Jesteś w:
Konrad Wallenrod
Dla bohaterów powieści poetyckiej Adama Mickiewicza „Konrad Wallenrod” poezja ma ogromne znaczenie. Przede wszystkim posługuje się nią Halban. Z poezji korzystają też Konrad i Aldona.
Podczas uczt pieśni bardów są ulubioną rozrywką biesiadników. Stwarzają one nastrój i przekazują treści, które są źródłem najróżniejszych informacji. Wajdelota w „Konradzie Wallenrodzie” o poezji wyrażanej w postaci pieśni mówi w następujący sposób:
„O wieści gminna! ty arko przymierza
Między dawnymi i młodszymi laty
W tobie lód składa broń swego rycerza,
Swych myśli przędzę i swych uczuć kwiaty.”
Tak rozumianą poezją posługuje się Halban wychowując Waltera Alfa. Potrafi on przekazać słuchaczowi „dawne serca bicie” i „dawną wielkość duszy”. W pieśniach wpaja mu tradycję litewską, miłość do jego prawdziwej ojczyzny oraz dumę narodową. Działa w ten sposób na emocje swojego wychowanka. Jego metoda wychowawcza przynosi znakomite efekty – Walter czuje się Litwinem, nienawidzi Niemców i gotów jest poświęcić swoje życie dla ratowania kraju przed krzyżacką ekspansją.
Również przy pomocy pieśni udaje się Halbanowi i Konradowi skłonić litewskiego księcia Witolda do rezygnacji z domowej wojny. Pieśń wajdeloty i Ballada Alpuhara robią na Witoldzie duże wrażenie. Pod ich wpływem zmienia swoje zamiary, rezygnuje z pomocy Krzyżaków i staje po stronie wojsk litewskich.
Pieśnią posługuje się też zamknięta w wieży Aldona. Wyraża nią swoje uczucia i wypełnia czas. Są to pieśni pobożne lub pieśni o smutku, tęsknocie i miłości. Czasami pieśń służy porozumiewaniu się z pustelnicą – takiego sposobu używa Halban.
Przy zakończeniu utworu znaczenie poezji jeszcze raz zostaje wyeksponowane. Konrad umiera ale Halban chce zachować życie, by śpiewać ludziom o czynach litewskiego bohatera, głosić jego chwałę i rozsławić jego imię. Przekazanie innym historii Konrada Wallenroda wydaje mu się bardzo ważnym zadaniem. Dzięki temu Konrad będzie dalej żył w poezji wajdeloty.
Rola poezji na przykładzie „Konrada Wallenroda”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimDla bohaterów powieści poetyckiej Adama Mickiewicza „Konrad Wallenrod” poezja ma ogromne znaczenie. Przede wszystkim posługuje się nią Halban. Z poezji korzystają też Konrad i Aldona.
Podczas uczt pieśni bardów są ulubioną rozrywką biesiadników. Stwarzają one nastrój i przekazują treści, które są źródłem najróżniejszych informacji. Wajdelota w „Konradzie Wallenrodzie” o poezji wyrażanej w postaci pieśni mówi w następujący sposób:
„O wieści gminna! ty arko przymierza
Między dawnymi i młodszymi laty
W tobie lód składa broń swego rycerza,
Swych myśli przędzę i swych uczuć kwiaty.”
Tak rozumianą poezją posługuje się Halban wychowując Waltera Alfa. Potrafi on przekazać słuchaczowi „dawne serca bicie” i „dawną wielkość duszy”. W pieśniach wpaja mu tradycję litewską, miłość do jego prawdziwej ojczyzny oraz dumę narodową. Działa w ten sposób na emocje swojego wychowanka. Jego metoda wychowawcza przynosi znakomite efekty – Walter czuje się Litwinem, nienawidzi Niemców i gotów jest poświęcić swoje życie dla ratowania kraju przed krzyżacką ekspansją.
Również przy pomocy pieśni udaje się Halbanowi i Konradowi skłonić litewskiego księcia Witolda do rezygnacji z domowej wojny. Pieśń wajdeloty i Ballada Alpuhara robią na Witoldzie duże wrażenie. Pod ich wpływem zmienia swoje zamiary, rezygnuje z pomocy Krzyżaków i staje po stronie wojsk litewskich.
Pieśnią posługuje się też zamknięta w wieży Aldona. Wyraża nią swoje uczucia i wypełnia czas. Są to pieśni pobożne lub pieśni o smutku, tęsknocie i miłości. Czasami pieśń służy porozumiewaniu się z pustelnicą – takiego sposobu używa Halban.
Przy zakończeniu utworu znaczenie poezji jeszcze raz zostaje wyeksponowane. Konrad umiera ale Halban chce zachować życie, by śpiewać ludziom o czynach litewskiego bohatera, głosić jego chwałę i rozsławić jego imię. Przekazanie innym historii Konrada Wallenroda wydaje mu się bardzo ważnym zadaniem. Dzięki temu Konrad będzie dalej żył w poezji wajdeloty.