Jesteś w:
Ten obcy
„Ten obcy” Ireny Jurgielewiczowej to wielowątkowa powieść o problemach dojrzewających młodych ludzi. Jest to powieść, która nosi znamiona utworu psychologicznego, gdyż jej treść dotyka problemów moralnych. Czytelnik poznaje losy grupy młodych ludzi, pomiędzy którymi rodzi się przyjaźń, jest świadkiem, jak pomiędzy dwojgiem bohaterów - Ulą Zalewską oraz Zenkiem Wójcikiem rodzi się nieśmiało młodzieńcza miłość. W końcu może być świadkiem wędrówki Zenka Wójcika, który uciekł z domu w poszukiwaniu swojego wujka Antoniego Janicy, by razem z nim stworzyć rodzinny dom.
Irena Jurgielewiczowa pragnie pokazać młodemu czytelnikowi, że są pewne wartości w życiu człowieka, które będą istotne niezależnie czy jest się człowiekiem młodym, czy też starszym, a także niezależnie od tego w jakich czasach się żyje. Pojawienie się na wyspie nowego człowieka – Zenka Wójcika sprawiła, że dzieci poczuły potrzebę opieki nad kimś, kto potrzebuje pomocy, oferowali mu coś cennego - przyjaźń. Przyjaźń jak pokazuje autorka jest wspaniała, bo jest bezinteresowna. Dzięki tej przyjaźni można pokonać wszelkie przeciwności jakie można spotkać na swojej drodze życia. Irena Jurgielewiczowa na kartach swojej powieści zmusza młodych czytelników do oceny moralnej postępowania bohaterów powieści. Każe się zastanawiać, czy faktycznie cel może uświęcić środki, jakimi się posłużymy w celu jego realizacji?
Czytelnik musi sobie również odpowiedzieć na pytanie, jaka jest różnica pomiędzy kłamstwem i zachowaniem tajemnicy. Z jednej strony dzieci pomagają swojemu nowemu przyjacielowi, ale robiąc to dokonują kradzieży pożywienia z domu. Ponadto obietnica dochowania tajemnicy, powoduje że Pestka traci zaufanie swojej matki. Postać Zenka jest pełna sprzeczności. Z jednej strony jest zdolny do bohaterskich czynów – kiedy ratuje dziecko pozostawione w bryczce, a z drugiej strony można zaobserwować, jak dokonuje kradzieży jabłek, pieniędzy. Nie można przecież usprawiedliwiać tych kradzieży głodem, gdyż mógł na te rzeczy zapracować. Sam Zenek w końcu pod wpływem postępowania Uli i przyjaciół rozumie swój błąd i zatrudnia się przy pracach polowych.
Ważnym problemem, który został poruszany na kartach książki są losy dzieci z niepełnych rodzin. Zarówno Zenek jak i Ula są wychowywani właśnie w takich rodzinach. Fakt ten ma wpływ na ich zachowanie. Oboje są nieufni wobec dorosłych, a także wobec rówieśników. Jednocześnie pragną z całych sił mieć normalne stosunki z dorosłymi, mieć normalną rodzinę. Ula w kontaktach z ojcem buduje mur, który jednak wali się, kiedy szczerze zaczyna rozmawiać z tatą. Zenek ucieka od swojego ojca alkoholika, który się nad nim znęca, ale tylko po to, by stworzyć rodzinę ze swym wujkiem. Autorka pragnie przekazać, że normalnie funkcjonująca rodzina jest ważnym elementem życia i rozwoju dziecka. Pokazuje również, że dorosły nie jest taki zły, jak często myślą dzieci, że w każdej chwili może służyć dziecku pomocą i radą.
„Ten obcy” – problematyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„Ten obcy” Ireny Jurgielewiczowej to wielowątkowa powieść o problemach dojrzewających młodych ludzi. Jest to powieść, która nosi znamiona utworu psychologicznego, gdyż jej treść dotyka problemów moralnych. Czytelnik poznaje losy grupy młodych ludzi, pomiędzy którymi rodzi się przyjaźń, jest świadkiem, jak pomiędzy dwojgiem bohaterów - Ulą Zalewską oraz Zenkiem Wójcikiem rodzi się nieśmiało młodzieńcza miłość. W końcu może być świadkiem wędrówki Zenka Wójcika, który uciekł z domu w poszukiwaniu swojego wujka Antoniego Janicy, by razem z nim stworzyć rodzinny dom.
Irena Jurgielewiczowa pragnie pokazać młodemu czytelnikowi, że są pewne wartości w życiu człowieka, które będą istotne niezależnie czy jest się człowiekiem młodym, czy też starszym, a także niezależnie od tego w jakich czasach się żyje. Pojawienie się na wyspie nowego człowieka – Zenka Wójcika sprawiła, że dzieci poczuły potrzebę opieki nad kimś, kto potrzebuje pomocy, oferowali mu coś cennego - przyjaźń. Przyjaźń jak pokazuje autorka jest wspaniała, bo jest bezinteresowna. Dzięki tej przyjaźni można pokonać wszelkie przeciwności jakie można spotkać na swojej drodze życia. Irena Jurgielewiczowa na kartach swojej powieści zmusza młodych czytelników do oceny moralnej postępowania bohaterów powieści. Każe się zastanawiać, czy faktycznie cel może uświęcić środki, jakimi się posłużymy w celu jego realizacji?
Czytelnik musi sobie również odpowiedzieć na pytanie, jaka jest różnica pomiędzy kłamstwem i zachowaniem tajemnicy. Z jednej strony dzieci pomagają swojemu nowemu przyjacielowi, ale robiąc to dokonują kradzieży pożywienia z domu. Ponadto obietnica dochowania tajemnicy, powoduje że Pestka traci zaufanie swojej matki. Postać Zenka jest pełna sprzeczności. Z jednej strony jest zdolny do bohaterskich czynów – kiedy ratuje dziecko pozostawione w bryczce, a z drugiej strony można zaobserwować, jak dokonuje kradzieży jabłek, pieniędzy. Nie można przecież usprawiedliwiać tych kradzieży głodem, gdyż mógł na te rzeczy zapracować. Sam Zenek w końcu pod wpływem postępowania Uli i przyjaciół rozumie swój błąd i zatrudnia się przy pracach polowych.
Ważnym problemem, który został poruszany na kartach książki są losy dzieci z niepełnych rodzin. Zarówno Zenek jak i Ula są wychowywani właśnie w takich rodzinach. Fakt ten ma wpływ na ich zachowanie. Oboje są nieufni wobec dorosłych, a także wobec rówieśników. Jednocześnie pragną z całych sił mieć normalne stosunki z dorosłymi, mieć normalną rodzinę. Ula w kontaktach z ojcem buduje mur, który jednak wali się, kiedy szczerze zaczyna rozmawiać z tatą. Zenek ucieka od swojego ojca alkoholika, który się nad nim znęca, ale tylko po to, by stworzyć rodzinę ze swym wujkiem. Autorka pragnie przekazać, że normalnie funkcjonująca rodzina jest ważnym elementem życia i rozwoju dziecka. Pokazuje również, że dorosły nie jest taki zły, jak często myślą dzieci, że w każdej chwili może służyć dziecku pomocą i radą.