Jesteś w:
Mendel Gdański
Mendel Gdański - tytułowy bohater noweli Konopnickiej, stary Żyd mieszkający od urodzenia w Warszawie. Ma sześćdziesiąt siedem lat, a od dwudziestu siedmiu prowadzi zakład introligatorski na jednej z warszawskich ulic. Wychowuje dziesięcioletniego wnuka, którego osierociła przedwcześnie zmarła córka. W swej pracy kieruje się uczciwością. Kocha miasto, w którym żyje do momentu brutalnego pogromu zainspirowanego na fali antysemityzmu.
Jakub Gdański - dziesięcioletni wnuk Mendla Gdańskiego. Jego matka – Lija – zmarła przedwcześnie, dlatego jego wychowaniem zajął się dziadek. Uczęszcza do polskiego gimnazjum, zaś od starego Mendla czerpie wiedzę o świecie i żydowskich obyczajach. W nauce jest pilny, a odrabianie lekcji po szkole zajmuje mu większość popołudnia. Jest delikatnym i wrażliwym dzieckiem, nie rozumie nietolerancji i ataków na ludność pochodzenia żydowskiego. Przez rozszalały tłum podczas pogromu zostaje raniony kamieniem.
Zegarmistrz – starszy sąsiad Mendla prowadzący zakład naprzeciw warsztatu introligatorskiego. Miał płaską twarz z szerokim, mięsistym nosem i tłustym podbródkiem. Ubierał się popielaty hawelok (luźny płaszcz bez rękawów). Uważał, że Żydzi pozostaną zawsze Żydami, więc są obcym żywiołem. Poza tym są pazerni na pieniądze i „lęgną się jak szarańcza”. Czuł się lepszym człowiekiem i obywatelem niż Mendel.
Student – zamieszkiwał w kamienicy Mendla w facjacie (w pokoju na strychu). Miał ospowatą, pociągłą i czarną twarz, małe, bure oczy i bardzo długie chude nogi, niczym cyrkiel. Zachowanie bezrozumnego antysemickiego tłumu wzbudzało w nim gniew. Staną w obronie Mendla i jego wnuka, zasłonił swoim ciałem okno introligatora, a wówczas wyglądał niczym Apollo. Po ataku na Mendla i jego wnuka siedział przy łóżku malca czując gniew, wstyd i wzgardę.
Stary archiwista, dependent pana mecenasa, radczyni, proboszcz – klienci zakładu introligatorskiego.
Powroźniczka, stróżka, straganiarka – sąsiadki Mendla, które szanowały starego introligatora, pragnęły go ustrzec przed atakiem antysemickiego tłumu.
„Mendel Gdański” – bohaterowie
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMendel Gdański - tytułowy bohater noweli Konopnickiej, stary Żyd mieszkający od urodzenia w Warszawie. Ma sześćdziesiąt siedem lat, a od dwudziestu siedmiu prowadzi zakład introligatorski na jednej z warszawskich ulic. Wychowuje dziesięcioletniego wnuka, którego osierociła przedwcześnie zmarła córka. W swej pracy kieruje się uczciwością. Kocha miasto, w którym żyje do momentu brutalnego pogromu zainspirowanego na fali antysemityzmu.
Jakub Gdański - dziesięcioletni wnuk Mendla Gdańskiego. Jego matka – Lija – zmarła przedwcześnie, dlatego jego wychowaniem zajął się dziadek. Uczęszcza do polskiego gimnazjum, zaś od starego Mendla czerpie wiedzę o świecie i żydowskich obyczajach. W nauce jest pilny, a odrabianie lekcji po szkole zajmuje mu większość popołudnia. Jest delikatnym i wrażliwym dzieckiem, nie rozumie nietolerancji i ataków na ludność pochodzenia żydowskiego. Przez rozszalały tłum podczas pogromu zostaje raniony kamieniem.
Zegarmistrz – starszy sąsiad Mendla prowadzący zakład naprzeciw warsztatu introligatorskiego. Miał płaską twarz z szerokim, mięsistym nosem i tłustym podbródkiem. Ubierał się popielaty hawelok (luźny płaszcz bez rękawów). Uważał, że Żydzi pozostaną zawsze Żydami, więc są obcym żywiołem. Poza tym są pazerni na pieniądze i „lęgną się jak szarańcza”. Czuł się lepszym człowiekiem i obywatelem niż Mendel.
Student – zamieszkiwał w kamienicy Mendla w facjacie (w pokoju na strychu). Miał ospowatą, pociągłą i czarną twarz, małe, bure oczy i bardzo długie chude nogi, niczym cyrkiel. Zachowanie bezrozumnego antysemickiego tłumu wzbudzało w nim gniew. Staną w obronie Mendla i jego wnuka, zasłonił swoim ciałem okno introligatora, a wówczas wyglądał niczym Apollo. Po ataku na Mendla i jego wnuka siedział przy łóżku malca czując gniew, wstyd i wzgardę.
Stary archiwista, dependent pana mecenasa, radczyni, proboszcz – klienci zakładu introligatorskiego.
Powroźniczka, stróżka, straganiarka – sąsiadki Mendla, które szanowały starego introligatora, pragnęły go ustrzec przed atakiem antysemickiego tłumu.