Jesteś w:
Hobbit, czyli tam i z powrotem
Krasnoludy – były niższego niż ludzie wzrostu, nosili gęsty zarost. Niegdyś należały do potężnego rodu. Zamieszkiwały na południu, a następnie przeniosły się w okolice górnego biegu Bystrej Rzeki, aż po okolice Samotnej Góry, gdzie założyli miasto Dal. Zajmowały się wyrobem pięknych przedmiotów ze złota i szlachetnych kruszców. Ludzie przysyłali do nich na naukę dzieci, za co płacili żywnością, dlatego krasnoludy nie musiały uprawiać ziemi. Gdy smok Smaug połasił się na ich bogactwa przepędził ich z krainy i musieli wieść tułacze życie. W powieści dowiadujemy się, że stało się to za panowania dziadka Thorina – Thraina. Inne plemię, któremu przewodził Dain żyło na Żelaznych Wzgórzach, położonych na wschodzie.
Elfy – to smukłe, wysokie, piękne, bardzo zwinne istoty, które zamieszkiwały przede wszystkim lasy. Były wesołe, słynęły z pięknego śpiewu, chętnie przyjmowały gości. Wśród rozmaitych odmian elfów można wymienić elfy: leśne (łagodne, ale nieufne), wysokie (na Zachodzie), „lekkie”, podziemne i morskie.
Trolle - były olbrzymie, niektóre miały więcej niż jedną głowę. Cechował ich prymitywizm i głupota, żywiły się mięsem innych istot, najchętniej ludzkim. Najważniejszym dla nich było napełnienie brzuchów. Mieszkały w jaskiniach wśród skał, skąd po zachodzie słońca wyruszały na polowania. Jeśli zastał je świt, zamieniały się w skały.
Gobliny - gdy smok Smaug przepędził ludzi i krasnoludy rozmnożyły się w Górach Mglistych. Zamieszkiwały jaskinie, groty i podziemne tunele. Były wielkie, grube i potwornie brzydkie, miały płaskie stopy. Cechowała ich złośliwość, nie cierpiały krasnoludów, elfów i ludzi, lubiły znęcać się nad więźniami. Wspólnie z wargami walczyły przeciw krasnoludom, elfom i ludziom. Gobliny jednak nienawidzą słońca, w jego blasku kręci im się w głowie, a ich nogi się plączą.
Wargowie - były to istoty podobne do wilków, jednak większe i silniejsze od nich. Zamieszkiwali Skraj Pustkowia. Zawarły sojusz z goblinami i podobnie jak one były okrutne i krwiożercze. Brały udział w bitwie pięciu armii pod Samotną Górą.
Ludzie - zamieszkiwali miasto Esgaroth nad Długim Jeziorem, zajmowali się między innymi handlem. Do tego plemienia należał Bard, który celnym strzałem zabił Smauga.
Wśród innych postaci należy wymienić leśnych ludzi, których przedstawicielem jest potrafiący zmienić się w niedźwiedzia Beorn. W Mrocznej Puszczy żyją olbrzymie pająki. Przyjaźnie do wędrowców nastawione są wielkie orły, których wódz przyjaźnił się z Gandalfem.
Charakterystyka plemion w „Hobbicie”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimKrasnoludy – były niższego niż ludzie wzrostu, nosili gęsty zarost. Niegdyś należały do potężnego rodu. Zamieszkiwały na południu, a następnie przeniosły się w okolice górnego biegu Bystrej Rzeki, aż po okolice Samotnej Góry, gdzie założyli miasto Dal. Zajmowały się wyrobem pięknych przedmiotów ze złota i szlachetnych kruszców. Ludzie przysyłali do nich na naukę dzieci, za co płacili żywnością, dlatego krasnoludy nie musiały uprawiać ziemi. Gdy smok Smaug połasił się na ich bogactwa przepędził ich z krainy i musieli wieść tułacze życie. W powieści dowiadujemy się, że stało się to za panowania dziadka Thorina – Thraina. Inne plemię, któremu przewodził Dain żyło na Żelaznych Wzgórzach, położonych na wschodzie.
Elfy – to smukłe, wysokie, piękne, bardzo zwinne istoty, które zamieszkiwały przede wszystkim lasy. Były wesołe, słynęły z pięknego śpiewu, chętnie przyjmowały gości. Wśród rozmaitych odmian elfów można wymienić elfy: leśne (łagodne, ale nieufne), wysokie (na Zachodzie), „lekkie”, podziemne i morskie.
Trolle - były olbrzymie, niektóre miały więcej niż jedną głowę. Cechował ich prymitywizm i głupota, żywiły się mięsem innych istot, najchętniej ludzkim. Najważniejszym dla nich było napełnienie brzuchów. Mieszkały w jaskiniach wśród skał, skąd po zachodzie słońca wyruszały na polowania. Jeśli zastał je świt, zamieniały się w skały.
Gobliny - gdy smok Smaug przepędził ludzi i krasnoludy rozmnożyły się w Górach Mglistych. Zamieszkiwały jaskinie, groty i podziemne tunele. Były wielkie, grube i potwornie brzydkie, miały płaskie stopy. Cechowała ich złośliwość, nie cierpiały krasnoludów, elfów i ludzi, lubiły znęcać się nad więźniami. Wspólnie z wargami walczyły przeciw krasnoludom, elfom i ludziom. Gobliny jednak nienawidzą słońca, w jego blasku kręci im się w głowie, a ich nogi się plączą.
Wargowie - były to istoty podobne do wilków, jednak większe i silniejsze od nich. Zamieszkiwali Skraj Pustkowia. Zawarły sojusz z goblinami i podobnie jak one były okrutne i krwiożercze. Brały udział w bitwie pięciu armii pod Samotną Górą.
Ludzie - zamieszkiwali miasto Esgaroth nad Długim Jeziorem, zajmowali się między innymi handlem. Do tego plemienia należał Bard, który celnym strzałem zabił Smauga.
Wśród innych postaci należy wymienić leśnych ludzi, których przedstawicielem jest potrafiący zmienić się w niedźwiedzia Beorn. W Mrocznej Puszczy żyją olbrzymie pająki. Przyjaźnie do wędrowców nastawione są wielkie orły, których wódz przyjaźnił się z Gandalfem.