Jesteś w:
Ten obcy
Książka Ireny Jurgielewiczowej „Ten obcy” to opowieść o przyjaźni, miłości, rodzinie. Napisana przed przeszło pięćdziesięcioma laty, nie straciła nic w oczach młodych ludzi z aktualności problemów, o których mówi. Jest to powieść, której czas mógłby się znajdować w czasach nam współczesnych. Choć wiele się od czasu powstania książki zmieniło, zmienił się ustrój polityczny, zmieniły się zabawki, mamy swoje komórki, komputery, jednak problemy egzystencjalne i sposób ich rozwiązywania są bardzo podobne. Jest to powieść, która zmusza do myślenia. Wzruszające przygody Zenka Wojcika sprawiają, ze każdy zatrzyma się na chwilę i zastanowi się nad podstawowymi wartościami, które powinny być ważne dla każdego młodego człowieka. Przyjaźń, rodzina, miłość do drugiego człowieka, a także umiejętność poświęcenia się dla innego, to coś co powinno determinować nasze życie.
Zenek jest czołową postacią tej powieści. Jest to młody człowiek, ale już doświadczony przez życie – pochodzi z niepełnej rodziny, ojciec alkoholik znęcał się nad nim. To obraz, który jest znany niestety również z niektórych naszych rodzin. Zenek nie poddaje się, ucieka z domu, by znaleźć swojego wujka i wraz z nim rozpocząć nowe lepsze życie. Kiedy Zenek pojawia się na wyspie pośród czwórki przyjaciół, diametralnie zmienia ich życie. Po pierwsze pokazuje im, że mają szczęście, gdyż mają kochających rodziców. Po drugie sprawiają, że zaczynają myśleć altruistycznie, pomagają mu, choć tak naprawdę on sam nie chce od nich żadnej pomocy.
Trudno nie zauważyć, że powieść Ireny Jurgielewiczowej „Ten obcy” ma wiele cech powieści psychologicznej, ale jest to przede wszystkim doskonała książka o młodzieży i przeznaczona dla młodego czytelnika. Wartka akcja pełna niespodziewanych zwrotów sprawia, ze czyta się ją z przyjemnością. Z chęcią przewraca się kolejne kartki książki, poznając świat bohaterów, świat ich emocji. Najważniejsze jest jednak to, że książka nie tylko bawi, ale również uczy, że najważniejsze jest umiejętność dostrzeżenia człowieka w drugim człowieku, znalezienia w sobie empatii, by mu pomóc, sprawienia, że poczuje się ważny i zacznie się uśmiechać.
„Ten obcy” – recenzja powieści
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimKsiążka Ireny Jurgielewiczowej „Ten obcy” to opowieść o przyjaźni, miłości, rodzinie. Napisana przed przeszło pięćdziesięcioma laty, nie straciła nic w oczach młodych ludzi z aktualności problemów, o których mówi. Jest to powieść, której czas mógłby się znajdować w czasach nam współczesnych. Choć wiele się od czasu powstania książki zmieniło, zmienił się ustrój polityczny, zmieniły się zabawki, mamy swoje komórki, komputery, jednak problemy egzystencjalne i sposób ich rozwiązywania są bardzo podobne. Jest to powieść, która zmusza do myślenia. Wzruszające przygody Zenka Wojcika sprawiają, ze każdy zatrzyma się na chwilę i zastanowi się nad podstawowymi wartościami, które powinny być ważne dla każdego młodego człowieka. Przyjaźń, rodzina, miłość do drugiego człowieka, a także umiejętność poświęcenia się dla innego, to coś co powinno determinować nasze życie.
Zenek jest czołową postacią tej powieści. Jest to młody człowiek, ale już doświadczony przez życie – pochodzi z niepełnej rodziny, ojciec alkoholik znęcał się nad nim. To obraz, który jest znany niestety również z niektórych naszych rodzin. Zenek nie poddaje się, ucieka z domu, by znaleźć swojego wujka i wraz z nim rozpocząć nowe lepsze życie. Kiedy Zenek pojawia się na wyspie pośród czwórki przyjaciół, diametralnie zmienia ich życie. Po pierwsze pokazuje im, że mają szczęście, gdyż mają kochających rodziców. Po drugie sprawiają, że zaczynają myśleć altruistycznie, pomagają mu, choć tak naprawdę on sam nie chce od nich żadnej pomocy.
Trudno nie zauważyć, że powieść Ireny Jurgielewiczowej „Ten obcy” ma wiele cech powieści psychologicznej, ale jest to przede wszystkim doskonała książka o młodzieży i przeznaczona dla młodego czytelnika. Wartka akcja pełna niespodziewanych zwrotów sprawia, ze czyta się ją z przyjemnością. Z chęcią przewraca się kolejne kartki książki, poznając świat bohaterów, świat ich emocji. Najważniejsze jest jednak to, że książka nie tylko bawi, ale również uczy, że najważniejsze jest umiejętność dostrzeżenia człowieka w drugim człowieku, znalezienia w sobie empatii, by mu pomóc, sprawienia, że poczuje się ważny i zacznie się uśmiechać.