Jesteś w:
Granica
Poglądy oraz postępowanie Zenona Ziembiewicza, głównego bohatera powieści Zofii Nałkowskiej „Granica” są niejednoznaczne pod względem etycznym. Nie oznacza to jednak, że postać ta jest negatywna.
Mimo błędów popełnionych przez niego zarówno w życiu osobistym (romans z naiwną i prostolinijną Justyną Bogutówną), jak i zawodowym (bierna postawa wobec Czechlińskiego i Tczewskich), istnieje wiele argumentów i czynników na obronę Zenona Ziembiewicza. Oto kilka z nich:
• postępowaniu Zenona przyświecało motto „żyć uczciwie. Jego program naprawdę był minimalny”, poza tym jego młodzieńcze marzenia wypełniały wzniosłe idee, był ambitny i gotów do poświęcenia swojego życia dla polepszenia świata;
• współpraca z Czechlińskim była jedyną szansą na ukończenie studiów w Paryżu – Zenon nie mógł liczyć na wsparcie finansowe rodziców, wybuch wojny spowodował, że odebrano mu stypendium, a zdobycie dyplomu było dla niego wartością priorytetową. Przez cały okres pisania artykułów „na zamówienie” do „Niwy” Ziembiewicz czuł, że postępuje wbrew własnym przekonaniom, lecz powtarzał sobie, że to zajęcie przejściowe i że kiedyś będzie żył w zgodzie z własnym sumieniem;
• romans z Justyną nie był tylko jego inicjatywą, Bogutówna przystała na niego bez większych oporów. Gdy bohater opuszczał Boleborzy i wyjeżdżał do Paryża, z jego ust nie padło najmniejsze słowo obietnicy o wspólnej przyszłość. To Bogutówna sama wmówiła sobie, że czeka ich szczęśliwe życie;
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Obrona Zenona Ziembiewicza
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimPoglądy oraz postępowanie Zenona Ziembiewicza, głównego bohatera powieści Zofii Nałkowskiej „Granica” są niejednoznaczne pod względem etycznym. Nie oznacza to jednak, że postać ta jest negatywna.
Mimo błędów popełnionych przez niego zarówno w życiu osobistym (romans z naiwną i prostolinijną Justyną Bogutówną), jak i zawodowym (bierna postawa wobec Czechlińskiego i Tczewskich), istnieje wiele argumentów i czynników na obronę Zenona Ziembiewicza. Oto kilka z nich:
• postępowaniu Zenona przyświecało motto „żyć uczciwie. Jego program naprawdę był minimalny”, poza tym jego młodzieńcze marzenia wypełniały wzniosłe idee, był ambitny i gotów do poświęcenia swojego życia dla polepszenia świata;
• współpraca z Czechlińskim była jedyną szansą na ukończenie studiów w Paryżu – Zenon nie mógł liczyć na wsparcie finansowe rodziców, wybuch wojny spowodował, że odebrano mu stypendium, a zdobycie dyplomu było dla niego wartością priorytetową. Przez cały okres pisania artykułów „na zamówienie” do „Niwy” Ziembiewicz czuł, że postępuje wbrew własnym przekonaniom, lecz powtarzał sobie, że to zajęcie przejściowe i że kiedyś będzie żył w zgodzie z własnym sumieniem;
• romans z Justyną nie był tylko jego inicjatywą, Bogutówna przystała na niego bez większych oporów. Gdy bohater opuszczał Boleborzy i wyjeżdżał do Paryża, z jego ust nie padło najmniejsze słowo obietnicy o wspólnej przyszłość. To Bogutówna sama wmówiła sobie, że czeka ich szczęśliwe życie;
strona: - 1 - - 2 - - 3 -