Jesteś w:
Król Edyp
Starożytna Grecja miała trzech wybitnych tragików – Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa.
Twórczość Sofoklesa przypada na okres pomiędzy twórczością Ajschylosa a życiem Eurypidesa. W zawodach dionizyjskich Sofokles rywalizował ze sławnym i powszechnie szanowanym Ajschylosem. Pokonał go aż 13 razy.
Był autorem wielu tragedii i dramatów satyrowych. Do naszych czasów przetrwało zaledwie 7 sztuk - „Antygona”, „Król Edyp”, „Elektra”, „Filoktet”, „Trachinki”, „Edyp w Kolonie”. Jego twórczość odznacza się patriotyzmem, konserwatyzmem, tradycyjnością, religijnością, fatalizmem i pesymizmem.
Życiorys
Data urodzenia Sofoklesa jest sporna. Prawdopodobnie był to przełom lat 497/496 p. n. e. Urodził się w Kolonos, które obecnie jest przedmieściem Aten. Żył długo, bo 90 lat. Zmarł w Atenach w
406 r. p. n. e.
Jego ojcem był Sofillos – właściciel manufaktury wytwarzającej broń. Pracowali tam niewolnicy.
Sofoklesa wychowywano według zasady kalokagatia, co oznaczało harmonijne łączenie zalet ducha z zaletami ciała. Uczył się muzyki, tańca, gimnastyki i poznawał twórczość znakomitych poetów. Do zawodów dionizyjskich stanął pierwszy raz w wieku 28 lat i od razu otrzymał pierwszą nagrodę. Oprócz tego był również aktorem.
Sofokles nie przejawiał zbyt dużego zainteresowania sprawami polityki lecz mimo tego pełnił różne stanowiska publiczne w administracji ateńskiej / strateg, skarbnik /. Jako strateg uczestniczył w tłumieniu buntu na Samos w 440 r. p. n. e. Był również wybrany na kapłana kultu Asklepiosa, który wprowadzono jako nowy kult publiczny.
W teatrze stał się jego reformatorem. Zerwał z konwencją trylogii tragediowej. Każdą tragedię traktował jako zamkniętą całość. Wprowadził na scenę trzeciego aktora i bardzo często korzystał z takiego rozwiązania. Zwiększył liczebność chóru z 12 do 15 osób, co pozwolił wyeksponować rolę koryfeusza. Chór przekształcił się w widza i komentatora w sztuce. Sofokles wprowadził też monolog, który ułatwił postaciom wyrażanie swoich myśli.
Sofokles – notatka szkolna
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimStarożytna Grecja miała trzech wybitnych tragików – Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa.
Twórczość Sofoklesa przypada na okres pomiędzy twórczością Ajschylosa a życiem Eurypidesa. W zawodach dionizyjskich Sofokles rywalizował ze sławnym i powszechnie szanowanym Ajschylosem. Pokonał go aż 13 razy.
Był autorem wielu tragedii i dramatów satyrowych. Do naszych czasów przetrwało zaledwie 7 sztuk - „Antygona”, „Król Edyp”, „Elektra”, „Filoktet”, „Trachinki”, „Edyp w Kolonie”. Jego twórczość odznacza się patriotyzmem, konserwatyzmem, tradycyjnością, religijnością, fatalizmem i pesymizmem.
Życiorys
Data urodzenia Sofoklesa jest sporna. Prawdopodobnie był to przełom lat 497/496 p. n. e. Urodził się w Kolonos, które obecnie jest przedmieściem Aten. Żył długo, bo 90 lat. Zmarł w Atenach w
406 r. p. n. e.
Jego ojcem był Sofillos – właściciel manufaktury wytwarzającej broń. Pracowali tam niewolnicy.
Sofoklesa wychowywano według zasady kalokagatia, co oznaczało harmonijne łączenie zalet ducha z zaletami ciała. Uczył się muzyki, tańca, gimnastyki i poznawał twórczość znakomitych poetów. Do zawodów dionizyjskich stanął pierwszy raz w wieku 28 lat i od razu otrzymał pierwszą nagrodę. Oprócz tego był również aktorem.
Sofokles nie przejawiał zbyt dużego zainteresowania sprawami polityki lecz mimo tego pełnił różne stanowiska publiczne w administracji ateńskiej / strateg, skarbnik /. Jako strateg uczestniczył w tłumieniu buntu na Samos w 440 r. p. n. e. Był również wybrany na kapłana kultu Asklepiosa, który wprowadzono jako nowy kult publiczny.
W teatrze stał się jego reformatorem. Zerwał z konwencją trylogii tragediowej. Każdą tragedię traktował jako zamkniętą całość. Wprowadził na scenę trzeciego aktora i bardzo często korzystał z takiego rozwiązania. Zwiększył liczebność chóru z 12 do 15 osób, co pozwolił wyeksponować rolę koryfeusza. Chór przekształcił się w widza i komentatora w sztuce. Sofokles wprowadził też monolog, który ułatwił postaciom wyrażanie swoich myśli.