Jesteś w:
Król Edyp
Pierwsze teatry powstały w Grecji i wywodziły się z obrzędów religijnych ku czci boga Dionizosa. Sztuki wystawiano na placu zwanym orchestra wytyczonym u stóp wzgórza. Widzowie siedzieli na zboczu wzgórza, na ziemi. Z czasem ustalono, że orchestra ma kształt koła i ustawiono na wzgórzu drewniane ławki. W ten sposób powstała widownia czyli theatron w kształcie dużego wycinka koła / większego od półkola /.
W Atenach po katastrofie, gdy zawaliły się drewniane ławki teatr przeniesiono w okolice świątyni Dionizosa, na południowy stok akropolis. Wybudowano też naprzeciwko theatronu przy orchestrze budynek, w którym aktorzy mogli zmieniać kostiumy. Nazwano go skene. Budynek szybko zaczął służyć jako dekoracja. W środku budynku umieszczono troje drzwi, przez które wchodzili aktorzy. Przyjęło się, że drzwi środkowe służą do wychodzenia głównym postaciom. Gdy aktorów przybyło, przenieśli się oni swoją grę z orchestry na proskenion.
W okresie klasycznym, około 425 r. p. n. e. zaczęto w Atenach budowę teatru kamiennego. Trwała ona do roku 338 p. n. e. Amfiteatr, który powstał mógł pomieścić do 30 000 widzów. Kształt architektoniczny budowli zmienił się. Skene przybrała formę prostokątnej budowli z dwoma wąskimi skrzydłami obejmującymi proskenion. Powstały dzięki temu między skrzydłami a widownią przejścia zwane paradosami. Wchodził nimi chór. Dekorację stanowiły obrazy, tzw. pinakes zawieszane na ścianach skene. Na zewnątrz teatru postawiono portyk, pod którym widzowie mogli skryć się przed deszczem.
Teatr Dionizosa w Atenach stał się wzorem dla innych teatrów w Grecji. W okresie hellenistycznym zmieniono nieco proporcje teatru i dodano dekoracje / trójkątne graniastosłupy z wymalowanymi obrazami – periakty /. W czasach późniejszych teatry greckie były wzorem do budowy teatrów rzymskich.
Kształt teatru miał wpływ na kształt tekstów dramatycznych. Musiały one być przystosowane do możliwości technicznych teatru. W teatrze greckim aktorami mogli być wyłącznie mężczyźni, którzy grywali również postacie kobiece.
Teatr antyczny - charakterystyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimPierwsze teatry powstały w Grecji i wywodziły się z obrzędów religijnych ku czci boga Dionizosa. Sztuki wystawiano na placu zwanym orchestra wytyczonym u stóp wzgórza. Widzowie siedzieli na zboczu wzgórza, na ziemi. Z czasem ustalono, że orchestra ma kształt koła i ustawiono na wzgórzu drewniane ławki. W ten sposób powstała widownia czyli theatron w kształcie dużego wycinka koła / większego od półkola /.
W Atenach po katastrofie, gdy zawaliły się drewniane ławki teatr przeniesiono w okolice świątyni Dionizosa, na południowy stok akropolis. Wybudowano też naprzeciwko theatronu przy orchestrze budynek, w którym aktorzy mogli zmieniać kostiumy. Nazwano go skene. Budynek szybko zaczął służyć jako dekoracja. W środku budynku umieszczono troje drzwi, przez które wchodzili aktorzy. Przyjęło się, że drzwi środkowe służą do wychodzenia głównym postaciom. Gdy aktorów przybyło, przenieśli się oni swoją grę z orchestry na proskenion.
W okresie klasycznym, około 425 r. p. n. e. zaczęto w Atenach budowę teatru kamiennego. Trwała ona do roku 338 p. n. e. Amfiteatr, który powstał mógł pomieścić do 30 000 widzów. Kształt architektoniczny budowli zmienił się. Skene przybrała formę prostokątnej budowli z dwoma wąskimi skrzydłami obejmującymi proskenion. Powstały dzięki temu między skrzydłami a widownią przejścia zwane paradosami. Wchodził nimi chór. Dekorację stanowiły obrazy, tzw. pinakes zawieszane na ścianach skene. Na zewnątrz teatru postawiono portyk, pod którym widzowie mogli skryć się przed deszczem.
Teatr Dionizosa w Atenach stał się wzorem dla innych teatrów w Grecji. W okresie hellenistycznym zmieniono nieco proporcje teatru i dodano dekoracje / trójkątne graniastosłupy z wymalowanymi obrazami – periakty /. W czasach późniejszych teatry greckie były wzorem do budowy teatrów rzymskich.
Kształt teatru miał wpływ na kształt tekstów dramatycznych. Musiały one być przystosowane do możliwości technicznych teatru. W teatrze greckim aktorami mogli być wyłącznie mężczyźni, którzy grywali również postacie kobiece.