Jesteś w:
Mały Książę
Narratorem baśni „Mały Książę” jest postać realna – pilot, który po sześciu latach od wypadku na pustyni – Saharze – opowiada o swych przeżyciach. Nie dowiadujemy się jak ma na imię, jednak pewne wskazówki pozwalają utożsamiać go z autorem.
W pierwszej części utworu wspomina o wydarzeniach ze swego dzieciństwa – gdy miał sześć lat namalował węża boa, który połknął słonia. Dorośli jednak na obrazku dostrzegali jedynie kapelusz i kazali chłopcu zająć się poważniejszymi przedmiotami, takimi jak geografia, historia, rachunki. Po latach narrator ukończył kurs pilotażu i został pilotem. Przemierzał niebo nad wieloma kontynentami, poznał wielu znanych i poważanych ludzi.
Narrator „Małego Księcia” nie tylko opisuje swą rozmowę z chłopcem, mieszkańcem asteroidu 612, ale dzieli się swymi spostrzeżeniami na temat dorosłych, życia, własnej dojrzałości. Przedstawione wydarzenia służą jedynie jako pretekst do przekazania głębszych, filozoficznych i psychologicznych treści. Narrator często zwraca się bezpośrednio do czytelnika. Uczynienie się autora współbohaterem baśni miało uwiarygodnić ich prawdziwość, a także podkreślić, że w świecie ogarniętym wojną można zachować dziecięcą wrażliwość oraz system moralnych wartości. To dziecięca wrażliwość i punkt widzenia Małego Księcia są w książce docenione, nie zaś wybory mieszkańców poszczególnych planet.
Narracja „Małego Księcia”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimNarratorem baśni „Mały Książę” jest postać realna – pilot, który po sześciu latach od wypadku na pustyni – Saharze – opowiada o swych przeżyciach. Nie dowiadujemy się jak ma na imię, jednak pewne wskazówki pozwalają utożsamiać go z autorem.
W pierwszej części utworu wspomina o wydarzeniach ze swego dzieciństwa – gdy miał sześć lat namalował węża boa, który połknął słonia. Dorośli jednak na obrazku dostrzegali jedynie kapelusz i kazali chłopcu zająć się poważniejszymi przedmiotami, takimi jak geografia, historia, rachunki. Po latach narrator ukończył kurs pilotażu i został pilotem. Przemierzał niebo nad wieloma kontynentami, poznał wielu znanych i poważanych ludzi.
Narrator „Małego Księcia” nie tylko opisuje swą rozmowę z chłopcem, mieszkańcem asteroidu 612, ale dzieli się swymi spostrzeżeniami na temat dorosłych, życia, własnej dojrzałości. Przedstawione wydarzenia służą jedynie jako pretekst do przekazania głębszych, filozoficznych i psychologicznych treści. Narrator często zwraca się bezpośrednio do czytelnika. Uczynienie się autora współbohaterem baśni miało uwiarygodnić ich prawdziwość, a także podkreślić, że w świecie ogarniętym wojną można zachować dziecięcą wrażliwość oraz system moralnych wartości. To dziecięca wrażliwość i punkt widzenia Małego Księcia są w książce docenione, nie zaś wybory mieszkańców poszczególnych planet.