Jesteś w:
Ten obcy
Dzieci pod wpływem Zenka udają się do sadu i kradną jabłka. Na następny dzień, Marian przywozi ze Strykowa wiadomość, że widziano chłopca podobnego do Zenka, który skradł pieniądze przekupce. Zarzucił kradzież Zenkowi, który nie zaprzecza i odchodzi z wyspy. Wieczorem jednak spotyka się z Ulą i wyznaje jej, że kradzieży dokonał z głodu, wyjaśnił również, że uciekł z domu, bo był bity przez ojca. Na drugi dzień Ula wyjaśnia powód kradzieży pieniędzy przez Zenka i postanawia zebrać pieniądze, by oddać je przekupce. Początkowo chce pożyczyć od ojca, ale ten odmawia, więc zatrudnia się przy zbiorze jabłek. Marian jest przekonany, że źle ocenił swojego przyjaciela i jedzie go szukać, by prosić go o powrót na wyspę. Zenek nie chce już wracać do Olszyn.
Po kilku dniach Julek na targu w Strzemienicach spotyka Zenka, który gra w karty z nieznajomymi wyrostkami. Początkowo Zenek nie chce słyszeć o powrocie na wyspę, jednak kiedy słyszy o tym, że Ula oddała pieniądze przekupce sprawia, że wkrótce się zjawia w Olszynie. Podejmuje pracę przy żniwach, by oddać Uli pieniądze. Jednak jeden z chłopców, których Zenek pobił ratując Dunaja doniósł na milicję, że Zenek jest na wyspie.
Przyjaciele postanawiają prosić dorosłych o pomoc. Początkowo Pestka prosi swoją matkę, jednak ta odmawia. Wówczas Ula zwraca się o pomoc do ojca i ten przekonuje Zenka, by zamieszkał u nich w domu. Jednocześnie przedstawia sytuację Zenka milicjantowi, który obiecuje odnaleźć jego wujka. Ojciec Uli znalazł Antoniego Janicę w Tczewie. Po rozmowie z ojcem Uli, wujek Zenka postanowił zaopiekować się swoim młodym krewnym. Przed wyjazdem do Tczewa Zenek daje Uli list, gdzie opisuje swoją historię oraz wyznaje jej miłość.
Zenek Wójcik to tytułowy bohater powieści Ireny Jurgielewiczowej. Jego losy nie są skomplikowane. Jego rodzina się rozpadła – matka zmarła, a ojciec, który go wychowywał nie podołał swoim obowiązkom, popadł w alkoholizm i znęcał się nad swoim synem. Zenek chciał mimo wszystko mieć dom rodzinny, dlatego uciekł od ojca i zaczął szukać swojego wujka. Nie było to łatwe, ponieważ nie wiedział, gdzie jego wujek się znajduje i czy tak naprawdę przyjmie go pod swój dach.
Zenek miał skomplikowaną osobowość. Z jednej strony był skryty i nieufny, drugiej strony dał się poznać również jako młodzieniec bardzo wrażliwy i ciepły. Ta osobowość oraz sytuacja w jakiej się znalazł sprawiła, że Zenek posunął się do złamania prawa – skradł pieniądze przekupce, czy też dokonał kradzieży jabłek w sadzie w Olszynie. Te wydarzenia sprawiają, że Zenka można ocenić negatywnie.
Jednak Zenek ma dwie osobowości. Druga osobowość sprawia, że Zenek jest zdolny do robienia dobrych rzeczy, a nawet do czynów bohaterskich. Widać to szczególnie w chwili, kiedy bez wahania rzuca się na pomoc małemu dziecku, pozostawionemu przez matkę na wozie, kiedy koń się spłoszył. Nie patrzał na to, że naraża się na niebezpieczeństwo, chciał tylko uratować brzdąca.
W pozytywnym świetle Zenka stawia również sprawa Dunaja. Dunaj to bezdomny pies, który kręcił się po wsi. Ekipa tolerowała psa, czasem dokarmiała go. Jednak nie wszyscy mieszkańcy wsi tak samo podchodzili do psa. Pewnego dnia dwóch wyrostków ze wsi zaczęło się znęcać nad psem rzucając w niego kamieniami, wówczas Zenek bez wahania rzucił się na nich w obronie psa. Nie zwracał uwagi na to, że przeciwnik był w przewadze, tylko chciał obronić bezbronną istotę.
Biorąc wszystko pod uwagę, można Zenka ocenić pozytywnie. Nie był chłopakiem o kryształowej osobowości. Popełniał wiele błędów, jednak błędy te były wynikiem sytuacji w jakiej się znalazł. Nie kradnie, bo jest zły, Zenek kradnie, bo jest głodny, a nie potrafi prosić o pomoc. Zenek jest dobrym człowiekiem, chętnym do pomocy i zdolnym do poświęceń. Doświadczenie jakie Zenek otrzymał od życia, sprawiło że nauczył się dawać sobie radę nawet w trudnych sytuacjach życiowych. Można powiedzieć nawet, że stał się przedwcześnie dorosłym, jednak pomogło mu to w wielu sytuacjach. Nie okazuje zbyt wiele emocji i nie jest wylewny, ale byłby na pewno bardzo dobrym przyjacielem dla wielu młodych ludzi.
