Jesteś w:
Potop
„Potop” jest środkową częścią cyklu trzech powieści historycznych Sienkiewicza, które umownie nazywa się „Trylogią”. Pierwsza część ukazywała się w latach 1883-1884 i nosiła tytuł „Ogniem i mieczem”, trzecia i ostatnia część to „Pan Wołodyjowski”, którego pisarz publikował także w odcinkach w latach 1887-1889. Trylogia przedstawia dzieje Polski od śmierci Władysława IV po bitwę Chocimską, tj. w latach 1648-73. Pierwsza część to dzieje wojny z Kozakami, druga najazd szwedzki, a trzecia – początek wojny z Turcją i pierwsze zwycięstwo Jana Sobieskiego.
Wszystkie części cyklu mają wiele wspólnych cech, ich konstrukcja oparta jest na tych samych schematach powieściowych – w każdym utworze w szeroko rozbudowane tło historyczne wplecione są losy postaci zarówno fikcyjnych jak i realnie żyjących w siedemnastowiecznej Polsce. Fabuła każdej z powieści opiera się na motywie miłości z przeszkodami. Pojawiają się tutaj klasyczne trójkąty:
W „Ogniem i mieczem” – Skrzetuski, Helena, Bohun
W „Potopie” – Kmicic, Oleńka i Bogusław Radziwiłł
W „Panu Wołodyjowskim” - Wołodyjowski, Basia, Azja
Bohaterowie dokonują nadludzkich wysiłków, i uczestniczą w serii przygód podróżniczo-wojennych.
Powieści te niosą to samo ideologiczne przesłanie, pisane są „ku pokrzepieniu serc”, podyktowane są wiarą w wartość narodu, który mimo doznanych klęsk potrafił stawić im czoło.
„Ogniem i mieczem”
Akcja powieści rozgrywa się podczas powstania ukraińskiego pod wodzą Bohdana Chmielnickiego. Jest on przedstawiony przez Sienkiewicza jako negatywny bohater, chociaż dla Ukraińców jest bohaterem narodowym, dla Polaków jest zdrajcą. Sienkiewicz był atakowany za nacjonalistyczne nastawienie do tej kwestii m. in. Przez Bolesława Prusa. Bohaterami wątku miłosnego jest trójka bohaterów. Piękna Helena Kurcewiczówna, polski szlachcic Jan Skrzetuski oraz Ukrainiec Bohun. Sienkiewicz zarysowuje w pierwszej części Trylogii wątki, które będzie realizował także i w „Potopie” oraz „Panu Wołodyjowskim”.
Idealnej miłości Skrzetuskiego i Heleny zagraża niebezpieczny i dziki Bohun.
Pojawia się motyw:
porwania – Bohun porywa Helenę
ucieczki - Zagłoba przeprowadza Helenę przez groźne tereny stepów ukraińskich
Zwieńczeniem losów bohaterów jest ślub zakochanych, w warstwie zaś historycznej decydujące znaczenie odegra obrona Zbaraża.
„Pan Wołodyjowski”
W ostatnim tomie Sienkiewicz przedstawia postać Wołodyjowskiego, mistrza szabli, który występuje we wszystkich częściach Trylogii. Tłem historycznym zdarzeń jest wojna z Turcją, a właściwie ten jej epizod, który kończy się klęską Kamieńca Podolskiego. Akcja dzieje się za panowania króla Michała Korbuta Wiśniowieckiego – od jego elekcji powieść się rozpoczyna. Jeśli chodzi o wątek miłosny to przebiega on dwuetapowo. Najpierw mamy do czynienia nie z miłosnym trójkątem, lecz „czworokątem”, w którego zaangażowani są: Wołodyjowski, Ketling, oraz Krzysia Drohojowska i Basia Jeziorkowska. Ta przysięga rękę Wołodyjowskiemu, ale potem zakochochuje się w Ketlingu. Sprawa wyjaśnia się dzięki Basi, która wyznaje miłość „małemu rycerzowi”, umożliwiając tym samym realizacje planów Krzysi i Ketlinga. Nie jest to jednak koniec miłosnych komplikacji. Do życia państwa Wołodyjowskich wkracza Azja Tuhajbejowicz. I znów pojawia się motyw porwania i ucieczki.
„Pan Wołodyjowski” kończy się szczególnie, gdyż na ostatnich jego stronicach czytamy o tragicznej scenie – obronie Kamienia Podolskiego. Bohaterowie, którzy przysięgli bronić twierdzy nawet za cenę śmierci dotrzymują słowa – giną. Niezwykle wzruszająca sceną jest pogrzeb Wołodyjowskiego – „kazanie księdza Kamieńskiego ma moce tyrtejskie i należy do najpiękniejszych fragmentów polskiej prozy”.
