Jesteś w:
Nad Niemnem
Jan jest potomkiem rodu Bohatyrowiczów założonego przez Jana i Cecylię, synem Jerzego Bohaterowicza, który zginął w powstaniu styczniowym. Bohater pamięta z dzieciństwa pożegnanie z ojcem, który wyruszał by walczyć o Polskę. Jego matka szybko ponownie wyszła za mąż, dlatego wychowywał się u stryja Anzelma i był dla niego podporą na stare lata. Janek ma trzydzieści lat, jest zdrowy, przystojny i silny.
Jan musiał szybko wydorośleć i stać się samodzielny. Z pasją oddawał się swej pracy w polu – zarówno przy żniwach, jak i w gospodarstwie. Mimo nużących obowiązków był zawsze pogodny, o czym świadczyło, że często śpiewał przy pracy. Praca stanowi sens jego życia: „Wszelako bywa – odpowiedział. – Bywa, że ciężko, bywa, że letko. Po pierwsze to od gruntu zależy, a po wtóre od uzwyczajenia i siły. Do tego pługi teraz insze niż dawniej. Dla mnie mórg zaorać to tak, jak prawie na spacer pójść.”.
Młody Bohatyrowicz jest powściągliwy i opanowany. Nie angażuje się w spór z Korczynem. Zna swoją wartość, pamięta czasy, gdy członkowie jego rodziny odwiedzali dwór. Z sąsiadami utrzymuje poprawne stosunki, gotów jest zawsze im pomóc. Szanuje pamięć o powstańcach, dba o zachowanie tradycji swego rodu, o czym świadczy fakt, że remontuje grób protoplastów bohatyrowickiego rodu.
Janek lubi żartować i często się śmieje. Na życie patrzy z optymizmem., Jest dobrym partnerem do rozmów, potrafi także słuchać. Zakochuje się w Justynie Orzelskiej i wyznaje jej miłość. Gdy zazdrosna o niego Jadwiga Domuntówna rzuca w kochanków kamieniem, Jan wybacza jej i szybko łagodzi spór. Bohatyrowicz to postać idealna, wydaje się, że nie ma wad, dlatego jako człowiek jest nieautentyczny.
Jan Bohatyrowicz – charakterystyka
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimJan jest potomkiem rodu Bohatyrowiczów założonego przez Jana i Cecylię, synem Jerzego Bohaterowicza, który zginął w powstaniu styczniowym. Bohater pamięta z dzieciństwa pożegnanie z ojcem, który wyruszał by walczyć o Polskę. Jego matka szybko ponownie wyszła za mąż, dlatego wychowywał się u stryja Anzelma i był dla niego podporą na stare lata. Janek ma trzydzieści lat, jest zdrowy, przystojny i silny.
Jan musiał szybko wydorośleć i stać się samodzielny. Z pasją oddawał się swej pracy w polu – zarówno przy żniwach, jak i w gospodarstwie. Mimo nużących obowiązków był zawsze pogodny, o czym świadczyło, że często śpiewał przy pracy. Praca stanowi sens jego życia: „Wszelako bywa – odpowiedział. – Bywa, że ciężko, bywa, że letko. Po pierwsze to od gruntu zależy, a po wtóre od uzwyczajenia i siły. Do tego pługi teraz insze niż dawniej. Dla mnie mórg zaorać to tak, jak prawie na spacer pójść.”.
Młody Bohatyrowicz jest powściągliwy i opanowany. Nie angażuje się w spór z Korczynem. Zna swoją wartość, pamięta czasy, gdy członkowie jego rodziny odwiedzali dwór. Z sąsiadami utrzymuje poprawne stosunki, gotów jest zawsze im pomóc. Szanuje pamięć o powstańcach, dba o zachowanie tradycji swego rodu, o czym świadczy fakt, że remontuje grób protoplastów bohatyrowickiego rodu.
Janek lubi żartować i często się śmieje. Na życie patrzy z optymizmem., Jest dobrym partnerem do rozmów, potrafi także słuchać. Zakochuje się w Justynie Orzelskiej i wyznaje jej miłość. Gdy zazdrosna o niego Jadwiga Domuntówna rzuca w kochanków kamieniem, Jan wybacza jej i szybko łagodzi spór. Bohatyrowicz to postać idealna, wydaje się, że nie ma wad, dlatego jako człowiek jest nieautentyczny.