Jesteś w: Granica

Motyw zdrady w „Granicy”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

W powieści Zofii Nałkowskiej „Granica” zdrada jest jednym z wiodących motywów. Organizuje fabułę oraz stanowi oś konstrukcyjną powieści.

Zdrady dopuszczają się w książce zarówno mężczyźni – Zenon i Walerian Ziembiewiczowie, jak i kobiety – Romana Niewieska i hrabina Tczewska. Przyczyny i skutki tych kroków umożliwiają oddanie charakterów postaci. Część z bohaterów wybacza zdradę, przymykając oczy na kolejne skoki w bok partnerów (Elżbieta Biecka, Żancia Ziembiewiczowa, Cecylia Kolichowska), inne z dopuszczają się jej, by podjąć kolejna próbę zatrzymania młodości i udowodnienia otoczeniu, że jest się nadal atrakcyjną i pożądaną (Niewieska, Tczewska).

Nałkowska pokazała w powieści, że zdradzać mogą zarówno mężczyźni – jak i kobiety, a cudzołóstwo może stać się „normalną” częścią małżeństwa, scalającą rodzinne życie (Żancia i Walerian Ziembiewiczowie).



  Dowiedz się więcej