Pozostałe części "Potopu"
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„Potop” jest środkową częścią cyklu trzech powieści historycznych Sienkiewicza, które umownie nazywa się „Trylogią”. Pierwsza część ukazywała się w latach 1883-1884 i nosiła tytuł „Ogniem i mieczem”, trzecia i ostatnia część to „Pan Wołodyjowski”, którego pisarz publikował także w odcinkach w latach 1887-1889. Trylogia przedstawia dzieje Polski od śmierci Władysława IV po bitwę Chocimską, tj. w latach 1648-73. Pierwsza część to dzieje wojny z Kozakami, druga najazd szwedzki, a trzecia – początek wojny z Turcją i pierwsze zwycięstwo Jana Sobieskiego.
Wszystkie części cyklu mają wiele wspólnych cech, ich konstrukcja oparta jest na tych samych schematach powieściowych – w każdym utworze w szeroko rozbudowane tło historyczne wplecione są losy postaci zarówno fikcyjnych jak i realnie żyjących w siedemnastowiecznej Polsce. Fabuła każdej z powieści opiera się na motywie miłości z przeszkodami. Pojawiają się tutaj klasyczne trójkąty:
W „Ogniem i mieczem” – Skrzetuski, Helena, Bohun
W „Potopie” – Kmicic, Oleńka i Bogusław Radziwiłł
W „Panu Wołodyjowskim” - Wołodyjowski, Basia, Azja
Bohaterowie dokonują nadludzkich wysiłków, i uczestniczą w serii przygód podróżniczo-wojennych.
Powieści te niosą to samo ideologiczne przesłanie, pisane są „ku pokrzepieniu serc”, podyktowane są wiarą w wartość narodu, który mimo doznanych klęsk potrafił stawić im czoło.
„Ogniem i mieczem”
Akcja powieści rozgrywa się podczas powstania ukraińskiego pod wodzą Bohdana Chmielnickiego. Jest on przedstawiony przez Sienkiewicza jako negatywny bohater, chociaż dla Ukraińców jest bohaterem narodowym, dla Polaków jest zdrajcą. Sienkiewicz był atakowany za nacjonalistyczne nastawienie do tej kwestii m. in. Przez Bolesława Prusa. Bohaterami wątku miłosnego jest trójka bohaterów. Piękna Helena Kurcewiczówna, polski szlachcic Jan Skrzetuski oraz Ukrainiec Bohun. Sienkiewicz zarysowuje w pierwszej części Trylogii wątki, które będzie realizował także i w „Potopie” oraz „Panu Wołodyjowskim”.
Idealnej miłości Skrzetuskiego i Heleny zagraża niebezpieczny i dziki Bohun.
Pojawia się motyw:
porwania – Bohun porywa Helenę
ucieczki - Zagłoba przeprowadza Helenę przez groźne tereny stepów ukraińskich
Zwieńczeniem losów bohaterów jest ślub zakochanych, w warstwie zaś historycznej decydujące znaczenie odegra obrona Zbaraża.
„Pan Wołodyjowski”
W ostatnim tomie Sienkiewicz przedstawia postać Wołodyjowskiego, mistrza szabli, który występuje we wszystkich częściach Trylogii. Tłem historycznym zdarzeń jest wojna z Turcją, a właściwie ten jej epizod, który kończy się klęską Kamieńca Podolskiego. Akcja dzieje się za panowania króla Michała Korbuta Wiśniowieckiego – od jego elekcji powieść się rozpoczyna. Jeśli chodzi o wątek miłosny to przebiega on dwuetapowo. Najpierw mamy do czynienia nie z miłosnym trójkątem, lecz „czworokątem”, w którego zaangażowani są: Wołodyjowski, Ketling, oraz Krzysia Drohojowska i Basia Jeziorkowska. Ta przysięga rękę Wołodyjowskiemu, ale potem zakochochuje się w Ketlingu. Sprawa wyjaśnia się dzięki Basi, która wyznaje miłość „małemu rycerzowi”, umożliwiając tym samym realizacje planów Krzysi i Ketlinga. Nie jest to jednak koniec miłosnych komplikacji. Do życia państwa Wołodyjowskich wkracza Azja Tuhajbejowicz. I znów pojawia się motyw porwania i ucieczki.
„Pan Wołodyjowski” kończy się szczególnie, gdyż na ostatnich jego stronicach czytamy o tragicznej scenie – obronie Kamienia Podolskiego. Bohaterowie, którzy przysięgli bronić twierdzy nawet za cenę śmierci dotrzymują słowa – giną. Niezwykle wzruszająca sceną jest pogrzeb Wołodyjowskiego – „kazanie księdza Kamieńskiego ma moce tyrtejskie i należy do najpiękniejszych fragmentów polskiej prozy”.