Jesteś w: Kamienie na szaniec

Charakterystyka pozostałych bohaterów „Kamieni na szaniec”

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

• Bartnicki Witold, pseudonim Kadłubek, uczestnik akcji pod Arsenałem jako członek sekcji „sygnalizacja”; obserwował ulicę, patrząc w szybę wystawy,
• Bittner Maciek – dowódca I kompanii batalionu „Zośka”, jeden z najlepszych ludzi Zośki, udało mu się uciec spod obstrzału Niemców podczas akcji czarnocińskiej.
• Borys Adam – pseudonim Pług, członek rady wychowawczej Szarych Szeregów.
• Broniewski Stanisław, pseudonim Orsza, komendant warszawskiej chorągwi Szarych Szeregów, dowódca akcji pod Arsenałem.

• Dawidowska Maria, Maryla, siostra Alka, podczas powstania warszawskiego była sanitariuszką.
• Dawidowski Aleksy – ojciec Alka – kierownik dużego zakładu przemysłowego, w którym produkowano broń i działacz społeczny. Został aresztowany w październiku 1939 roku i zamordowany przez gestapo w czerwcu 1940 roku w lesie w Palmirach.
• Domański Leszek – harcmistrz, nauczyciel geografii w gimnazjum i liceum im. Stefana Batorego. Od uczniów zyskał przezwisko Zeus. Był niewiele starszy od swoich podopiecznych, co umożliwiało mu nawiązać z nimi dobry kontakt. W kontaktach prywatnych przechodził z uczniami na „ty”. W młodzieży p[obudził głównie pasję do podróżowania i poszukiwania przygód.

• Dunin-Karwicki Wacław – pseudonim Luty, został ranny w akcji odbijania więźniów pod Celestynowem, dowódca plutonu 3. kompanii batalionu „Parasol”.
• Gawin Jerzy, pseudonim Słoń, uczestnik akcji pod Arsenałem, członek sekcji „sten II”.
• Glińska Halina, Hala, koleżanka siostry Zośki, ceniona przez Zośkę i Rudego

• Głowacka-Plenkiewicz Urszula – pseudonim Urka, członkini Wawra przy hufcu Mokotów; jej inny pseudonim: pani Kwaskowska (podczas jednej z akcji sabotażowych oparzyła się z kwasem); w jej domu stemplowano egzemplarze „Nowego Kuriera Warszawskiego” znakiem Polski Walczącej, produkowała wraz z Zośką marmoladę.
• Kaczyński Zygmunt, pseudonim Wesoły, kolega Zośki, znał język niemiecki, dlatego pracował jako akwizytor u „Wedla”, miał łatwe dojścia w różne miejsca w tym do siedziby gestapo, był informatorem Szarych Szeregów.
• Kiwerski Jan Wojciech – pseudonim Oliwa, dowódca oddziałów Dyspozycyjnych Kedywu, w stopniu majora.

• Kowalska Irena, Irka, łączniczka „Parasola”, zginęła na Woli 24 września 1944 roku; mimowolna uczestniczka afery związanej ze zrywaniem przez Jędrka flagi z niemieckiego szpitala Czerwonego Krzyża – na miejscu akcji został numerek od jej roweru, wskutek czego do jej mieszkania trafiło gestapo. Kilka miesięcy spędziła na Pawiaku.
• Makólski Andrzej, inaczej: Jędrek Makulski, „Mały”, przyjaciel Alka, pracował razem z Alkiem przy cięciu drzew, znalazł z nim amunicję i zobowiązał się do jej wyczyszczenia, dowódca plutonu w powstaniu warszawskim, podczas którego zginął.

• Mirowski Tadeusz, pseudonim Oracz, zginął w przygotowaniach do akcji pod Czarnocinem.
• Ostrowski Henryk, Heniek, harcmistrz, komendant Grup Szturmowych hufca „Praga”, aresztowany w marcu 1943 roku. W więzieniu odbyła się jego konfrontacja z Rudym. Heniek nie mógł wytrzymać widoku skatowanego kolegi.
• Pendelski Felek - uczestnik akcji pod Arsenałem, zginął w akcji czarnocińskiej w 1943 roku.

• Rodowicz Jan – pseudonim Anoda – w akcji pod Arsenałem członek sekcji „butelki”, związany z Alkiem, widział, gdy ten został ciężko postrzelony.
• Rossman Jan, nazywany panem Jankiem, członek Głównej Kwatery, harcmistrz, przełożony Buków podczas pracy w komórce więziennej. Przekonywał młodzież, by poświęcała czas samokształceniu. Organizował tajne nauczanie dla członków Szarych Szeregów.
• Sapińska-Eytner Barbara, Basia, brała udział w akcjach „małego sabotażu”, narzeczona Alka, młodsza od niego cztery lata; brunetka o delikatnej cerze, rozważna, zrównoważona, skupiona, czuwała przy Alku, kiedy umierał.

• Tabęcki Jacek – uczeń liceum im. S. Batorego, maturzysta z 1939 roku, aresztowany w Warszawie w trakcie zrywania niemieckich afiszy, zmarł w Oświęcimiu.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej