z kogucikiem.
Do obyczajów wiejskich należały również spotkania wieczorne przy pracach / kiszenie kapusty, darcie pierza, przędzenie wełny /.
Inne zwyczaje to: obrzędy związane z Dniem Zadusznym / „wypominki”, nieszpory, ustawianie beczek na żywność przy cmentarzu /, święcenie pól, zapusty, przygotowanie ołtarzy i procesja na Święto Bożego Ciała.
Obyczaje w „Chłopach” Reymonta
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimPowieść Władysława Reymonta „Chłopi” zawiera opisy wielu obyczajów związanych z życiem polskich chłopów. Są to obyczaje przenoszone z pokolenia na pokolenie, świadczące o przywiązaniu do tradycji. Niektóre z nich wiążą się ze świętami w kościele katolickim.
Jednym z bogatszych opisów jest przedstawienie obyczajów i obrzędów związanych z zaślubinami. Poprzedzają je swaty. Po nich przychodzi dzień ślubu. W trakcie jego trwania odbywa się wiele rzeczy: przygotowanie izby weselnej, ścięcie włosów panny młodej / Jagna nie zgadza się na ścięcie warkoczy /, wprowadzenie weselników do domu panny młodej przez muzykantów i drużbów, przyprowadzenie pana młodego do domu panny młodej, błogosławieństwo od rodziców / tutaj błogosławieństwa udzieliła Dominikowa /, przejście weselnego orszaku do kościoła, uroczyste powitanie w domu, pierwszy taniec panny młodej, „przepijanie” pana młodego do gości, weselne zabawy, oczepiny, wkupywanie się panny młodej w łaski gospodyń, zbieranie na czepiec, przenosiny panny młodej do domu męża i powitanie panny młodej w nowym domu.
Mamy też w „Chłopach” opis obyczajów związanych ze świętami Bożego Narodzenia. Są to: przygotowania do świąt, robienie wypieków, roznoszenie opłatków, kolędnicy, wigilijna kolacja, pasterka.
Po nich jest kolejne święto: Wielkanoc. W obyczajach wielkanocnych Reymont opisuje malowanie pisanek, uroczystość poświęcenia ognia i wody, lany poniedziałek, chodzenie z kogucikiem.
Do obyczajów wiejskich należały również spotkania wieczorne przy pracach / kiszenie kapusty, darcie pierza, przędzenie wełny /.
Inne zwyczaje to: obrzędy związane z Dniem Zadusznym / „wypominki”, nieszpory, ustawianie beczek na żywność przy cmentarzu /, święcenie pól, zapusty, przygotowanie ołtarzy i procesja na Święto Bożego Ciała.