Jesteś w: Krzyżacy

Danusia Jurandówna – charakterystyka

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim

Danusia to córka walecznego rycerza Juranda ze Spychowa. Jej matka zginęła z rąk Krzyżaków w ataku na Złotoryję. Ojciec oddał ją na wychowanie na dwór księżnej mazowieckiej Anny Danuty, gdzie została dwórką.

Danusia zostaje ukazana jako śliczna dziewczynka z lutnią, która potrafi śpiewać srebrzystym głosem. Ma drobną budowę ciała i jasne włosy. Jest jeszcze dzieckiem – ma dwanaście lat. Jurandówna była słabą, delikatną i kruchą dziewczynką. Wszyscy podziwiali jej anielską urodę, zachwycali się nią. Doceniali także jej śpiew i grę na lutni. Danuśka stała się ulubienicą księżnej mazowieckiej Anny.

Od dziecka wychowywana była w miłości – najpierw uczuciem darzył ją ojciec, a następnie mazowiecka księżna. Ślubowanie Zbyszka imponowało jej, dlatego wstawiła się za młodzieńcem u polskiego króla, a następnie ocaliła młodzieńca przed śmiercią obiecując, że odda mu swą rękę. Dziewczę było bezbronne i niewinne, nie wiedziało co to zło, żyjąc w wyimaginowanym świecie. Gdy została porwana przez bezwzględnych Krzyżaków i traktowana niemal jak zwierzę jej psychika nie mogła zareagować w inny sposób – Danusia oszalała. Zgasła jej ufność, radość i spontaniczność.

Danusia to postać na wskroś tragiczna. Jej niewinność i naiwność została brutalnie podeptana przez rycerzy zakonnych. Traktowana jak anioł, dziewczynka trafiła do piekła. Za niewolę zapłaciła najwyższą cenę – umarła na progu swej rodzinnej posiadłości.



  Dowiedz się więcej