Jesteś w: Opowiadania Borowskiego

Motyw zniewolenia w opowiadaniach Borowskiego

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Tematyką opowiadań Tadeusza Borowskiego jest II wojna światowa. Pisarz przedstawia w nich okupacyjną rzeczywistość w zajętej przez Niemców Warszawie oraz obraz życia w obozie koncentracyjnym Oświęcim – Brzezinka / Auschwitz – Birkenau /.

Jest to obraz sterroryzowania polskiego społeczeństwa przez okupanta – likwidacja polskiej administracji, edukacji, prasy, utworzenie getta dla Żydów, działalność gestapo, masowe aresztowania na ulicach miasta określone jako łapanki i budowa na terenie Polski obozów koncentracyjnych.


Skrajny nacjonalizm niemiecki dbający o „czystość rasową”, nastawiony agresywnie wobec odmienności religijnej, rasowej i kulturowej wykluczał złożoność społeczeństwa. W kraju okupowanym dyktował swoje warunki. Towarzyszył temu mit o „misji dziejowej Niemiec” i mit o wyższości tego narodu nad innymi narodami. W pierwszej kolejności agresja skierowana została przeciwko Żydom. Pochodzenie żydowskie było wystarczającym powodem do wydania wyroku śmierci / „Chłopiec z Biblią” czy „Pożegnanie z Marią”/.

Skrajnym przejawem zniewolenia były obozy koncentracyjne – miejsce, gdzie masowo likwidowano ludzi. Stworzony przez Borowskiego bohater opowiadań, Tadek początkowo nie może znaleźć jakiegoś rozsądnego wyjaśnienia dla tego, w czym się znalazł. W opowiadaniu „U nas, w Auschwitzu” próbuje poddać to jakiejś analizie. Na koniec dochodzi do wniosku, że jest to powrót do systemu niewolniczego. Akceptuje swój stan niewolnika tłumacząc sobie, że na bazie niewolnictwa wyrosła wspaniała kultura antyczna, chociaż przeznaczona tylko dla wybranych.
strona:   - 1 -  - 2 - 



  Dowiedz się więcej