Jesteś w:
Inny świat
„Inny świat” jest literackim świadectwem na mechanizm sowieckiego terroru, który do obozów przymusowej pracy zsyłał wszystkich mogących zagrozić aparatowi państwowemu czy byli podejrzani pod względem politycznym.
Zagadnienie to zostało ukazane przez Grudzińskiego w podobny sposób jak w „Zapiskach z martwego domu” Fiodora Dostojewskiego. Pisarz opisał wszystkie fakty z subiektywnego punktu widzenia, ponieważ przeżył zesłanie na własnej skórze, po tym jak został aresztowany przez NKWD wiosną 1940 roku w Grodnie podczas próby przekroczenia granicy Związku Radzieckiego z Litwą.
Jego późniejsze losy (pobyt w więzieniu w Witebsku, przeniesienie do Leningradu, podróż pociągiem w kierunku północnym, przystanek w miejscowości Wołogda, przetransportowanie do Jercewa pod Archangielskiem, miejsca swojej zsyłki) dają obraz postępowania ZSRR z więźniami w czasie II wojny światowej.
Surowy klimat, ciągła gorączka i głód, niedbałość o higienę, ustalony porządek dnia: wczesna pobudka, kolejka po śniadanie, apel, wymarsz do pracy, ciężka praca fizyczna przy wyrębie lasu, powrót do obozu, cisza nocna – to najbardziej charakterystyczne cechy pobytu na zesłaniu w sowieckim obozie pracy, w którym walka o zachowanie człowieczeństwa byłą podejmowana przez najsilniejsze moralnie jednostki (Kostylew).
Obraz zesłania i katorgi w „Innym świecie”
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim„Inny świat” jest literackim świadectwem na mechanizm sowieckiego terroru, który do obozów przymusowej pracy zsyłał wszystkich mogących zagrozić aparatowi państwowemu czy byli podejrzani pod względem politycznym.
Zagadnienie to zostało ukazane przez Grudzińskiego w podobny sposób jak w „Zapiskach z martwego domu” Fiodora Dostojewskiego. Pisarz opisał wszystkie fakty z subiektywnego punktu widzenia, ponieważ przeżył zesłanie na własnej skórze, po tym jak został aresztowany przez NKWD wiosną 1940 roku w Grodnie podczas próby przekroczenia granicy Związku Radzieckiego z Litwą.
Jego późniejsze losy (pobyt w więzieniu w Witebsku, przeniesienie do Leningradu, podróż pociągiem w kierunku północnym, przystanek w miejscowości Wołogda, przetransportowanie do Jercewa pod Archangielskiem, miejsca swojej zsyłki) dają obraz postępowania ZSRR z więźniami w czasie II wojny światowej.
Surowy klimat, ciągła gorączka i głód, niedbałość o higienę, ustalony porządek dnia: wczesna pobudka, kolejka po śniadanie, apel, wymarsz do pracy, ciężka praca fizyczna przy wyrębie lasu, powrót do obozu, cisza nocna – to najbardziej charakterystyczne cechy pobytu na zesłaniu w sowieckim obozie pracy, w którym walka o zachowanie człowieczeństwa byłą podejmowana przez najsilniejsze moralnie jednostki (Kostylew).