strona: - 1 - - 2 -
Zenek Wójcik – charakterystyka, dzieje i osąd
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimDzieci pod wpływem Zenka udają się do sadu i kradną jabłka. Na następny dzień, Marian przywozi ze Strykowa wiadomość, że widziano chłopca podobnego do Zenka, który skradł pieniądze przekupce. Zarzucił kradzież Zenkowi, który nie zaprzecza i odchodzi z wyspy. Wieczorem jednak spotyka się z Ulą i wyznaje jej, że kradzieży dokonał z głodu, wyjaśnił również, że uciekł z domu, bo był bity przez ojca. Na drugi dzień Ula wyjaśnia powód kradzieży pieniędzy przez Zenka i postanawia zebrać pieniądze, by oddać je przekupce. Początkowo chce pożyczyć od ojca, ale ten odmawia, więc zatrudnia się przy zbiorze jabłek. Marian jest przekonany, że źle ocenił swojego przyjaciela i jedzie go szukać, by prosić go o powrót na wyspę. Zenek nie chce już wracać do Olszyn.
Po kilku dniach Julek na targu w Strzemienicach spotyka Zenka, który gra w karty z nieznajomymi wyrostkami. Początkowo Zenek nie chce słyszeć o powrocie na wyspę, jednak kiedy słyszy o tym, że Ula oddała pieniądze przekupce sprawia, że wkrótce się zjawia w Olszynie. Podejmuje pracę przy żniwach, by oddać Uli pieniądze. Jednak jeden z chłopców, których Zenek pobił ratując Dunaja doniósł na milicję, że Zenek jest na wyspie.
Przyjaciele postanawiają prosić dorosłych o pomoc. Początkowo Pestka prosi swoją matkę, jednak ta odmawia. Wówczas Ula zwraca się o pomoc do ojca i ten przekonuje Zenka, by zamieszkał u nich w domu. Jednocześnie przedstawia sytuację Zenka milicjantowi, który obiecuje odnaleźć jego wujka. Ojciec Uli znalazł Antoniego Janicę w Tczewie. Po rozmowie z ojcem Uli, wujek Zenka postanowił zaopiekować się swoim młodym krewnym. Przed wyjazdem do Tczewa Zenek daje Uli list, gdzie opisuje swoją historię oraz wyznaje jej miłość.
Sąd nad Zenkiem Wójcikiem
Zenek Wójcik to tytułowy bohater powieści Ireny Jurgielewiczowej. Jego losy nie są skomplikowane. Jego rodzina się rozpadła – matka zmarła, a ojciec, który go wychowywał nie podołał swoim obowiązkom, popadł w alkoholizm i znęcał się nad swoim synem. Zenek chciał mimo wszystko mieć dom rodzinny, dlatego uciekł od ojca i zaczął szukać swojego wujka. Nie było to łatwe, ponieważ nie wiedział, gdzie jego wujek się znajduje i czy tak naprawdę przyjmie go pod swój dach.
Zenek miał skomplikowaną osobowość. Z jednej strony był skryty i nieufny, drugiej strony dał się poznać również jako młodzieniec bardzo wrażliwy i ciepły. Ta osobowość oraz sytuacja w jakiej się znalazł sprawiła, że Zenek posunął się do złamania prawa – skradł pieniądze przekupce, czy też dokonał kradzieży jabłek w sadzie w Olszynie. Te wydarzenia sprawiają, że Zenka można ocenić negatywnie.
Jednak Zenek ma dwie osobowości. Druga osobowość sprawia, że Zenek jest zdolny do robienia dobrych rzeczy, a nawet do czynów bohaterskich. Widać to szczególnie w chwili, kiedy bez wahania rzuca się na pomoc małemu dziecku, pozostawionemu przez matkę na wozie, kiedy koń się spłoszył. Nie patrzał na to, że naraża się na niebezpieczeństwo, chciał tylko uratować brzdąca.
W pozytywnym świetle Zenka stawia również sprawa Dunaja. Dunaj to bezdomny pies, który kręcił się po wsi. Ekipa tolerowała psa, czasem dokarmiała go. Jednak nie wszyscy mieszkańcy wsi tak samo podchodzili do psa. Pewnego dnia dwóch wyrostków ze wsi zaczęło się znęcać nad psem rzucając w niego kamieniami, wówczas Zenek bez wahania rzucił się na nich w obronie psa. Nie zwracał uwagi na to, że przeciwnik był w przewadze, tylko chciał obronić bezbronną istotę.
Biorąc wszystko pod uwagę, można Zenka ocenić pozytywnie. Nie był chłopakiem o kryształowej osobowości. Popełniał wiele błędów, jednak błędy te były wynikiem sytuacji w jakiej się znalazł. Nie kradnie, bo jest zły, Zenek kradnie, bo jest głodny, a nie potrafi prosić o pomoc. Zenek jest dobrym człowiekiem, chętnym do pomocy i zdolnym do poświęceń. Doświadczenie jakie Zenek otrzymał od życia, sprawiło że nauczył się dawać sobie radę nawet w trudnych sytuacjach życiowych. Można powiedzieć nawet, że stał się przedwcześnie dorosłym, jednak pomogło mu to w wielu sytuacjach. Nie okazuje zbyt wiele emocji i nie jest wylewny, ale byłby na pewno bardzo dobrym przyjacielem dla wielu młodych ludzi.
strona: - 1 - - 2 -