Jesteś w:
Hobbit, czyli tam i z powrotem
Bilbo Baggins, to tytułowy bohater powieści Tolkiena „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Podobnie jak inne hobbity lubił spokojne i wygodne życie w zaciszu swojej pięknie urządzonej nory. Jego zachowanie zmieniło się podczas dalekiej wyprawy do Samotnej Góry, podczas której musiał wykazać się odwagą i heroizmem.
Ojcem Bilba był powszechnie szanowany, także ze względu na swą zamożność Bungo Baggins. Wybudował on swą norę w pobliżu Pagórka, którą w dojrzałym wieku odziedziczył główny bohater (czyli w wieku około pięćdziesięciu lat). Matka Bilba - Belladonna Tuk to córka Starego Tuka, czyli głowy wszystkich hobbitów. Po niej Bilbo odziedziczył odrobinę dziwactwa, ponieważ członkowie jej rodu wyruszali jednak w dalekie wyprawy, co nie było przychylnie widziane wśród hobbitów.
Bilbo Baggins prowadził wygodne życie w swej przestronnej, zaopatrzonej w kilka spiżarni życie.
Był bardzo podobny do swojego solidnego i spokojnego ojca. Palił fajkę, był sympatyczny i gościnny. Lubił się także śmiać grubym basowym głosem. Podobnie jak inne hobbity Bilbo był niższy od krasnoluda i w przeciwieństwie do nich nie nosił zarostu. Dzięki owłosionym stopom potrafił bezszelestnie się poruszać, dlatego też nie nosił obuwia. Był także zwinny i w niebezpiecznych momentach potrafił szybko się kryć. Nie uprawiał też magii. Ubierał się w tradycyjne kolorowe ubrania hobbickie (głównie żółte i zielone).
Życie Bilba zmienia się diametralnie, gdy wyrusza wraz z Gandalfem i trzynastoma krasnoludami na niebezpieczną wyprawę do Samotnej Góry. Mimo początkowych oporów zgadza się wziąć udział w niebezpiecznej wyprawie jako „włamywacz”. Jego niewielki wzrost okazuje się atutem. Krasnoludy często wysyłają go na zwiady lub z niebezpiecznymi misjami (np. do wnętrza Samotnej Góry). Podczas wyprawy hobbit często wspomina o swym domu dając wyraz swej tęsknocie. Nie opuszcza jednak towarzyszy.
Istotną zmianę w jego życiu przynosi mu odnalezienie pierścienia. Dzięki możliwości stania się niewidzialnym Bilbo wielokrotnie ratuje siebie i towarzyszy z opałów (odważnie walczy z pająkami, a następnie dzięki fortelowi, który świadczy o jego sprycie, uwalnia krasnoludy z niewoli u Króla Elfów. O jego odwadze świadczy także rozmowa ze smokiem Smaugiem.
Dzięki wrodzonej sprawiedliwości, lojalności i pogodnemu usposobieni zjednuje sobie inne postaci. Mimo że wykrada Arcyklejnot Thorina ostatecznie zyskuje jego wielkie uznanie. Nie jest także łasy na skarby, gdyż podczas wyprawy przekonuje się, ze o wiele cenniejsze są przyjaźń, i pokój między różnymi ludami. Do domu zabiera niewielką część przynależnych mu klejnotów i kosztowności, które następnie przekazuje swym kuzynom.
Po powrocie do Hobbitonu Bilbo zajmuje się spisywaniem pamiętników i układaniem wierszy. Często też odwiedza elfy mieszkające w Rivendell, ciesząc się ich sympatią. Bilbo Baggins to postać, której nie sposób nie lubić. Mimo swej niewielkiej postaci wykazuje się olbrzymią odwagą i hartem duch. Dodatkowo ma do siebie dystans i jest pogodnie nastawiony do życia.
Bilbo Baggins – charakterystyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimBilbo Baggins, to tytułowy bohater powieści Tolkiena „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Podobnie jak inne hobbity lubił spokojne i wygodne życie w zaciszu swojej pięknie urządzonej nory. Jego zachowanie zmieniło się podczas dalekiej wyprawy do Samotnej Góry, podczas której musiał wykazać się odwagą i heroizmem.
Ojcem Bilba był powszechnie szanowany, także ze względu na swą zamożność Bungo Baggins. Wybudował on swą norę w pobliżu Pagórka, którą w dojrzałym wieku odziedziczył główny bohater (czyli w wieku około pięćdziesięciu lat). Matka Bilba - Belladonna Tuk to córka Starego Tuka, czyli głowy wszystkich hobbitów. Po niej Bilbo odziedziczył odrobinę dziwactwa, ponieważ członkowie jej rodu wyruszali jednak w dalekie wyprawy, co nie było przychylnie widziane wśród hobbitów.
Bilbo Baggins prowadził wygodne życie w swej przestronnej, zaopatrzonej w kilka spiżarni życie.
Był bardzo podobny do swojego solidnego i spokojnego ojca. Palił fajkę, był sympatyczny i gościnny. Lubił się także śmiać grubym basowym głosem. Podobnie jak inne hobbity Bilbo był niższy od krasnoluda i w przeciwieństwie do nich nie nosił zarostu. Dzięki owłosionym stopom potrafił bezszelestnie się poruszać, dlatego też nie nosił obuwia. Był także zwinny i w niebezpiecznych momentach potrafił szybko się kryć. Nie uprawiał też magii. Ubierał się w tradycyjne kolorowe ubrania hobbickie (głównie żółte i zielone).
Życie Bilba zmienia się diametralnie, gdy wyrusza wraz z Gandalfem i trzynastoma krasnoludami na niebezpieczną wyprawę do Samotnej Góry. Mimo początkowych oporów zgadza się wziąć udział w niebezpiecznej wyprawie jako „włamywacz”. Jego niewielki wzrost okazuje się atutem. Krasnoludy często wysyłają go na zwiady lub z niebezpiecznymi misjami (np. do wnętrza Samotnej Góry). Podczas wyprawy hobbit często wspomina o swym domu dając wyraz swej tęsknocie. Nie opuszcza jednak towarzyszy.
Istotną zmianę w jego życiu przynosi mu odnalezienie pierścienia. Dzięki możliwości stania się niewidzialnym Bilbo wielokrotnie ratuje siebie i towarzyszy z opałów (odważnie walczy z pająkami, a następnie dzięki fortelowi, który świadczy o jego sprycie, uwalnia krasnoludy z niewoli u Króla Elfów. O jego odwadze świadczy także rozmowa ze smokiem Smaugiem.
Dzięki wrodzonej sprawiedliwości, lojalności i pogodnemu usposobieni zjednuje sobie inne postaci. Mimo że wykrada Arcyklejnot Thorina ostatecznie zyskuje jego wielkie uznanie. Nie jest także łasy na skarby, gdyż podczas wyprawy przekonuje się, ze o wiele cenniejsze są przyjaźń, i pokój między różnymi ludami. Do domu zabiera niewielką część przynależnych mu klejnotów i kosztowności, które następnie przekazuje swym kuzynom.
Po powrocie do Hobbitonu Bilbo zajmuje się spisywaniem pamiętników i układaniem wierszy. Często też odwiedza elfy mieszkające w Rivendell, ciesząc się ich sympatią. Bilbo Baggins to postać, której nie sposób nie lubić. Mimo swej niewielkiej postaci wykazuje się olbrzymią odwagą i hartem duch. Dodatkowo ma do siebie dystans i jest pogodnie nastawiony do życia.