Jesteś w:
Potop
Aleksandra Billewiczówna była wnuczką Herakliusza Billewicza, panną młodą i niezwykle urodziwą. Miała włosy koloru blond i łagodne rysy twarzy. Potrafiła być opanowana, skromna i poważna. Jej dziadek w testamencie polecił jej poślubić Andrzeja Kmicica, lecz gdyby ten się jej nie spodobał mogła wstąpić do klasztoru.
Oleńkę poznajemy jako postać kierującą się w swoim życiu prawością, religijnością i sprawiedliwością.. Była wrażliwa na krzywdy innych ludzi, przyjęła pod swój dach pogorzelców ze spalonych przez Kmicica w Wołmontowicz. Potrafiła sprzeciwić się porywom serca i mimo uczucia jakie żywiła do Andrzeja nie mogła zgodzić się na prowadzenie przez niego hulaszczego trybu życia. Gdy dowiedziała się o jego zbrodniach najpierw ukryła go przed prześladowcami, a następnie wyrzuciła ze swego domu. Jest świadoma, że Kmicic musi przejść przemianę i czeka na nią cierpliwie odmawiając zamążpójścia najpierw Wołodyjowskiemu, „pierwszej szabli Rzeczypospolitej”, później księciu Bogusławowi. Pokazuje, że jest wierna swemu uczuci i nie stawia ponad nie ni sławy, ni majątku.
Panna Aleksandra kocha swą ojczyznę, dlatego najbardziej boli ją zdrada Kmicica i pozostanie wiernym Radziwiłłom. Grzech przeciw Polsce nie może zostać zmazany. Nieświadoma przemiany Kmicica-Babinicza, zapewniana przez innych o jego niecnych postępkach postanawia ostatecznie wstąpić do klasztoru. Jednak gdy na horyzoncie pojawia się jej ranny kochanek żarliwie modli się o jego zdrowie. Ostatecznie słyszy o jego pełnej rehabilitacji w upickim kościele. Uważa się za niegodną tak wielkiego bohatera narodowego. Nie może sobie wybaczyć, że uwierzyła ślepo w jego zdradę.
Aleksandra Billewiczówna to piękna i dumna panna, która budzi w ludziach przede wszystkim respekt i szacunek. Jest dumna, ale jest to duma, która daje jej siłę i pewność siebie, potrzebne do bronienia swoich racji. Tak dzieje się wtedy, gdy wygania bez udzielenia pomocy towarzyszy Kmicica.
Konieczność robienia tego, co słuszne jest podstawową zasadą, którą kieruje się w życiu Aleksandra Billewiczówna. Panna nienawidzi zdrajców. Jest wielką patriotką. Oleńka wielokrotnie zaskakuje mężczyzn ze swojego otoczenia roztropnością. Jedną z najbardziej widocznych cech Oleńki jest jej pobożność. Należy także zauważyć, że ta młoda kobieta potrafi zachowywać się jak nakazuje tego moralność, mimo że kocha Kmicica nie ulega swojemu sercu, gdy wie, że ukochany dopuścił się wielu zbrodni. Jest po prostu wzorem kobiety idealnej.
Aleksandra Billewiczówna – charakterystyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimAleksandra Billewiczówna – charakterystyka
Aleksandra Billewiczówna była wnuczką Herakliusza Billewicza, panną młodą i niezwykle urodziwą. Miała włosy koloru blond i łagodne rysy twarzy. Potrafiła być opanowana, skromna i poważna. Jej dziadek w testamencie polecił jej poślubić Andrzeja Kmicica, lecz gdyby ten się jej nie spodobał mogła wstąpić do klasztoru.
Oleńkę poznajemy jako postać kierującą się w swoim życiu prawością, religijnością i sprawiedliwością.. Była wrażliwa na krzywdy innych ludzi, przyjęła pod swój dach pogorzelców ze spalonych przez Kmicica w Wołmontowicz. Potrafiła sprzeciwić się porywom serca i mimo uczucia jakie żywiła do Andrzeja nie mogła zgodzić się na prowadzenie przez niego hulaszczego trybu życia. Gdy dowiedziała się o jego zbrodniach najpierw ukryła go przed prześladowcami, a następnie wyrzuciła ze swego domu. Jest świadoma, że Kmicic musi przejść przemianę i czeka na nią cierpliwie odmawiając zamążpójścia najpierw Wołodyjowskiemu, „pierwszej szabli Rzeczypospolitej”, później księciu Bogusławowi. Pokazuje, że jest wierna swemu uczuci i nie stawia ponad nie ni sławy, ni majątku.
Panna Aleksandra kocha swą ojczyznę, dlatego najbardziej boli ją zdrada Kmicica i pozostanie wiernym Radziwiłłom. Grzech przeciw Polsce nie może zostać zmazany. Nieświadoma przemiany Kmicica-Babinicza, zapewniana przez innych o jego niecnych postępkach postanawia ostatecznie wstąpić do klasztoru. Jednak gdy na horyzoncie pojawia się jej ranny kochanek żarliwie modli się o jego zdrowie. Ostatecznie słyszy o jego pełnej rehabilitacji w upickim kościele. Uważa się za niegodną tak wielkiego bohatera narodowego. Nie może sobie wybaczyć, że uwierzyła ślepo w jego zdradę.
Aleksandra Billewiczówna jako kobieta idealna
Aleksandra Billewiczówna to piękna i dumna panna, która budzi w ludziach przede wszystkim respekt i szacunek. Jest dumna, ale jest to duma, która daje jej siłę i pewność siebie, potrzebne do bronienia swoich racji. Tak dzieje się wtedy, gdy wygania bez udzielenia pomocy towarzyszy Kmicica.
Konieczność robienia tego, co słuszne jest podstawową zasadą, którą kieruje się w życiu Aleksandra Billewiczówna. Panna nienawidzi zdrajców. Jest wielką patriotką. Oleńka wielokrotnie zaskakuje mężczyzn ze swojego otoczenia roztropnością. Jedną z najbardziej widocznych cech Oleńki jest jej pobożność. Należy także zauważyć, że ta młoda kobieta potrafi zachowywać się jak nakazuje tego moralność, mimo że kocha Kmicica nie ulega swojemu sercu, gdy wie, że ukochany dopuścił się wielu zbrodni. Jest po prostu wzorem kobiety idealnej.