Jesteś w:
Mały Książę
Książkę Saint-Exupery’ego „Mały Książę” można rozpatrywać na wielu płaszczyznach. Obok prostej baśni przeznaczonej dla dzieci, ważnych prawd moralnych i przesłania zawiera bardzo ważne odniesienia do filozofii, a nieraz także do psychologii. Autor wchodzi w głąb siebie, analizuje swoje wnętrze, ukazując uniwersalną prawdę o człowieku.
Trzeba pamiętać, że utwór powstał podczas II wojny światowej, kiedy autor został przeniesiony do rezerwy i czując się osamotniony przebywał w Stanach Zjednoczonych. Świat okrutnych dorosłych Saint-Exupery krytykuje więc z całą mocą, przeciwstawiając mu świat dziecięcej wyobraźni i wrażliwości. Diagnozuje on duchową klęskę człowieka, który niszczy własną planetę, wszczyna wojny i konflikty. W symboliczny sposób autor porusza problem kryzysu. Pilot znajduje się na pustyni, po awarii swego samolotu. jest to być może najtrudniejsza chwila w jego życiu. Skupia się na własnej duszy, a wówczas pojawia się jego alter ego – mały chłopiec, Książę. Powrót do dzieciństwa to klucz do zrozumienia siebie i przemiany. Pisarz udowadnia, że misterium dzieciństwa jest cudem.
Kolejne osoby odwiedzane przez Małego Księcia to projekcje ciemnej strony jego osobowości. Postać Króla symbolizuje dwie pułapki – jedną przed zbytnią pewnością siebie, ślepej zarozumiałości prowadzącej do krzywdzenia innych, drugą – do ulegania tyranii innych, poddawania się im, zamiast samodzielnego myślenia i brania odpowiedzialności za swoje życie. Próżniak to cała hipokryzja w człowieku, a także kompleksy, które staramy się niwelować, pragnąc zasłużyć na poklask innych. Pijak symbolizuje obłudę wszelkich uzależnień i nałogów, zaś Biznesmen skłania do odpowiedzi na pytanie „mieć czy być?”. Latarnik z kolei to duchowy marazm i niechęć do zmian. Geograf każe rozważyć problem dwulicowego oblicza nauki, które chcąc za wszelką cenę dobra człowieka, wraz ze swoim rozwojem coraz bardziej mu szkodzi.
Saint-Exupery wspomina także o takich problemach, jak ciągły pęd człowieka, baz chwili zastanowienia się nad sobą, a także wszechobecny konsumpcjonizm. Lekarstwem na pułapki tego świata ma być przyjaźń. Jej pochwałę wyrażali zarówno starożytni filozofowie, jak i wielu późniejszych. Związek, szczególnie między dwoma mężczyznami, jest trudny i bardzo rzadko udaje się go zbudować, jednak to najważniejsza wartość jaką można w życiu osiągnąć. Oprócz tego stara się przekonać, że miłość jest wytężoną pracą, a śmierć można przezwyciężyć. [opracowano na podstawie: Jung Mathias, „Mały Książę w nas w podróży odkrywczej z Saint-Exup�rym”, Drukarnia i Księgarnia św. Wojciecha, Poznań 2006]
Filozofia i psychologia w „Małym Księciu”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimKsiążkę Saint-Exupery’ego „Mały Książę” można rozpatrywać na wielu płaszczyznach. Obok prostej baśni przeznaczonej dla dzieci, ważnych prawd moralnych i przesłania zawiera bardzo ważne odniesienia do filozofii, a nieraz także do psychologii. Autor wchodzi w głąb siebie, analizuje swoje wnętrze, ukazując uniwersalną prawdę o człowieku.
Trzeba pamiętać, że utwór powstał podczas II wojny światowej, kiedy autor został przeniesiony do rezerwy i czując się osamotniony przebywał w Stanach Zjednoczonych. Świat okrutnych dorosłych Saint-Exupery krytykuje więc z całą mocą, przeciwstawiając mu świat dziecięcej wyobraźni i wrażliwości. Diagnozuje on duchową klęskę człowieka, który niszczy własną planetę, wszczyna wojny i konflikty. W symboliczny sposób autor porusza problem kryzysu. Pilot znajduje się na pustyni, po awarii swego samolotu. jest to być może najtrudniejsza chwila w jego życiu. Skupia się na własnej duszy, a wówczas pojawia się jego alter ego – mały chłopiec, Książę. Powrót do dzieciństwa to klucz do zrozumienia siebie i przemiany. Pisarz udowadnia, że misterium dzieciństwa jest cudem.
Kolejne osoby odwiedzane przez Małego Księcia to projekcje ciemnej strony jego osobowości. Postać Króla symbolizuje dwie pułapki – jedną przed zbytnią pewnością siebie, ślepej zarozumiałości prowadzącej do krzywdzenia innych, drugą – do ulegania tyranii innych, poddawania się im, zamiast samodzielnego myślenia i brania odpowiedzialności za swoje życie. Próżniak to cała hipokryzja w człowieku, a także kompleksy, które staramy się niwelować, pragnąc zasłużyć na poklask innych. Pijak symbolizuje obłudę wszelkich uzależnień i nałogów, zaś Biznesmen skłania do odpowiedzi na pytanie „mieć czy być?”. Latarnik z kolei to duchowy marazm i niechęć do zmian. Geograf każe rozważyć problem dwulicowego oblicza nauki, które chcąc za wszelką cenę dobra człowieka, wraz ze swoim rozwojem coraz bardziej mu szkodzi.
Saint-Exupery wspomina także o takich problemach, jak ciągły pęd człowieka, baz chwili zastanowienia się nad sobą, a także wszechobecny konsumpcjonizm. Lekarstwem na pułapki tego świata ma być przyjaźń. Jej pochwałę wyrażali zarówno starożytni filozofowie, jak i wielu późniejszych. Związek, szczególnie między dwoma mężczyznami, jest trudny i bardzo rzadko udaje się go zbudować, jednak to najważniejsza wartość jaką można w życiu osiągnąć. Oprócz tego stara się przekonać, że miłość jest wytężoną pracą, a śmierć można przezwyciężyć. [opracowano na podstawie: Jung Mathias, „Mały Książę w nas w podróży odkrywczej z Saint-Exup�rym”, Drukarnia i Księgarnia św. Wojciecha, Poznań 2006]